Μία νέα μέθοδος άκρως φιλική προς το περιβάλλον που βασίζεται σε συνδυασμό Μικροοργανισμών επιτυγχάνει τον αποτελεσματικό καθαρισμό και την πλήρη απορρύπανση μολυσμένων επιφανειών, μαζών και υδάτων.
Την μέθοδο αυτή έχει αναπτύξει η Ελβετική εταιρία ΒΙΟΜΑ με πιστοποίηση μη τοξικότητας από τις Ελβετικές Αρχές Δημοσίας Υγείας. Επιπλέον, η συγκεκριμένη μέθοδος απορρύπανσης πληροί απολύτως τις προβλέψεις και απαιτήσεις όλων των σχετικών Νόμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία του Περιβάλλοντος.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Ελβετική αυτή εταιρία χρησιμοποιεί για τα προϊόντα της ελληνικές ονομασίες (!), αναλόγως της χρήσης για την οποίαν προορίζονται. Όπως λ.χ. για την γεωργική χρήση χρησιμοποιούνται οι λέξεις Ampelos, Banbaki, Fylo κ.α. Προϊόντα που χρησιμοποιούνται για το περιβάλλον φέρουν την ονομασία Idor και στην Ζωοτεχνική φέρουν ονομασίες όπως Zoi και Kopros.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Προστασίας Περιβάλλοντος EPA (Environmental Protection Agency), η βιοθεραπεία είναι τεχνική διαχείρισης που «χρησιμοποιεί φυσικούς οργανισμούς για να διασπάσει τις επικίνδυνες ουσίες σε λιγότερο τοξικές ή μη τοξικές. Η βιοαποκατάσταση με μικροοργανισμούς είναι ο πλέον σύγχρονος και φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος απορρύπανσης.
Σήμερα είναι διεθνώς αναγνωρισμένο ότι η εποχή των χημικών για την απορρύπανση είναι παρωχημένη και στις περισσότερες περιπτώσεις βλαβερή για το περιβάλλον και την υγεία του πληθυσμού όλων των χωρών.
Η δημόσια υγεία κινδυνεύει συνήθως με την ρύπανση του εδάφους, του νερού ή της διαμόρφωσης τοξικών από απορρίμματα και άλλες ουσίες.
Η βιο-αποκατάσταση δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά φιλική αλλά και οικονομικά συμφέρουσα. Εφαρμόζεται σε εδάφη και ιζήματα που είναι επιβαρυμένα με οργανικούς ρύπους και βαρέα μέταλλα και επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση του κατεργασμένου εδάφους ή ιζήματος, ελαττώνοντας συγχρόνως τις ποσότητες των τελικών καταλοίπων που διατίθενται για υγειονομική ταφή. Ταυτόχρονα έχει θετικά αποτελέσματα στην συνολική βελτίωση του περιβάλλοντος και στην προστασία των έμβιων όντων που αυτό περιλαμβάνει.
Αν και η βιο-αποδόμηση των αποβλήτων είναι τεχνολογία αιώνων, μόνο κατά τις τελευταίες δεκαετίες έγιναν σοβαρές προσπάθειες για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων αποδόμησης των ρυπασμένων γαιών και υδάτων από Μικροοργανισμούς με στόχο την ευρεία εφαρμογή των τεχνολογικών εφαρμογών μεγάλης κλίμακας για την αποτελεσματική αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Υπάρχουν αρκετά πλεονεκτήματα στη σχέση κόστους / απόδοσης στη βιοθεραπεία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περιοχές που είναι απρόσιτες από εκσκαφείς. Για παράδειγμα, οι διαρροές υδρογονανθράκων (συγκεκριμένα, διαρροές βενζίνης) μπορούν να μολύνουν τα υπόγεια ύδατα όπως και η διαρροή πετρελαίου. Με την εισαγωγή του κατάλληλου μείγματος μικροοργανισμών ανάλογα με την περίπτωση, είναι δυνατόν να μειωθούν σημαντικά οι συγκεντρώσεις ρύπων μετά από ένα χρονικό διάστημα εγκλιματισμού. Τούτη η διαδικασία είναι τυπικά φθηνότερη από την εκσκαφή που σημαίνει μεταφορά και απόθεση του μολυσμένου εδάφους σε άλλα σημεία, που ακολουθείται από αποτέφρωση ή άλλες ex situ στρατηγικές αποκατάστασης και μειώνει ή εξαλείφει την ανάγκη για άντληση και καθαρισμό των υπόγειων υδάτων που συνήθως μολύνονται από υδρογονάνθρακες.
Έχει εκτιμηθεί ότι περίπου 35 εκατομμύρια τόνοι διαρρέουν στη θάλασσα ετησίως. Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος πετρελαϊκής ρύπανσης προκύπτει από το γεγονός ότι οι μεγάλες χώρες που παράγουν πετρέλαιο δεν είναι οι μεγαλύτεροι καταναλωτές πετρελαίου. Τούτο σημαίνει μαζικές μετακινήσεις του πετρελαίου από τις χώρες υψηλής παραγωγής με εκείνες της υψηλής κατανάλωσης.
Αν και οι μεγάλες διαρροές αργού πετρελαίου από ατυχήματα σε δεξαμενόπλοια είναι και οι περισσότερο γνωστές περιπτώσεις ρύπανσης, τα ατυχήματα των δεξαμενόπλοιων αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό ποσοστό, περίπου ένα εκατομμύριο τόνους, των συνολικών διαρροών. Συγκριτικά, η διαρροή πετρελαίου στη θάλασσα κυρίως από διαρροές είναι περίπου 0,5 εκατομμύρια τόνους ετησίως. Οι κυριότερες πηγές ρύπανσης πετρελαίου είναι τα αστικά και βιομηχανικά απόβλητα και απορροές, σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις διύλισης αγρού πετρελαίου, διαρροές σε αγωγούς και δεξαμενές αποθήκευσης, όπως και η απόρριψη ακάθαρτου έρματος και υδάτων σεντίνας. Δεδομένου ότι ο χρόνος φυσικής υποβάθμισης των υδρογονανθράκων στη θάλασσα απαιτεί αιώνες οι διαλυμένοι υδρογονάνθρακες που κυκλοφορούν βαθιά στους ωκεανούς, αποτελούν παγκόσμιο πρόβλημα.
