Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό έχει γίνει αντιληπτό στην Κουμουνδούρου, αλλά ο… «νεοφιλελεύθερος» Μητσοτάκης, ξέρετε αυτός που εφόσον έκανε το λάθος το εκλογικό σώμα να τον προτιμήσει από τον «φιλολαϊκό» Τσίπρα θα «ξεπουλούσε» στους ιδιώτες το κράτος όπως έλεγαν στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτός που κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες καταφέρνει να κρατήσει όρθια την κοινωνία με το κράτος

tomanifesto.gr manifesto to manifesto manifesto gr manifesto.gr tomanifesto manifestogr μανιφεστο manifesto news efimerida manifesto eidhseis to manifesto eidiseis Πατριωτικός ρεαλισμός στις ελληνοτουρκικές σχέσεις! Του Χάρη ΠαυλίδηΤου Χάρη Παυλίδη
Αυτός που χωρίς τυμπανοκρουσίες και θεατρινισμούς, επιδεικνύει κοινωνικά αντανακλαστικά λαμβάνοντας αποφάσεις προς όφελος των εργαζομένων. Αποφάσεις γρήγορες και άμεσα εφαρμόσιμες ώστε αφενός να μη διακοπεί η λειτουργία των επιχειρήσεων και αφετέρου να διασφαλιστούν όσες περισσότερες κατά το δυνατόν θέσεις εργασίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εκ των πραγμάτων ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη σε εθνικό ηγέτη δεν αρέσει στο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο γιατί η διαχείριση της κρίσης από τον πρωθυπουργό μοιραία εκθέτει τον προκάτοχό του- ο οποίος σε μικρότερου συγκριτικά μεγέθους κρίσεις αποδείχθηκε αναποτελεσματικός- αλλά κυρίως γιατί ένας αστός δημοκράτης απομυθοποιεί το μονοπώλιο της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς.

Μαρτύριο δίχως άλλο για το ΣΥΡΙΖΑ, που κινδυνεύει μετά από το τέλος της κρίσης να χάσει μεγάλο μέρος των «πελατών» του ελλείψει αφηγήματος. Ως εκ τούτου εξηγήσιμη και η χουλιγκανική αντίδραση ορισμένων στελεχών του. Στην αντιπολίτευση και χωρίς ταυτότητα είναι λογικό κάποιοι να χάνουν την ψυχραιμία τους. Και μια και θα υπάρξουν και άλλα τέτοια περιστατικά, ο πρόεδρος των «ατάκτων» θα πρέπει να τους ομολογήσει την αλήθεια.

Και η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης δεν διεκδικεί όπως πολλοί από μας πιστεύαμε μέχρι πρότινος τον ενδιάμεσο χώρο. Τον έχει κερδίσει και μάλιστα στο πεδίο της μάχης έχοντας στο πλευρό του την κοινωνία. Έχει κερδίσει και την εμπιστοσύνη του κόσμου, συνάμα και την αποδοχή εκείνων που διατηρούσαν επιφυλάξεις ως προς το πολιτικό του εκτόπισμα.

Συνεπώς το μόνο που θα πρέπει να τους παρηγορεί είναι ότι μέσα στην ατυχία τους έχουν την τύχη να μην είναι στην κυβέρνηση. Γιατί αν ο μη γένοιτο γι αυτούς και κυρίως για μας ήταν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός της ολοκληρωτικής καταστροφής που θα είχε υποστεί η χώρα, θα αποκαλυπτόταν το εύρος της ανικανότητας τους μαζί με το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς.