Σκληρή κριτική εξαπέλυσε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μαντζουράνης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ, όπου και αποκάλεσε τον Στέφανο Κασσελάκη «δημιοκράτη». Σχολιάζοντας το γεγονός ότι ανεξαρτητοποιήθηκαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, δίχως να παραδώσουν την έδρα τους πίσω στο κόμμα, ο κύριος Μαντζουράνης είπε ότι «η εντολή του ελληνικού λαού, ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ να είναι αντιπολίτευση αξιωματική. Δυο φορές εκλογές -βουλευτικές- το 2023, μια φορά στις ευρωεκλογές, όπου και πάλι ήρθε δεύτερο. Όποιος λοιπόν κάνει -με τη στάση του και τη συμπεριφορά του- τον κύριο Ανδρουλάκη αξιωματική αντιπολίτευση -κάτι που δεν του έδωσε ο ελληνικός λαός, αυτό τον ρόλο-, όποιος τον κάνει αξιωματική αντιπολίτευση και αφαιρεί από τον ΣΥΡΙΖΑ τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, νομίζω ότι δε λειτουργεί δημοκρατικά. Και η στάση του, είναι αντίθετη προς τους κανόνες του κοινοβουλευτισμού και της ομαλής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Ίσως να μην αρέσει στον κύριο Μαντζουράνη το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οσονούπω θα απολέσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ωστόσο οι διαδικασίες με τις οποίες αυτό θα γίνει, είναι απολύτως δημοκρατικές. Οι ανεξαρτητοποιήσεις των βουλευτών άλλωστε, προβλέπονται -κοινοβουλευτικά και συνταγματικά-, ενώ ο νομοθέτης έχει φροντίσει να είναι ξεκάθαρο ότι οι έδρες ανήκουν στους βουλευτές και όχι στα κόμματα. Και όχι απλώς οι έδρες των αιρετών βουλευτών, αλλά ακόμη κι εκείνων που εξελέγησαν στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του εκάστοτε κόμματος. Αλλά εάν ο ΣΥΡΙΖΑ -κι εν προκειμένω, νυν ΣΥΡΙΖΑ και πρώην «ορθόδοξο» ΠΑΣΟΚ- δε λαϊκίσει, ποιος θα λαϊκίσει; Ίσως να ήταν μια πιο τίμια στάση, το αφήγημα «προτιμήσαμε να συρρικνώσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μη χάσουμε τον έλεγχο», ή έστω «για να μην τον εξαϋλώσει ο Στέφανος Κασσελάκης». Παρά ταύτα, βλέπουμε την ίδια εμμονή με τις «αποστασίες» και τα «Ιουλιανά» του 1965. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εν έτει 2024, επιμένει να ερμηνεύει την πραγματικότητα, με βάση γεγονότα τα οποία διαδραματίστηκαν πριν από 59 χρόνια, λέει όσα θα ήθελε να ξέρει ο οποιοσδήποτε σοβαρός πολίτης: ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος δεν μπορεί να πορευτεί προς το μέλλον. Μένει σταθερά γαντζωμένος σε περιστατικά του παρελθόντος -κυρίως θυματοποίησής του-, τα οποία του «βγήκαν». Και οι πολίτες απεχθάνονται τη μυρωδιά της ναφθαλίνης. Ιδίως επειδή τον «πολιτικό χώρο της ναφθαλίνης» τον δοκίμασαν το 2015, με την υπόσχεση της «ελπίδας» και του «νέου». Με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.
Ο «δημιοκράτης» Κασσελάκης
Στο σχόλιο του δημοσιογράφου, ότι ο Στέφανος Κασσελάκης λέει ότι «εμείς είμαστε οι δημοκράτες», ο κύριος Μαντζουράνης απάντησε ότι «ο κύριος Κασσελάκης επικαλείται συνέχεια τη Δημοκρατία, αλλά σέβεται την πλειοψηφία μόνο όταν τον συμφέρει. Όταν δεν τον συμφέρει, την αποκαλεί "πραξικόπημα", "εκτροπή" και λοιπά. Ο κύριος Κασσελάκης για εμένα δεν είναι δημοκράτης, είναι "δημιοκράτης". Δημιοκράτης, δηλαδή είναι δήμιος της Δημοκρατίας. Απόδειξη, ότι σχεδίασε και εκτέλεσε ένα έγκλημα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, ήθελε τη διάλυση, την εξόντωση, την εξαφάνιση, ή τη συρρίκνωση στο 0,5% του ΣΥΡΙΖΑ, για να πάρει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του και των στελεχών του και να κάνει ένα ιδιόκτητο κόμμα».
Να δούμε πότε θα πάρουν απόφαση και οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, να δεχτούν ότι ούτε εκείνοι έχουν κάποια σχέση με τη Δημοκρατία. Αυτό άλλωστε προκύπτει από τα πεπραγμένα τους, είτε του παρελθόντος (π.χ. το σχέδιο για τη χαλιναγώγηση των ΜΜΕ, ή τη σκευωρία Novartis), είτε από τα πρόσφατα, όπως για παράδειγμα το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πριν από 4 ημέρες. Δε δικαιούται ένα κόμμα το οποίο απέκλεισε -σύμφωνα με τις καταγγελίες, που ουδέποτε διαψεύσθηκαν- ολόκληρες τοπικές οργανώσεις του κόμματος, προκειμένου να ανακόψει την πορεία του Στέφανου Κασσελάκη, να ομιλεί για Δημοκρατία. Ευτελίζουν την ίδια την έννοια, κάθε φορά που τη βάζουν στο στόμα τους. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους και ας αποφασίσουν να βγάλουν τον «φερετζέ» του δημοκράτη, μιας και δεν είναι απαραίτητο ότι θα τους βγει σε κακό. Θα συνεχίσουν να εκπροσωπούν εντός κοινοβουλίου μια ισχνή μειοψηφία, η οποία δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα να ψηφίζει κόμματα που δεν έχουν σε καμία υπόληψη τη Δημοκρατία, ως αξία. Εάν ο μόνος ενδοιασμός που έχουν, είναι ότι δίχως τον «φερετζέ» του δημοκράτη, δε θα έχουν καμία ελπίδα να ξαναδούν εξουσία, μπορούμε να τους καθησυχάσουμε εμείς από τώρα: δεν υπάρχει απολύτως καμία τέτοια προοπτική για κάτι τέτοιο, ούτως ή άλλως. Οπότε, απελευθερωθείτε σύντροφοι! Καλό θα σας κάνει.
