Ο επιχειρηματίας Γιάννης Μπουτάρης εγκατέλειψε πλήρης ημερών τα εγκόσμια. Ανθρωπος που «σφράγισε» με την παρουσία του τη Θεσσαλονίκη, την οποία υπηρέτησε πιστά και ως δήμαρχος επί εννέα έτη, λάμπρυνε τη «νύμφη του Θερμαϊκού» καθιστώντας την εξωστρεφή. Αν και οι τοποθετήσεις του πολλές φορές σόκαραν και ενοχλούσαν, δεν πατούσε φρένο και δεν έμπαινε σε καλούπι, ακόμη και όταν ετοιμαζόταν για εκλογές και το πολιτικό κόστος ελλόχευε...
Φιλελεύθερος, που κινήθηκε στις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας, δεν οριοθετούσε τη δράση του ιδεοληπτικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2002 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης με τον συνδυασμό του ΚΚΕ, ενώ δύο χρόνια αργότερα ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Ηταν εκ των ιδρυτών της Δράσης και υποψήφιος ευρωβουλευτής της το 2009.
Μεταρρυθμιστής, οικολόγος και ιδρυτής του «Αρκτούρου», 100% κοσμοπολίτης και bon viveur, οινολόγος και καθ’ όλα άνθρωπος του αμπελιού, ασυμβίβαστος αλλά συνάμα και εικονοκλάστης και ασύμμετρα τολμηρός, μόνο απαρατήρητος δεν περνούσε. Ολοι ήθελαν τον θυμόσοφο Γιάννη Μπουτάρη στην παρέα τους. Στον δήμο Θεσσαλονίκης δεν στράφηκε κατά των πολιτικών αντιπάλων του και ήταν πάντα χαμογελαστός, απλός, προσηνής και κοντά σε όλους.
Ηξερε πολύ καλά σε ποια πόλη ζούσε και ποια ήταν τα (βαθύτερα) ιδεολογικοπολιτικά και κοινωνικά της χαρακτηριστικά, αλλά αυτό δεν τον πτόησε και, φυσικά, δεν σιώπησε. Και η πόλη στην οποία και γεννήθηκε, υπερβαίνοντας θέσεις του που ίσως δεν τη συγκινούσαν και ενίοτε τη θύμωναν, τον εμπιστεύθηκε δις. Διότι ήταν ο κυρ Γιάννης της, ο άνθρωπός της και την ενέπνεε με πολλούς και διάφορους τρόπους, ενώ ήταν αυθεντικός και όχι απλά ένας fake εναλλακτικός.
Αποδείχθηκε ως δήμαρχος λίρα εκατό. Εργάστηκε σκληρά για την πόλη του, τονώνοντας τον τουρισμό της και καθιστώντας τη διεθνή κόμβο, ενώ εξορθολόγησε τη λειτουργία της δημοτικής αρχής. Αλλη ήταν η Θεσσαλονίκη πριν τη δημαρχία του, άλλη μετά. Ηταν ταπεινός και δεν περιαυτολογούσε όμως. «Ηταν πολλές φορές που έλεγα “τι ήθελα κι έμπλεξα”. Ανέλαβα όμως να κάνω τη δουλειά του δημάρχου και έπρεπε να την κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το δικό μου όνειρο, που δεν το κατάφερα, ήταν να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός μέσα στον δήμο, σαν καλοδουλεμένη μηχανή, που να εξυπηρετεί τον πολίτη», είπε μιλώντας στο ΑΠΕ, τον Αύγουστο του 2019.
Επικρίθηκε σκληρά είναι η αλήθεια και έβαλε πολλούς απέναντι. Δέχθηκε (πολλές φορές χυδαίες) επιθέσεις και ενίοτε και προπηλακισμούς, με αποκορύφωμα τα όσα έγιναν εις βάρος του στις 19 Μαΐου 2018 σε εκδήλωση μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων και οδήγησαν σε συλλήψεις και καταδίκες. Διαχρονικά, ο Γιάννης Μπουτάρης επέδειξε ανοχή έναντι όλων όσοι τον «πετροβολούσαν».
Μάχη με τους δαίμονές του
Πάλεψε σκληρά με τους δαίμονες του αλκοολισμού και δεν το έκρυψε, δίνοντας έτσι και κουράγιο σε πολλούς. Αυτό, ναι, είναι απτή κοινωνική προσφορά... Σόκαρε πολλάκις, αφήνοντας πίσω του (πουριτανικές πολλές φορές) ενστάσεις και αναδεικνύοντας την ελευθεριακή προδιάθεσή του. Αλλά ήταν ο Γιάννης Μπουτάρης και αυτό ήταν το προφίλ του. Η αυθεντικότητά του ήταν αυτή, άλλωστε, που τον διαφοροποιούσε από το πλήθος και τους όποιους δήθεν.
Βλάχικης καταγωγής, χημικός και μεθοδολογικά πρωτοπόρος οινοποιός και γόνος οινοποιών, φίλος και παράγοντας (στην καλαθοσφαίριση) του Αρη, διατηρούσε άριστες σχέσεις με την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και ήταν αρωγός της. Στις εκλογές του 2019 δήλωσε ότι θα ψηφίσει τη Νέα Δημοκρατία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μόλις ενημερώθηκε για τον θάνατο του Γιάννη Μπουτάρη, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Είμαι περήφανος που με τιμούσε με τη φιλία του, καθώς το πνεύμα του έμεινε πάντα μακριά από τη φυλακή των δογμάτων και των συμπλεγμάτων. Αυτό είχα διαπιστώσει και στην τελευταία μας, δυστυχώς, συνάντηση, λίγο πριν από τις τελευταίες εκλογές, όταν με φιλοξένησε στο ξακουστό οινοποιείο του. Κρατώ από τότε τη γαλήνη στο χαμόγελό του. Τη σπίθα στα μάτια του. Και την ηρεμία στα λόγια του. Ετσι θα τον θυμούνται όσοι τον ήξεραν». Η αυτοβιογραφία του Γιάννη Μπουτάρη, που τιτλοφορείται «Εξήντα χρόνια τρύγος...», κυκλοφόρησε το 2020 από τις εκδόσεις Πατάκη.
