Είναι η επιτομή του πολιτικού αυτοεξευτελισμού. Να χτίζεις, επί δύο χρόνια, ολόκληρη αντιπολιτευτική στρατηγική πάνω σε υπονοούμενα, σε «κάτι ξέρουμε», σε «δεν μας τα λένε καλά» - και τελικά να σε ξεγυμνώνει μια πραγματογνωμοσύνη 123 σελίδων, με δεδομένα, εργαστηριακές αναλύσεις και θερμοκρασίες αυτανάφλεξης. Όχι με φήμες από Twitter, αλλά με στοιχεία από το Γενικό Χημείο του Κράτους.
Επί δύο χρόνια, η αντιπολίτευση έχει επιδοθεί σε μια επιτυχημένη προσπάθεια να μετατρέψει το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη σε υπόθεση συνωμοσίας, όπου τα πάντα είναι αμφίβολα και το μόνο σίγουρο είναι ότι «κάποιοι τα κρύβουν». Έψαχναν τα «τρία βαγόνια που εξαφανίστηκαν», τις «περίεργες εκρήξεις», τους «καμένους επιβάτες που δεν ήταν στον κατάλογο». Σαν να ζούσαν σε ένα σενάριο θρίλερ, όπου η αλήθεια ήταν καταδικασμένη να παραμείνει σκοτεινή.
Αλλά η στιγμή της αποκάλυψης ήρθε από εκεί που δεν το περίμεναν. Ο καθηγητής Δημήτρης Καρώνης, επιστήμονας και όχι πολιτικός, ανέδειξε μέσα από το πόρισμά του ότι η φανταστική «πυρόσφαιρα» δεν είναι προϊόν φαντασίας, αλλά χημική πραγματικότητα. Τα έλαια των μηχανών, υπό την ακραία θερμοκρασία, είναι υπεύθυνα για την εκρηκτική φωτιά, και όχι κάποιο σκοτεινό σχέδιο ή κατασκεύασμα της κυβέρνησης.
Και κάπου εκεί, όσοι είχαν ανεβάσει τον Βελόπουλο, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και το ΠΑΣΟΚ στο ίδιο άρμα συνωμοσιολογίας, βλέπουν την αφήγηση να καταρρέει - όχι από κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά από την επιστήμη. Οι διαρκείς υπονοούμενα και φήμες για «κρυμμένα στοιχεία» και «πράγματα που δεν λέγονται» καταρρέουν μπροστά στην αδιάψευστη λογική και τα δεδομένα.
Γιατί όσο κι αν σκαρώνεις φαντάσματα, έρχεται πάντα η στιγμή που ανάβει το φως. Και τότε, όποιος φοράει κουκούλα… μένει εκτεθειμένος. Η επιστήμη και η αλήθεια δεν έχουν ανάγκη από μυθιστορήματα ή πολιτικές στρατηγικές. Όταν το φως έρθει, δεν μπορεί να το κρύψει κανείς.
