Θα ζητήσουν συγγνώμη;

Είναι μοναδικό το φαινόμενο του οποίου γινόμαστε κοινωνοί: σε μία προσπάθεια να κάνουν το άσπρο μαύρο, όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι η πρόσφορη τακτική για το φιάσκο της νησίδας στον Εβρο είναι να συνεχίζουν να υποστηρίζουν την «ελληνικότητά» της και την ύπαρξη ενός «νεκρού παιδιού» που απαρνούνται ακόμα και οι γονείς του. Τα δε οργιώδη fake news που γράφτηκαν τις πρώτες ημέρες, ανακλήθηκαν εγγράφως ακόμα και από τη ΜΚΟ που τα διέσπειρε σε αγαστή συνεργασία με «διεθνή μέσα». Αδυνατώ να καταλάβω πού αποσκοπεί αυτό το βιολί και πόσο μακριά θεωρούν ότι θα πάει η βαλίτσα. Θα σταθώ μόνο στο εξής: Με βάση την «ελληνικότητα» της νησίδας, το νομικό τμήμα της συγκεκριμένης ΜΚΟ υπέβαλε στο ΕΔΔΑ ασφαλιστικά μέτρα κατά της χώρας μας για την προστασία των υποτιθέμενων προσφύγων. Κατά την πάγια αντιμετώπιση του ΕΔΔΑ, τα ασφαλιστικά μέτρα έγιναν δεκτά διότι το δικαστήριο επείσθη ότι οι μετανάστες ήταν σε ελληνικό έδαφος. Ακολούθως, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περιέφεραν τη δικαστική απόφαση ως «καταδίκη της Ελλάδας». Συγγνώμη θα ζητήσουν;

 

Η αποδοχή της ήττας

Στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου στη ΔΕΘ, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι «δεν διεκδικούμε κυβέρνηση ηττημένων». Είχε βέβαια προηγηθεί ένα άρθρο στην «Καθημερινή της Κυριακής» (Ο ΣΥΡΙΖΑ και το «τέρας» μιας κυβέρνησης των ηττημένων, 18.9.2022, σελ. 4), όπου το ρεπορτάζ καταγράφει «αμφιθυμία στο κόμμα», από «προεδρικούς» και «Ομπρέλα», για τα σενάρια σχηματισμού συγκυβέρνησης από την πρώτη κάλπη. Και αυτό διότι φαίνεται πως οι πρώτοι για να ξαναβρεθούν στο Μαξίμου βάζουν ως προϋπόθεση την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες, ενώ οι δεύτεροι ψάχνουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Η mot à mot αναφορά του Αλέξη Τσίπρα σε «κυβέρνηση ηττημένων» επιβεβαιώνει την εσωκομματική διχογνωμία. Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις –κυρίως εντός του κόμματός του– ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «ξεκαθάρισε» ότι «στόχος μας δεν είναι μια κυβέρνηση ηττημένων και μειοψηφίας», αποκλείοντας το σενάριο να δεχθεί άλλον πρωθυπουργό σε ενδεχόμενη «προοδευτική διακυβέρνηση». Βέβαια, όλο αυτό το αφήγημα είναι μία αυτοαποκλειόμενη συνθήκη, που το μόνο που κάνει είναι να επιβεβαιώνει ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποδεχτεί την επερχόμενη ήττα.

 

Μηνύσεις…

Με μια λιτή ανακοίνωση τη Δευτέρα το πρωί, ο Στέργιος Πιτσιόρλας ανήγγειλε ότι κατέθεσε μήνυση κατά του πρώην διοικητή της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη για όσα είπε και έπραξε εναντίον του, διά του συνηγόρου του, καθηγητή Νομικής Χρίστου Μυλωνόπουλου (το «Χρίστος» με γιώτα). Το απόγευμα της ιδίας, ο Νίκος Ανδρουλάκης ανακοίνωσε –με καθυστέρηση περίπου δύο μηνών και προφανώς συρόμενος από τις εξελίξεις– ότι και αυτός καταθέτει μήνυση για τους χειρισμούς της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην υπόθεσή του, εγχειρίζοντας «προς τον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών συμπληρωματική μηνυτήρια αναφορά». Η έκβαση των μηνύσεων έχει πολλαπλό νομολογιακό ενδιαφέρον. Ιδίως ως προς την περίπτωση του Στέργιου Πιτσιόρλα, αφού θα μάθουμε εάν τελικά υπήρξε έγκριση της αρμόδιας εισαγγελικής αρχής για την παρακολούθησή του και πότε αυτή εκκίνησε.

 

…και συνήγοροι

Ο Στέργιος Πιτσιόρλας επέλεξε συνήγορό του τον Χρίστο Μυλωνόπουλο, καθηγητή Νομικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος τις προάλλες είχε παρευρεθεί στην εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με θέμα «Συνταγματικές/Θεσμικές διαστάσεις της άρσης του τηλεφωνικού απορρήτου», στην οποία κύριος ομιλητής ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Σε ένα άλλο δικαστικό μέτωπο, αυτό του Ειδικού Δικαστηρίου, η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη επέλεξε ως συνήγορο τον Γιάννη Μαντζουράνη, επίσημο δικηγόρο στελεχών και δημοσιογράφων του ΣΥΡΙΖΑ, της οικογένειας Τσίπρα (Αλεξίου και αδερφών) και νομικού συμβούλου του υπουργού Νίκου Παππά κατά την περίοδο των τηλεοπτικών αδειών, μεταξύ άλλων. Η δε εισαγγελέας Γεωργία Τσατάνη, που παρίσταται στο Ειδικό Δικαστήριο ως μάρτυρας κατηγορίας, όρισε δικηγόρο της τον Θέμη Σοφό, ο οποίος υπέβαλε αίτημα παράστασης πολιτικής αγωγής.

 

Στον ιστό των Ρώσων ιδεολόγων

Με αφορμή την αποκάλυψη των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ για τα ρωσικά ρούβλια που δόθηκαν αφειδώς σε κόμματα και πολιτικούς, ανασύρω από το αχανές σε έκταση αρχείο μου ένα ρεπορτάζ του «Zeit Online» από το μακρινό 2013 με τίτλο «Caught in the web of the Russian ideologues». Οι δημοσιογράφοι (Μάικε Ντίλφερ, Κάρστεν Λούθερ και Ζαχαρίας Ζαχαράκης) σκιαγραφούν και καταγράφουν τις σχέσεις του ρωσικού παράγοντα με Ελληνες πολιτικούς. Με ονοματεπώνυμα, όχι αορίστως. Πηγή για τα στοιχεία είναι μία διαρροή από e-mails του Γκεόργκι Γκάβρις, στενού φίλου του Αλεξάντερ Ντούγκιν και γραμματέα της ρωσικής πρεσβείας στην Ελλάδα έως το 2013.

Από τις διαρροές των μηνυμάτων του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προκύπτει ότι τον Φεβρουάριο 2014, ο Ντούγκιν προώθησε στον Γκάβρις μία λίστα με άτομα από διαφορετικές χώρες που υποτίθεται ότι ήταν κατάλληλα να συμμετέχουν σε ένα «elite club», το οποίο θα προωθούσε τις ρωσικές θέσεις. Μεταξύ των ονομάτων αυτών ήταν ο Βίκτορ Ορμπαν, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος. Σύμφωνα με υποσημείωση του Ντούγκιν, ο ίδιος είχε συναντήσει προσωπικά όλους όσοι αναφέρονται στη λίστα. Συμπτωματικά, τον Απρίλιο του 2013, ο Ντούγκιν είχε προσκληθεί από τον Νίκο Κοτζιά για να μιλήσει σε φοιτητές του Πανεπιστημίου του Πειραιά. Είναι, ωστόσο, άγνωστο εάν συναντήθηκε τότε με τον Τσίπρα.

Στο ίδιο δημοσίευμα του 2013 γίνεται λόγος και για ένα ακόμη πρόσωπο που έγινε ευρύτατα γνωστό στις μέρες μας. Πρόκειται για τον Ρώσο ολιγάρχη Κονσταντίν Μαλοφέγιεφ. Κατά το ρεπορτάζ, ο Μαλοφέγιεφ ανήκει στο δίκτυο του Γκάβρις και «διοχετεύει μαύρο χρήμα σε αυτονομιστές στην Ουκρανία και σε πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα». Δύο χρόνια μετά το ρεπορτάζ, το 2015, δρώντας για λογαριασμό του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Μαλοφέγιεφ επιχείρησε να στήσει στην Ελλάδα τηλεοπτικό δίκτυο περιφερειακών καναλιών, στα εγκαίνια του οποίου παραβρέθηκε ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας και πρωτοκλασάτοι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά τα στοιχεία του FBI που περιλαμβάνονται σε δικογραφία για την οποία έχει ήδη συνταχθεί κατηγορητήριο από τις αμερικανικές διωκτικές αρχές, αποκαλύπτεται ότι μέσω αυτού του εγχειρήματος διοχετεύθηκαν τουλάχιστον 10 εκατ. δολάρια. Τα στοιχεία αυτά καθιστούν έκδηλο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τις επερχόμενες αποκαλύψεις δεδομένων και διαδρομών μαύρου χρήματος από τον Πούτιν σε πρόθυμους Ελληνες πολιτικούς.