Με ένα κείμενο στην Καθημερινή αποχαιρέτησε ο Αντώνης Οικονόμου, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας τον επίτιμο Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Μιχαήλ Κωσταράκο, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο.
«Πριν από μερικές μέρες, στις 2 Ιουνίου, έφυγε από κοντά μας ο επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος. Ως ύστατο χαίρε, θα ήθελα, και μου δίνεται η ευκαιρία να γράψω λίγα λόγια για αυτόν, προσπαθώντας να αποδώσω όσο καλύτερα μπορώ το αποτύπωμα του, φοβούμενος παράλληλα μήπως τα γραφόμενα μου δεν αποδώσουν σωστά τον ηγετικό χαρακτήρα του και την προσωπικότητα του. Είχα την τύχη, την τιμή και το προνόμιο να τον γνωρίσω για πρώτη φορά τον Ιούλιο 2012, αναλαμβάνοντας τότε τα καθήκοντα του Ειδικού Γραμματέα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Στα πρώτα μου βήματα, με βοήθησε να πλεύσω ασφαλώς σε αχαρτογράφητα νερά, σε δύσκολες καταστάσεις, σε «πόλεμο» για τα υπό ναυπήγηση και ενεργοποίηση Υ/Β 214, για τις πυραυλάκατους που δεν τελείωναν και για τις περικοπές στους μισθούς και στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΘΑ που επιβλήθηκαν από την «Τρόικα». Με δική του πρωτοβουλία και εισήγηση προς την Πολιτική ηγεσία, το 2014, έγινα Γενικός Γραμματέας στο ΥΠΕΘΑ, γιατί όπως ο ίδιος έλεγε «συμπλήρωνα τα κενά» στο Υπουργείο. Ήταν ένας ηγέτης που ποτέ δεν φοβόταν, ποτέ δεν κρυβόταν. Έμπαινε μπροστά στο κάθε πρόβλημα που τυχόν θα προέκυπτε, και με την στάση του δήλωνε «παρών». Με αποτελεσματικό και εποικοδομητικό τρόπο, έβρισκε λύσεις έξω από τα τετριμμένα. Του ήμουν και θα είμαι πάντα ευγνώμων για τη βοήθεια και τη στήριξη του. Όχι μόνο σε εμένα αλλά και στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις γενικότερα ανεξαρτήτως Όπλου ή Κλάδου.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Α/ΓΕΕΘΑ, συνεργάστηκε υποδειγματικά τόσο με εμένα όσο και γενικότερα με 7 Κυβερνήσεις και 9 Υπουργούς και Υφυπουργούς Άμυνας και έχοντας πάντα ως πυξίδα το καλό της πατρίδας, κατάφερε να οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις ασφαλώς, παρά τον ορυμαγδό των μνημονίων. Διατήρησε πάντα σωστές αποστάσεις από την πολιτική ηγεσία χωρίς να υπερβαίνει την δικαιοδοσία του και τον θεσμικό του ρόλο, απολαμβάνοντας έτσι το σεβασμό από τους πολιτικούς προϊσταμένους του. Ο στρατηγός Κωσταράκος ήταν οραματιστής με έντονα καλλιεργημένο το στοιχείο της διορατικότητας και της αντίληψης για τις αλλαγές που συντελούνται γύρω του στο τεχνολογικό, γεωπολιτικό, στρατιωτικό και διπλωματικό πεδίο. Είχε μια ιδιαίτερη δυνατότητα ανάλυσης του γεωπολιτικού πεδίου όσο και αν αυτό εξελισσόταν. Αν δεν ήξερε κάποιος την μεγάλη του αγάπη για τον στρατό θα τον “περνούσε” για καθηγητή Διεθνών Σπουδών. Παρά τα όσα έχουν λεχθεί ή γραφτεί κατά καιρούς, προσπάθησε τα μέγιστα για το προσωπικό του οποίου ηγήθηκε, σε όλα τα επίπεδα.
Ωστόσο το κλίμα και οι συνθήκες των μνημονίων δεν επέτρεψαν στο να αναδειχθούν και να ευοδωθούν οι προσπάθειες αυτές. Η βοήθεια του προς την Πολιτική ηγεσία ήταν καταλυτική για να αντιμετωπίσουμε την τυφλή επίθεση της Τρόικας. Η ιστορία είμαι βέβαιος ότι θα τον δικαιώσει. Ως βαθύς γνώστης της ιστορίας του Ελληνικού Στρατού, υπηρέτησε με πίστη και σεβασμό την Διακλαδικότητα. Είναι ο πρώτος Α/ΓΕΕΘΑ που διοίκησε με τον νέο νόμο περί κάθετης διοίκησης στις Ένοπλες Δυνάμεις, θεωρώντας πολύτιμους και ισότιμους συνεργάτες, τους αρχηγούς των τριών όπλων, σεβόμενος παράλληλα απόλυτα τις ιδιαίτερες παραδόσεις του κάθε Όπλου. Τρανή απόδειξη για αυτό αποτελεί η πρωτοβουλία του να αποκατασταθεί η παράλειψη αναγραφής στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη των κατά θάλασσα αγώνων των Ελλήνων.
Τα όσα έχω γράψει και σας μεταφέρω από αυτές εδώ τις γραμμές, είναι ίσως μόνο ελάχιστα από το πολυδιάστατο και πολυσήμαντο έργο που αφήνει πίσω του ως παρακαταθήκη, φεύγοντας πρόωρα στα 67 του χρόνια. Άλλωστε όπως και ο ίδιος συνήθιζε χαριτολογώντας να λέει, μεγάλωνε κάθε τέσσερα χρόνια αφού είχε γεννηθεί 29 Φεβρουαρίου. Η απώλεια του είναι μεγάλη, όπως και το κενό που αφήνει πίσω ο θάνατος του. Το μεγάλο προσόν του ήταν ότι επιβαλλόταν πάντα με την προσωπικότητα του και την δύναμη του και ποτέ με φωνές!! Αρκούσε ένα βλέμμα του. Το αποτύπωμα του όμως έμεινε ανεξίτηλο και ως Προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.Ε., καθώς στο πρόσωπο του, τόσο οι ομόλογοι του, όσο και πολιτικοί του προϊστάμενοι αναγνώριζαν όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου στρατιωτικού ηγέτη διεθνούς κύρους. Ας γίνει όμως το έργο του και το μαχητικό του πνεύμα παράδειγμα για τις επόμενες γενιές των νέων ηγετών των Ενόπλων Δυνάμεων μας. Παράδειγμα Έλληνα Στρατιώτη και Πατριώτη. Στρατηγέ, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα προσέφερες στην πατρίδα μας... και σε εμένα προσωπικά... καλό κατευόδιο...»
Πηγή: Καθημερινή
