Το Κομμουνιστικό Κόμμα και τα μέλη του, παρά το γεγονός ότι τα έχει κατατάξει η ελληνική κοινωνία ως μία θλιβερή μειοψηφία, εν τούτοις συμπεριφέρονται ως να έχουν ασυλία από την ελληνική Πολιτεία. Με ευθύνη της και κυρίως με ευθύνη διαχρονικά των κυβερνήσεων των αστικών κομμάτων.
του Όθωνα Καραγιάννη
Ο λόγος, καθαρά ψυχολογικός και για τις δύο πλευρές. Οι μεν, δηλαδή οι κομμουνιστές έχουν αναδείξει εαυτούς σε θύματα, δήθεν μιας αδυσώπητης αστικής κοινωνίας, επειδή έχασαν πριν από πολλά χρόνια έναν πόλεμο που οι ίδιοι προκάλεσαν προκειμένου να καταλάβουν με αντιδημοκρατικό τρόπο την εξουσία. Οι δε, οι αστικές κυβερνήσεις επειδή, παρασυρμένες από την προπαγάνδα των κομμουνιστών για τις διώξεις τους –διώξεις για τον φόβο της επανάληψης προδοτικών πράξεων- αισθάνονταν ενοχές για τη νίκη τους στον Εμφύλιο! Δεν είναι τυχαία άλλωστε η μετονομασία σε Εμφύλιο του Συμμοριτοπόλεμου, αφού, στην ουσία, η απόπειρα κατάληψης της εξουσίας με τα όπλα είτε ως πραξικόπημα λογίζεται, αν προέρχεται από στοιχεία της κρατικής μηχανής, είτε το επιχειρούν άτομα εκτός αυτής, οπότε πρόκειται για συμμορίες.
Ο εκτενής αυτός πρόλογος είναι για να αιτιολογηθεί η θρασύτητα του ΚΚΕ. Του οποίου τις ακραίες εκδηλώσεις, όταν διενεργούνται όλος ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος τις βλέπει με συγκατάβαση και οι κυβερνήσεις με ανοχή. Η τελευταία βεβήλωση του ιστορικότερου παγκόσμιου μνημείου Πολιτισμού, της Ακρόπολης, από το ΚΚΕ, που παραβίασε τα κιγκλιδώματα και ανάρτησε πανό προκειμένου να
εναντιωθεί, υποτίθεται, στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά στην ουσία για να υποστηρίξει τον εισβολέα Πούτιν και την χώρα του, αποτελεί το τελευταίο παράδειγμα της παραβατικότητας του ΚΚΕ.
Βεβαίως, από την άλλη πλευρά, και ο κομμουνισμός, ένα μνημείο είναι πλέον, για να θυμίζει τι έχουν υποστεί οι λαοί από ηγέτες που στο όνομά του τους καταπίεσαν, τους δίωξαν και τους δολοφόνησαν.
Η αφέλεια των εγχώριων κομμουνιστών είναι ότι νομίζουν πως η ελληνική κοινωνία δεν καταλαβαίνει τι συνιστά ο κρατισμός στο όνομα του οποίου ομνύουν. Πιστεύουν ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι το σύστημα που προτείνουν συντηρείται από τα λεφτά των φορολογουμένων και μόνο, στην αφαίμαξη των οποίων βασίζονται, δήθεν για την ανακούφιση της κοινωνίας. Κι αυτό διότι είναι γνωστό, ότι το κράτος όταν κάνει τον επιχειρηματία, αποτυγχάνει παταγωδώς και το έχουμε δει και στην χώρα μας. Ειδικά δε στα κομμουνιστικά καθεστώτα, τα οποία έχει ως πρότυπο ο κ. Κουτσούμπας και οι συν αυτώ, όχι μόνο έχει αποτύχει αλλά το μόνο που έχει κατορθώσει στην πράξη είναι να αναδείξει νομενκλατούρες, όπως αυτές που στην συνέχεια αποτέλεσαν την ολιγαρχική ελίτ του Πούτιν.
