Στοχεύοντας κάπου «ανάμεσα στο ελληνικό και στο διεθνές κοινό» όπως δηλώνει σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Κώστας Γαβράς επισημαίνει ότι η νέα του ταινία «Ενήλικοι στο δωμάτιο», που κάνει απόψε την πανελλήνια πρεμιέρα της στις Νύχτες Πρεμιέρας, είναι για την ευρωπαϊκή διάσταση της ελληνικής κρίσης, αντικατοπτρίζει την δική του οπτική και όσα τον ενδιέφεραν στο θέμα που αφηγείται: τη διαπραγμάτευση του χρέους με τους ευρωπαίους δανειστές τους πρώτους μήνες του 2015, θέμα που ο σκηνοθέτης αναπτύσσει στηριζόμενος στο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη «Adults in the Room».

Κράτησε όπως λέει «όσα έκρινε απαραίτητα, χωρίς λεπτομέρειες που θα δυσκόλευαν τον θεατή».

Ερωτηθείς για το ποιο ήταν το κίνητρο του προκειμένου να κινηματογραφήσει τους «Ενήλικους στην Αίθουσα» είπε πως “ήταν η λειτουργία της Ευρώπης, ο τρόπος που έκανε να υποφέρει ο ελληνικός λαός. Η Ευρώπη δεν παίζει πια τον «οικογενειακό» ρόλο στις σχέσεις των ευρωπαϊκών κρατών. Ο ρόλος της σ’ αυτή την ιστορία, όπως και σε άλλες, ήταν να βοηθήσει το ευρώ. Ξεχνάμε δηλαδή τον άνθρωπο για κάτι τελείως αόριστο που είναι το χρήμα, η οικονομία. Αυτό είναι το βασικό θέμα της ταινίας από το οποίο πηγάζει και το άλλο θέμα, η Δημοκρατία. Το δήλωσε κι ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί σε μια εκ των υστέρων συνέντευξη του, ότι δεν υπήρχε Δημοκρατία στο Εurogroup. Και σκεφτείτε πως κι ο ίδιος συμμετείχε. Αυτές οι αντιφάσεις μ’ ενδιέφεραν πάρα πολύ”.

Πρόσθεσε πως οι “«Οι Ενήλικοι στην Αίθουσα» βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Σ’ αυτό το επίπεδο της ταινίας κράτησα όσα ειπώθηκαν στην διαπραγμάτευση του χρέους τους πρώτους μήνες του 2015. Πώς το ξέρω; Διάβασα τις ομιλίες του Βαρουφάκη, τις σημειώσεις του και τις ηχογραφήσεις που έκανε μέσα στο Eurogroup, επειδή πολύ γρήγορα κατάλαβε ότι δεν κρατούσαν πρακτικά των συνεδριάσεων. Οπότε μπόρεσα να ακούσω αυτά που ειπώθηκαν και τις αντιφάσεις τους. Από εκεί και πέρα χρειάστηκε η μυθοπλασία: έπρεπε να δείξω κινηματογραφικά σε δύο ώρες, όσα βίωνε ο ελληνικός λαός πεντέμισι μήνες. Δεν μπορώ να τα δείξω όλα. Δείχνω πολύ γρήγορα καταστήματα που λόγω κρίσης έχουν κλείσει, ανθρώπους που κοιτάζουν αμίλητοι και απομακρύνονται, η σκηνή του τέλους είναι επίσης μυθοπλασία”.

Αναφορικά με την έντονη κριτική από τους χρήστες των social media πριν καν η ταινία να βγει στις αίθουσες, εξήγησε πως πιστεύει ότι “οφείλεται στο πάθος με το οποίο οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις αντί της λογικής. Να μιλήσουν αφού δουν την ταινία είναι εντελώς θεμιτό και απαραίτητο. Εδώ όμως άρχισαν να βρίζουν από πριν εμένα και τον Βαρουφάκη. Αυτό το πάθος σ’ εμάς τους Έλληνες πηγάζει από τον Εμφύλιο και δυστυχώς συνεχίζεται 70 χρόνια μετά με λόγια και ύβρεις. Η μνήμη πρέπει πάντα να διατηρείται. Όχι όμως η μνήμη που καταλήγει σε μίσος”.