Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου

 

Το διαβάσαμε και αυτό σε συνέντευξη στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ! Η απόλυτη διαστροφή της πραγματικότητας από την Κουμουνδούρου! Εκεί, αδυνατούν να καταλάβουν ότι κυβέρνησαν και ως εκ τούτου θα κριθούν, συγκρινόμενοι με το σήμερα. Τι είπαν: «Το πρόβλημα δεν είναι η κατάρρευση του κ. Μητσοτάκη, αλλά η πιθανή κατάρρευση της χώρας με τον κ. Μητσοτάκη».

Το να μπούμε σε μια συζήτηση για το τι ακριβώς σημαίνει η λέξη κατάρρευση, μάλλον δεν έχει νόημα. Στην Αριστερά, άλλωστε, αρέσει τα τελευταία χρόνια να «θολώνει» τα νερά, ακόμα και να αλλοιώνει και να «αποδομεί» έννοιες. Ολοι βιώσαμε το τραγικό α΄ εξάμηνο του 2015 και έχουμε μια εικόνα του τι σημαίνει κατάρρευση.

Πέραν τούτου, αυτό που επισημαίνεται από τους πάντες είναι μια συστηματική προσπάθεια εκ μέρους των ΣΥΡΙΖΑίων να εμπεδώσουν κλίμα ανησυχίας στην κοινωνία. Τι θέλουν να κάνουν: να ωθήσουν τον κόσμο να πιστέψει ότι τίποτε δεν πάει καλά.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, από τότε που ανέλαβε, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να διαχειρίζεται, και δη με επιτυχία, απανωτές κρίσεις. Παρ’ όλα αυτά, δεν εγκατέλειψε ούτε λεπτό το μεταρρυθμιστικό έργο της, που εκφράστηκε από συγκεκριμένες πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες και διπλωματική εξωστρέφεια.

Στον ΣΥΡΙΖΑ τίποτα απ’ όλα αυτά δεν αρέσει. Και βλέπουν με μεγάλη καχυποψία κάθε δημιουργική σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα, για τον οποίο στην Κουμουνδούρου δεν κρύβουν την αντιπάθειά τους. Ομως η πρόοδος που σημειώνεται στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση αρέσει στους πολίτες, οι οποίοι βλέπουν ότι η ζωή τους βελτιώνεται διά της ψηφιακής μεταρρύθμισης. Οχι, η ζωή δεν βελτιώθηκε την περίοδο 2015 – 2019, όταν κυβερνούσαν αυτοί που τότε μιλούσαν για… τεχνοφασισμό!

Η κριτική κρίνεται και αυτή. Για την ποιότητα, το ύφος, την αισθητική και την ειλικρίνειά της. Οταν λοιπόν η κριτική είναι ισοπεδωτική, απομακρύνει τους ψηφοφόρους. Ο κόσμος βαρέθηκε την καταστροφολογία. Αναζητεί εποικοδομητική στάση, προτάσεις και λύσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα το οποίο τα τελευταία χρόνια δεν μπόρεσε να προτάξει πειστικό αφήγημα, αντί να καταθέσει προτάσεις καταστροφολογεί και απομακρύνεται έτσι ακόμα περισσότερο από τον δημιουργικό πυρήνα της κοινωνίας.