Κατά γράμμα και χωρίς καμία παρέκκλιση εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τη νομοθεσία για το ελαστικό ωράριο εργασίας, η οποία μάλιστα θεσπίστηκε με νόμο του 2010 που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τριών βασικών στελεχών του σήμερα. Πρόκειται για τον τότε – επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Γιάννη Ραγκούση, τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου με την ιδιότητας της υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τη Λούκα Κατσέλη ως υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητα και Ναυτιλίας, οι οποίοι σήμερα είναι βουλευτές και στελέχη πρώτης γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο συγκεκριμένος νόμος, «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις», εκθέτει τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του που εμφανίζεται να αντιδρά στο ευέλικτο οκτάωρο, το οποίο τότε είχαν ψηφίσει πρωτοκλασάτα στελέχη του. Και που από τη θέση της αντιπολίτευσης, σήμερα, πρωταγωνιστούν στις αντιδράσεις για μια ανάλογη ρύθμιση του νέου εργασιακού νομοσχεδίου και ζητούν την απόσυρσή της. Είναι, εξάλλου, αξιοσημείωτο ότι τις διατάξεις του νόμου για τη διευθέτηση του ωραρίου εργασίας εφήρμοσε πιστά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καθόλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής της χώρας από το 2015 και μετά.
«ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν το συγκεκριμένο άρθρο 7 του νόμου, το οποίο προσδιορίζει τη διαδικασία διευθέτησης του χρόνου εργασίας και ταυτόχρονα αποκαλύπτει την πολιτική εξαπάτησης που ακολουθεί – και στην περίπτωση αυτή – η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια να καρπωθεί πολιτικά οφέλη και να αποδράσει από τα δικά της πολιτικά αδιέξοδα.
Ειδικότερα το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει: «Σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως, επιτρέπεται για μία χρονική περίοδο (περίοδος αυξημένης απασχόλησης) ο εργαζόμενος να απασχολείται δύο (2) ώρες την ημέρα επιπλέον των οκτώ (8) ωρών, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιπλέον των σαράντα (40) (ή του μικρότερου συμβατικού ωραρίου) ώρες εργασίας την εβδομάδα αφαιρούνται από τις ώρες εργασίας μιας άλλης χρονικής περιόδου (περίοδος μειωμένης απασχόλησης). Αντί της παραπάνω μειώσεως των ωρών εργασίας, επιτρέπεται να χορηγείται στον εργαζόμενο ανάλογη ημερήσια ανάπαυση (ρεπό) ή συνδυασμός μειωμένων ωρών και ημερών αναπαύσεως. Το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν υπερβαίνει συνολικά τους τέσσερις (4) μήνες κατά ημερολογιακό έτος (περίοδος αναφοράς). Η επιπλέον απασχόληση παρέχεται από τον εργαζόμενο υπό τις προϋποθέσεις της παραγράφου 6, εφόσον η επιχείρηση εμφανίζει σώρευση εργασίας που οφείλεται είτε στη φύση, στο είδος ή στο αντικείμενο των εργασιών της είτε σε ασυνήθεις ή απρόβλεπτους λόγους. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της επιπλέον αυτής εργασίας, αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η άρνησή του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη. Αυτή η άρνηση του εργαζομένου να παράσχει την επιπλέον εργασία δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του».
Προκαλεί κατάπληξη, άλλωστε, ότι η αρμόδια τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου (μαζί με τους βουλευτές Σωκράτη Βαρδάκη και Κατερίνα Νοτοπούλου), που διαμαρτύρεται για τη διευθέτηση, ζήτησε από τον υπουργό Εργασίας Κωστή Χατζηδάκη νο κηρύξει ως υποχρεωτική την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση των Ξενοδοχουπαλλήλων, η οποία προβλέπει διευθέτηση εργασίας!
Επισημαίνεται ότι τους νόμους για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ψήφισαν διαδοχικά ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ από το 1990. Και μάλιστα με τελευταίο τον νόμο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το 2017 που αφορούσε την οργάνωση του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών. Ετσι η αλήθεια είναι ότι σε ό,τι αφορά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αυτή είναι νόμος του κράτους εδώ και 30 χρόνια ενώ υπάρχει και αντίστοιχη ευρωπαϊκή οδηγία που ισχύει σε όλες τις χώρες – μέλη της ΕΕ. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας εφαρμόζεται ήδη στη χώρα μας σε αρκετές περιπτώσεις ενώ επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόστηκε σε συγκεκριμένες εταιρείες όπως ο ΟΤΕ, η Alpha Bank, ο Παπαστράτος, η ΗΒΗ κ.ά.
Από την πλευρά του το υπουργείο Εργασίας, διαβεβαιώνει ότι το 8ωρο ήταν, είναι και θα παραμείνει κατοχυρωμένο! Οπως τονίζεται η «όλη συζήτηση περί κατάργησής του είναι μια ανόητη συζήτηση. Αυτό θα φανεί ακόμη περισσότερο από την ειδική διάταξη που θα υπάρχει στο νομοσχέδιο και η οποία θα κατοχυρώνει όχι μόνο το 8ωρο, αλλά και το 40ωρο και το πενθήμερο την εβδομάδα». Με τους νόμους του 1990 και του 2000 παρέχεται η δυνατότητα {και όχι η υποχρέωση) στους εργαζομένους που απασχολούνται με 8ωρο, μέσω συμφωνίας με συλλογική σύμβαση εργοδοτών και εργαζομένων, να μπορούν σε περιόδους αυξημένης απασχόλησης να δουλεύουν 2 ώρες επιπλέον την ημέρα, με ανάλογη μείωση του ωραρίου ή πληρωμένες επιπλέον άδειες κατά τις περιόδους μειωμένης απασχόλησης.
Αυτό που αλλάζει με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο είναι ότι η διευθέτηση μπορεί να ισχύσει σε επιχειρήσεις όπου είτε δεν υπάρχουν καθόλου συνδικάτα ή αν το θέλει ο ίδιος ο εργαζόμενος (κατόπιν αιτήματός του) για να «συμφιλιώσει» την επαγγελματική με την οικογενειακή του ζωή. Παρέχεται δηλαδή η δυνατότητα σε όσους εργαζομένους το επιθυμούν να εργαστούν λίγο περισσότερο για κάποιες μέρες και λιγότερο κάποιες άλλες, ή ακόμα και να δουλέψουν 4 ημέρες την εβδομάδα, αντί να δουλεύουν 5 μέρες την εβδομάδα. Ή να πάρουν 6 εβδομάδες άδεια τον χρόνο, αντί να πάρουν 4 εβδομάδες άδεια. Και η δυνατότητα αυτή παρέχεται χωρίς να μειώνονται οι αποδοχές τους ή να αυξάνεται ο μέσος όρος χρόνου εργασίας τους που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβεί τις 5 ημέρες την εβδομάδα και 8 ώρες την ημέρα! Μάλιστα κύκλοι του υπουργείου Εργασίας τονίζουν ότι με δύο ασφαλιστικές δικλίδες για την προστασία του εργαζομένου θα εφαρμοστεί το ευέλικτο 8ωρο σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία με το συνδικάτο της επιχείρησης ή δεν υπάρχει καθόλου συνδικάτο. Πρώτον, το αίτημα για το ευέλικτο 8ωρο θα πρέπει να υποβληθεί από τον ίδιο τον εργαζόμενο και, δεύτερον, θα είναι άκυρη η απόλυση εργαζομένου επειδή αρνήθηκε πρόταση του εργοδότη για διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
από Τα Νέα
