Οι μεγάλες ανατροπές έρχονται συνήθως από εκεί που δεν τις περιμένει κανείς, όπως είχε αρχίσει να διαφαίνεται πριν από έναν χρόνο με την ψήφιση του νόμου για την προστασία της εργασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τότε, όπως και τώρα έναν χρόνο μετά, ήταν και συνεχίζει να είναι «αλλού». Προφανώς γιατί ένα κόμμα της Αριστεράς –πολλώ δε μάλλον της ριζοσπαστικής Αριστεράς– δεν μπορεί να επεξεργαστεί νοητικά πώς είναι δυνατόν ως «κυβερνώσα» Αριστερά να… μην προλάβει σε 4 ½ χρόνια να κάνει για τους εργαζόμενους όσα έγιναν σε έναν χρόνο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κυρίως από έναν υπουργό, εν προκειμένω τον Κωστή Χατζηδάκη, που είχε στοχοποιηθεί με τον χαρακτηρισμό του «νεοφιλελεύθερου».
Την Τρίτη ο υπουργός Εργασίας, παρουσιάζοντας τους 10 βασικούς άξονες του κυβερνητικού έργου για την εργασία, την ασφάλιση και την κοινωνική προστασία, απέδειξε ότι όταν η πολιτική φέρνει απτά αποτελέσματα, οι μύθοι της Αριστεράς γκρεμίζονται συμπαρασύροντας το αφήγημα του «φιλεργατικού» ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο πάντα έμενε στα λόγια. Πριν από έναν χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορούσε την κυβέρνηση για «οδοστρωτήρες»! Από χθες ο κ. Χατζηδάκης, για τον ΣΥΡΙΖΑ πάντα, «τρέχει πανικόβλητος»! Και όλα αυτά, και τότε και σήμερα, τα λένε εκείνοι που, καλυπτόμενοι με τον μύθο της «ευαίσθητα κοινωνικής» Αριστεράς, είχαν καταστρατηγήσει κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος.
Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι διαψεύδονται από την πραγματικότητα, γιατί στην παράλληλη «πραγματικότητα» που έχουν κατασκευάσει πιστεύουν το ψέμα τους ότι με την πολιτική που εφάρμοσαν ως κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστερά δικαίωσαν τις προσδοκίες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων. Και όταν έρχεται η κυβέρνηση εμπράκτως και τους εκθέτει τόσο για την εξαπάτηση των εργαζομένων όσο και για την ανικανότητα να στηρίξουν και να προστατεύσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα, αυτοί καταφεύγουν στη γνώριμη τακτική της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.
Και η πραγματικότητα δεν συνάδει με την «πραγματικότητα» με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εξαπατήσει και πάλι τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Τι έχει να απαντήσει ο κ. Τσίπρας στην υπόμνηση εκ μέρους του κ. Χατζηδάκη ότι, πέρα από τις επιμέρους αυξήσεις, που έχουν, μέχρι στιγμής, χορηγηθεί σε εκατοντάδες χιλιάδες δικαιούχους, με το νέο έτος θα δοθούν, για πρώτη φορά ύστερα από 12 χρόνια, αυξήσεις στις συντάξεις, ενώ θα καταργηθεί και η εισφορά αλληλεγγύης;
Τι έχει να πει ο λαλίστατος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις χιλιάδες εκκρεμείς συντάξεις που… δεν πρόλαβε η πρώτη φορά Αριστερά και άφησε στα συρτάρια, και που η κυβέρνηση εκκαθάρισε μόλις στο πρώτο πεντάμηνο του 2022, σχεδόν τόσες συντάξεις όσες ολόκληρο το 2019; Και τι λένε στην Κουμουνδούρου για τις προ του 2019 εκκρεμότητες που έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί ενώ, μέχρι το τέλος Αυγούστου, θα έχει ολοκληρωθεί η εκκαθάριση όλων των αιτήσεων που υποβλήθηκαν μέχρι και το 2021;
Αλλα λόγια και μόνο ότι ο υπουργός Εργασίας… «τρέχει πανικόβλητος». Το μόνο βέβαιο είναι ότι «τρέχει» και αυτό επιβεβαιώνουν οι αριθμοί στην αποκλιμάκωση της ανεργίας, η οποία έχει μειωθεί κατά 4,8 ποσοστιαίες μονάδες, στο 12,5% (που είναι το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 12 ετών) από 17,3 % τον Ιούλιο του 2019. Γιατί αν το έριχνε στις «αμπελοφιλοσοφίες», όπως με γενναίες δόσεις κοινωνικής ευαισθησίας έκαναν οι προκάτοχοί του υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, θα είχαμε μείνει στις 10,627 θέσεις εργασίας της τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ, αντί των 31,661 που δημιούργησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Σε όλα αυτά προσθέστε την κατάργηση όλων των αναχρονιστικών ρυθμίσεων του ΣΥΡΙΖΑ στην αγορά εργασίας, τα πλέον των 4,7 δισ. ευρώ το 2021 για κοινωνικά επιδόματα και επιδόματα ανεργίας, τις θεσμικές αλλαγές στο ζήτημα της παιδικής προστασίας με τη θέσπιση ενός νέου πλαισίου για την πρόληψη και αντιμετώπιση της παιδικής κακοποίησης, τη δημιουργία δομών ημιαυτόνομης διαβίωσης για άτομα άνω των 15 ετών και την προώθηση των θεσμών της υιοθεσίας και της αναδοχής.
Επίσης θα πρέπει να μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί… δεν πρόλαβε να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη βελτίωση της ζωής των ατόμων με αναπηρία με παρεμβάσεις που στοχεύουν τόσο στη διευκόλυνση της καθημερινότητας (κάρτα αναπηρίας, προσωπικός βοηθός) όσο και στην ένταξη ή επανένταξη στον κόσμο της εργασίας;
Γιατί… δεν πρόλαβε να στηρίξει έμπρακτα την οικογένεια και τους νέους γονείς με τη θέσπιση του επιδόματος γέννησης, αλλά και την ενίσχυση των υπηρεσιών παιδικής φροντίδας; Μήπως γιατί δεν το σκέφτηκαν; Οχι, γιατί απλά το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα και το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση δεν προορίζεται για να κυβερνάει, αλλά για να προκαλεί τεχνητές κρίσεις και να επωάζεται σε συνθήκες πολιτικής και οικονομικής αποσταθεροποίησης.
