Ακούω πολλή γκρίνια για τον ανασχηματισμό, φυσικά όλοι έχουμε μιαν άποψη και ακόμη φυσικότερα έχουμε και την καλύτερη λύση επί παντός επιστητού, αρκεί να γινόμασταν έστω για ένα εικοσιτετράωρο πρωθυπουργοί.
Από όσα έχω ακούσει αυτές τις μέρες, το ιδανικότερο που είχε να κάνει ο κύριος Μητσοτάκης ήταν να συγκροτήσει ένα Υπουργικό Συμβούλιο κορφολογώντας από όλα τα κόμματα και να παραδώσει την πρωθυπουργία στον κύριο Κασσελάκη, ο οποίος είναι και ο μόνος που γνωρίζει πόσο κάνει δεκαπέντε φορές το δύο.
Πάμε όμως στο επίδικο του ανασχηματισμού: η ακρίβεια πρωτίστως και τα λοιπά θέματα της καθημερινότητας κατόπιν του μηνύματος που απέστειλαν οι πολίτες είτε συμμετέχοντας είτε απέχοντας από την εκλογική διαδικασία – τώρα πώς γίνεται να στέλνουν μηνύματα και οι όρθιοι και οι ξαπλωτοί, ας το αφήσουμε για άλλη φορά.
Έχω κι εγώ να στείλω δύο μηνύματα. Το ένα προς τους πολιτικούς: Βρείτε ένα άλλο αφήγημα να ντύσετε την ύπαρξή σας και την παρουσία σας στη σκηνή. Βάλτε πιο πολύ πνεύμα, φύγετε από την προσπάθεια να διαχειριστείτε καταναλωτές, αγωνιστείτε να επικοινωνήσετε με νοήμονα όντα – εδώ θέλει πραγματική δουλειά με σηκωμένα μανίκια κατά την προσφιλή σας ατάκα, πλην όμως εγώ βλέπω σηκωμένο το φρύδι…
Το άλλο μήνυμα είναι προς τους συνανθρώπους, συμπολίτες, καταναλωτές και είναι μια φράση της μαμάς μου όποτε της είπα πως κάτι είναι ακριβό ή πανάκριβο: «Μην το πάρεις, μπορείς να ζήσεις και χωρίς αυτό» – είναι ογδόντα ετών και ζει με όσα μπορεί.
