Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή και το ενδεχόμενο επέκτασής του, ύστερα από την επίθεση από τον Λίβανο στα ισραηλινά υψίπεδα του Γκολάν το Σαββατοκύριακο και τον τραγικό θάνατο παιδιών που έπαιζαν ανυποψίαστα σε ένα γήπεδο, είναι κάτι που ουδείς επιθυμεί, αλλά ταυτόχρονα όλοι προετοιμάζονται γι’ αυτό. Οι ισορροπίες είναι για πολλές δεκαετίες εύθραυστες, αλλά η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς, ύστερα από τα δραματικά γεγονότα του περασμένου Οκτωβρίου, γενικεύει την ανησυχία στην περιοχή και αυξάνει τις εστίες εντάσεων που μπορούν κάλλιστα να οδηγήσουν σε ευρύτερη ανάφλεξη.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Μια τέτοια εξέλιξη θα προσδώσει ξεκάθαρα περιφερειακά χαρακτηριστικά στη σύγκρουση, δεδομένου ότι πίσω από τη Χεζμπολάχ είναι γνωστό πως βρίσκεται το Ιράν, λόγω των στενών σχέσεων που έχει η οργάνωση με την Τεχεράνη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο επισήμως η Χεζμπολάχ υποστηρίζει ότι το πλήγμα έγινε από ισραηλινό αντιαεροπορικό πύραυλο, ωστόσο –σχεδόν– ολόκληρη η διεθνής κοινότητα εμφανίζεται βέβαιη ότι η ρουκέτα εκτοξεύτηκε από τον Λίβανο και ήταν μάλιστα ήταν ιρανικής προέλευσης.
Μία ακόμη ιδιαιτερότητα της περιοχής αφορά την κοινότητα των Δρούζων που κατοικεί εκεί και η οποία, ως αραβόφωνη, φέρεται να είχε λάβει διαβεβαιώσεις από τον Λίβανο ότι δεν θα μπει με οποιοδήποτε τρόπο στο μέσο της σύγκρουσης. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη κι έτσι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η δική τους αντίδραση.
Οργανώνουν άμυνα
Αργά το βράδυ της Κυριακής, το Υπουργικό Συμβούλιο του Ισραήλ έδωσε εξουσιοδότηση στον πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον υπουργό Αμυνας να απαντήσουν στο χτύπημα με όποιον τρόπο θεωρούν πρόσφορο. Ο Νετανιάχου έχει κατ’ επανάληψη προειδοποιήσει ότι το Ισραήλ δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια και πως δεν θα διστάσει να προχωρήσει σε χτυπήματα στα βόρεια σύνορα της χώρας, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι η απάντηση της ισραηλινής πλευράς μπορεί πράγματι να συνάδει με την προοπτική γενίκευσης της σύρραξης που έως τώρα κρατεί στο Νότο και συγκεκριμένα στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας και τους εκεί παλαιστινιακούς θύλακες.
Το χτύπημα με τη ρουκέτα στο γήπεδο ήταν στην πραγματικότητα το «ατύχημα» για το οποίο έχει μιλήσει πρόσφατα ο Αμερικανός –με εβραϊκές ρίζες– Έιμος Χόχσταϊν, ο άνθρωπος που έχει οριστεί από τον πρόεδρο Μπάιντεν ως μεσολαβητής ανάμεσα στο Ισραήλ και τον Λίβανο. Ενα ατύχημα που σύμφωνα με τον ίδιο θα μπορούσε να οδηγήσει ανά πάσα στιγμή σε γενικευμένη σύρραξη, παρά το γεγονός ότι και οι δύο πλευρές –πάντοτε σύμφωνα με τον ίδιο– έχουν επίγνωση ότι ένας πόλεμος μεγαλύτερης κλίμακας στην περιοχή δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.
Στηρίζουμε, αλλά...
Χαρακτηριστικό ήταν το μήνυμα που έστειλε η Ουάσιγκτον στο Τελ Αβίβ, μέσω του επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άντονι Μπλίνκεν: αφενός το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπερασπίζεται τους πολίτες του έναντι τρομοκρατικών επιθέσεων, αφετέρου ωστόσο οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν να δουν τη σύγκρουση να κλιμακώνεται.
Ολα φαίνεται συνεπώς να εξαρτώνται πλέον από την απάντηση που επιφυλάσσει το Ισραήλ στη Χεζμπολάχ και στη συνέχεια η ανταπάντηση της, η οποία δεν θα εξαρτηθεί μόνο από τις διεθνείς αλλά και από τις εσωτερικές πιέσεις που δέχεται ο Νετανιάχου. Μόνο που όλοι καταλαβαίνουν πως μια δυναμική απάντηση εκ μέρους του Ισραήλ είναι πολύ πιθανό να φέρει στο προσκήνιο και το Ιράν, ανοίγοντας τον δρόμο ακόμη και για μια σύγκρουση της Τεχεράνης με τις ΗΠΑ.
Κατά τον ίδιο τρόπο, μεγάλη σημασία έχει αν Ιράν και Χεζμπολάχ θα επιδιώξουν να ρίξουν τους τόνους και θα αποφευχθεί η γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή ή αν είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν πράγματι σε μια τέτοια σύγκρουση, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Το παρελθόν έχει δείξει ότι η πρώτη εκδοχή είναι η πιο πιθανή, ωστόσο τίποτε δεν είναι ίδιο στην ούτως ή άλλως εύθραυστη περιοχή, με τα δεδομένα να αλλάζουν διαρκώς και τις βεβαιότητες να εκλείπουν.
