Ο ελληνικός λαός θα επιλέξει αν θα θελήσει να κινηθεί στα αχαρτογράφητα νερά μιας αναιμικής κυβέρνησης ή θα επιλέξει μια κατεύθυνση με σίγουρο προορισμό.
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΥΤΟΠΟΥΛΟΣ*
Οι εκλογές του 2023 είναι προ των πυλών. Οι Ελληνες θα κληθούμε να ψηφίσουμε τους επόμενους μήνες τους αντιπροσώπους μας και την κυβέρνηση που θέλουμε να κυβερνήσει τον τόπο μας τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ηδη έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά σχετικά με το πολιτικό διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών. Δεν θα σταθώ όμως σε αυτό. Είναι κρίσιμο να αντιληφθούμε όλοι ότι η περίοδος που διεξάγονται αυτές οι εκλογές είναι σημαντική για το μέλλον της χώρας και τη θέση της στο διεθνές σύστημα. Μια περίοδος που διεξάγεται ο μεγαλύτερος πόλεμος στον 21ο αιώνα με παγκόσμιες επιπτώσεις και αποτελέσματα που δεν έχουν γίνει ακόμα ορατά.
Η αστάθεια προμηνύει βάσανα
Στη χώρα μας έχουμε βιώσει τα αποτελέσματα της πολιτικής αστάθειας. Οι συνεχείς εκλογικές διαδικασίες και οι ανεμικές πλειοψηφίες που προέκυπταν δημιουργούσαν πάντοτε βάσανα για την πατρίδα μας. Οικονομικές πτωχεύσεις, πολιτειακές ανωμαλίες, εθνικές τραγωδίες είναι λίγα μόνο από τα σχετικά πρόσφατα απότοκα που δημιουργήθηκαν από τα αποτελέσματα των εκλογών. Οι ισχυρές πλειοψηφίες, που υποστηρίζονταν με ξεκάθαρη εντολή από τους πολίτες, έδιναν πάντα το έναυσμα για τολμηρές κινήσεις από πλευράς κυβερνήσεων. Μια από αυτές ήταν και η πλειοψηφία του 2019, η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Μια κυβέρνηση που, στηριζόμενη από μια πλατιά πλειοψηφία, κλήθηκε να πάρει σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον της χώρας οδηγώντας τη μια για πάντα εκτός μνημονιακών δεσμεύσεων. Κλήθηκε να χειριστεί κρίσεις πρωτόγνωρες, όπως η πανδημία, η απειλή πολέμου της Τουρκίας, η μεγάλη μεταναστευτική κρίση στα σύνορα του Εβρου. Να πάρει πρωτοβουλίες για την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων και να δημιουργήσει επιτέλους ένα υλοποιήσιμο σχέδιο για τα επόμενα δέκα χρόνια. Βήμα βήμα ο ίδιος ο πρωθυπουργός ενημέρωνε τους πολίτες κάνοντας πράξη το συμβόλαιο αλήθειας που είχε δεσμευτεί να τηρήσει με τους Ελληνες.
Ετσι βιώσαμε μια τετραετία χωρίς πολιτικά σκαμπανεβάσματα, σε μια περίοδο εξόχως ασταθή. Ομως, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα μπορούσε να είχε συμβεί, εάν η κυβέρνηση ήταν όμηρος μικροπολιτικών συμφερόντων, εκβιαστικών πάρε-δώσε και πολιτικών υπολογισμών μιας αναιμικής πλειοψηφίας.
Να υπολογίσουμε τον Πούτιν και τον Ερντογάν
Δεν μπορούμε φυσικά να κλείνουμε τα μάτια και στη μεγάλη εικόνα. Αυτήν τη στιγμή η Ευρώπη βρίσκεται ενώπιον μιας νέας εποχής. Ο πόλεμος του Πούτιν στην Ουκρανία δεν αποτελεί ένα διμερές θέμα μεταξύ δύο αντιπάλων. Πρόκειται για έναν πόλεμο αξιακό, στον οποίο η Ελλάδα κλήθηκε να πάρει θέση. Από τη μια μεριά ο πόλος του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας, της τήρησης του διεθνούς δικαίου και των αναγνωρισμένων συνόρων και από την άλλη ο πόλος του αναθεωρητισμού, της βαρβαρότητας, των νέων συνόρων και εξαρτήσεων στο διεθνές στερέωμα.
Η χώρα μας από την πρώτη στιγμή κράτησε μια κρυστάλλινη στάση, βοηθώντας άμεσα την Ουκρανία και στηρίζοντας τον αγώνα της ενάντια στην απρόκλητη επίθεση από τη Ρωσία, την ώρα που εντός της χώρας κάποιοι είχαν αντίθετη άποψη. Ο πόλεμος αυτός ήταν το επιστέγασμα κάθε αναθεωρητικής βλέψης για τη νέα διαμόρφωση ισχύος που ζητούν οι αυταρχικοί ηγέτες όπως ο Πούτιν και ο Ερντογάν. Οι εκλογές στην Τουρκία έχουν ήδη δείξει ότι θα επηρεάσουν άμεσα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και η δύσκολη θέση που έχει βρεθεί ο Ερντογάν θα έχει ενδεχομένως αντίκτυπο και στην κρίσιμη περίοδο που η χώρα μας θα βρίσκεται σε εκλογικές διαδικασίες.
Είναι λοιπόν περίπου αυτονόητο ότι σε ένα τέτοιο γεωπολιτικό σκηνικό το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο από την πρώτη Κυριακή. Να μην επιδέχεται δεύτερες και τρίτες αναγνώσεις από εσωτερικούς και εξωτερικούς δολιοφθορείς της σταθερότητας της χώρας. Οι Ελληνες, ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων, θα πρέπει να το έχουν κατά νου.
Το τρένο της ανάπτυξης
Δεν πρέπει φυσικά να θεωρούμε αυτονόητο το μικρό θαύμα το οποίο έχει συμβεί στην ελληνική οικονομία εν μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων. Οι δείκτες ανάπτυξης, η προσέλκυση επενδύσεων από επιχειρηματικούς κολοσσούς που νιώθουν πλέον ασφαλείς να επενδύσουν στην Ελλάδα είναι άμεσα συνδεδεμένοι με τον δείκτη πολιτικής σταθερότητας της χώρας. Τυχόν διασάλευση του momentum ανάπτυξης θα έχει ολέθριες συνέπειες για τη συνολική προσπάθεια που κατέβαλε η κυβέρνηση Μητσοτάκη προκειμένου η πατρίδα μας να επανέλθει στον ενάρετο κύκλο της οικονομίας.
Ολα τα παραπάνω έχουν τον χαρακτήρα σήμανσης στην πυξίδα της χώρας. Ο ελληνικός λαός θα επιλέξει αν θα θελήσει να κινηθεί στα αχαρτογράφητα νερά μιας αναιμικής κυβέρνησης με τον αποσταθεροποιητικό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων να παίζουν ρόλο ή θα επιλέξει μια κατεύθυνση με σίγουρο προορισμό: ισχυρή εντολή από την πρώτη Κυριακή για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
*Ο Γιάννης Φυτόπουλος είναι οικονομολόγος και αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ
