Η πρόσφατη φράση του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στην εκπομπή του MEGA, όπου δήλωσε «Ακούω ταυτόχρονα ότι είμαι φιλοπαλαιστίνιος και ότι είμαι φιλοϊσραηλινός. Η απάντηση είναι σαφής. Είμαι φιλέλληνας», προκάλεσε αντιδράσεις από αριστερά και ακροδεξιά, που αμφισβητούν αν ο όρος αυτός ταιριάζει με την έννοια του Έλληνα . Ωστόσο, η ιστορία αποκαθιστά την ορθότητα και το βάθος της τοποθέτησης.
Στην αρχαιότητα, ο όρος «φιλέλλην» σήμαινε και «πατριώτης» έχοντας ευρύτερη σημασία: ο «φιλέλλην» ήταν αυτός που αγαπά, υπερασπίζεται και τιμά την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Ο Πλάτων και ο Ξενοφώντας τον χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τον αληθινό πατριώτη που προασπίζεται την κοινή πατρίδα. Σημαντική είναι η περίπτωση του βασιλιά Αλέξανδρου Α’ της Μακεδονίας, που τιμήθηκε ως «Φιλέλλην» επειδ0ή συνέβαλε αποφασιστικά στον αποκλεισμό των Περσών από την ελληνική χερσόνησο, προασπίζοντας την ελευθερία των ελληνικών πόλεων.
Μετά τον Μέγα Αλέξανδρο, ο τίτλος «Φιλέλλην» συναντάται και στα νομίσματα των βασιλείων του ελληνιστικού κόσμου, όπως στο βασίλειο της Παρθίας, όπου οι βασιλείς εξέδιδαν νομίσματα με τον χαρακτηρισμό αυτό, υπογραμμίζοντας τον σεβασμό και τη διασύνδεση με την ελληνική κληρονομιά και πολιτισμό.
Τον 4ο αιώνα π.Χ., ο όρος «φιλέλλην» απέκτησε πανελλήνια διάσταση. Ήταν το σύμβολο της αντίστασης και της αλληλεγγύης απέναντι στην περσική απειλή, όπως τονίζει ο Ισοκράτης. Η έννοια αυτή αναδεικνύεται σε αρετή και συλλογική ταυτότητα, που ενώνει και όχι που διχάζει.
Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γιώργος Γεραπετρίτης, με τη φράση του «Είμαι φιλέλληνας», ανανεώνει αυτή την αρχαία έννοια που συνδυάζει την πατριωτική αφοσίωση με ένα πνεύμα ανοχής και ενότητας. Σε μια εποχή γεωπολιτικών προκλήσεων, η στάση αυτή είναι έκφραση υπευθυνότητας και σοφίας, υπενθυμίζοντας ότι η πατριωτική αγάπη είναι μια δυναμική έννοια που υπερβαίνει τα στεγανά και επιδιώκει την ενότητα της χώρας.
Είναι καιρός να ξαναδούμε τον φιλελληνισμό όχι ως αντίθεση αλλά ως συμπλήρωμα της ελληνικής ταυτότητας. Ως μία αρετή που ενώνει, εμπνέει και προασπίζει το κοινό μας μέλλον. Μακάρι όλοι αυτοί που ασκούν κριτική από τα άκρα να ήταν Φιλέλληνες. Διότι το μόνο σίγουρο είναι, ότι εξυπηρετούν ανθελληνικά συμφέροντα.
