Παρότι το μνημόνιο είναι σε πλήρη αντίθεση με τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου, αφού κυρώθηκε από την Άγκυρα, η Αθήνα πρέπει να το αντιμετωπίσει με νομικά επιχειρήματα.
Τα πέντε πιο κραυγαλέα σημεία που καθιστούν έωλο το μνημόνιο της Τουρκίας με την Λιβύη για την ΑΟΖ καταγράφει ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ.
Ειδικότερα:
1. Οι δύο χώρες δεν έχουν γειτονικές ή αντικριστές ακτές, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο για να συνάψουν συμφωνία καθώς παρεμβάλλεται η Κρήτη και ελληνικά νησιά
2. Πρόκειται για “Μνημόνιο κατανόησης” όχι “συμφωνία οριοθέτησης”, προκειμένου να μην απαιτείται κύρωση από το Λιβυκό κοινοβούλιο, άρα δεν μπορεί να έχει διεθνής ισχύ
3. «Αγνοείται» η υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών, καθώς εκτός της Κρήτης δεν αναγνωρίζεται η ΑΟΖ της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κάσου, ενώ στους χάρτες της εξαφανίζεται το Καστελόριζο σαν να μην υπάρχει
4. Το Κοινοβούλιο της Λιβύης δεν έχει συμφωνήσει και μάλιστα με επιστολή του ο προέδρου του στον ΟΗΕ ζητά να μην την αναγνωρίσει
5. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στη «Συνθήκη για το Δίκαιο της θάλασσας» που αναγνωρίζει ο ΟΗΕ καθώς η Τουρκία δεν το έχει συνυπογράψει
Ο χάρτης της Κύπρου στον ΟΗΕ τον Μάιο και η απάντηση της Άγκυρας
Στον χάρτη που κατέθεσε η Κύπρος το Μάιο στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, οι θαλάσσιες ζώνες της, ξεκινούν από το δυτικότερο σημείο της σημερινής της ΑΟΖ και ανεβαίνουν βόρεια ανατολικά μέχρι τη μέση γραμμή με την Τουρκία και καταλήγουν μέχρι το σημείο που ξεκινά η ΑΟΖ της Συρίας.
Η απάντηση από την Άγκυρα ήρθε έξι μήνες αργότερα με την κατάθεση συντεταγμένων στον ΟΗΕ. Στο δικό της χάρτη η Τουρκία αποδέχεται ότι η αποκαλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» έχει θαλάσσιες ζώνες και χρησιμοποιεί τη μέση γραμμή για να τις ορίσει.
Δικαίωμα που βέβαια δεν αναγνωρίζει ούτε στην Κυπριακή Δημοκρατία, καταλαμβάνοντας όλη τη δυτική της ΑΟΖ, αλλά ούτε και στα ελληνικά νησιά, αφού ελαχιστοποιεί όποια επήρεια έχουν τα Δωδεκάνησα και η Κρήτη, υπονοώντας ότι επιζητεί την οριοθέτηση με τη Λιβύη. Γεγονός που επιβεβαιώνεται, από το μνημόνιο που έγραψε η Άγκυρα με την Τρίπολη, βάσει του οποίου οι θαλάσσιες ζώνες Τουρκίας και Λιβύης ενώνονται.
Γνωρίζει η διεθνής κοινότητα πως το μνημόνιο δεν έχει ισχυρή νομική βάση
Παρά το ότι το περιεχόμενο της συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, κυρώθηκε από την Άγκυρα και συνεπώς η Αθήνα θα πρέπει να το αντιμετωπίσει με νομικά επιχειρήματα.
Ο ΣΚΑΪ συνομίλησε με τον Βολφγκάνγκο Πίκολι, επικεφαλής της TENEO Intelligence, ενός από τα κορυφαία γραφεία συμβούλων στο Λονδίνο που παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Μεσόγειο. Ο Πίκολι, επεσήμανε πως ότι η διεθνής κοινότητα γνωρίζει πως η συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης δεν διαθέτει ισχυρή νομική βάση.
«Υπάρχει η συνειδητοποίηση πως η συμφωνία αυτή βασίζεται σε “αέρα κοπανιστό” στο τέλος της ημέρας. Προφανώς πρόκειται για μια προβοκατόρικη ενέργεια, αλλά θα έχει πραγματικές επιπτώσεις; Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Η Τουρκία δεν είναι σε θέση μόνη της να προχωρήσει σε εξορύξεις, δεν έχουν την τεχνική γνώση, δεν έχουν τα απαραίτητα σκάφη κτλ. Δεν θα βρουν διεθνείς επενδυτικούς ομίλους πρόθυμους να υποστηρίξουν οικονομικά κάτι τέτοιο», τόνισε ο Πίκολι.
Ο ίδιος εκτίμησε πως με τις ενέργειές του, ο Ερντογάν προσπαθεί να αποδείξει πως δεν υπάρχει μια συνολική λύση στο ενεργειακό παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς την Τουρκία επάνω στο τραπέζι. «Οπότε θα πρέπει να περιμένουμε τον Ερντογάν να παραμένει προκλητικός όλο το επόμενο διάστημα», ανέφερε ο Πίκολι.
Πηγή: skai.gr
