Ο Στέφανος Κασσελάκης αφού άλλαξε δυο τρεις φορές γνώμη για το θέμα του ονόματος του ΣΥΡΙΖΑ, του δικού του –όπως δηλώνει– ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε τελικά να προτείνει την αλλαγή του δείχνοντας τη σταθερότητα στις απόψεις που είναι ένα από τα προσόντα που έχει πέραν του αδιαμεσολάβητου και του πολιτικού που δεν λέει… ψέματα, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει.
Το πρόβλημα όμως στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το όνομα. Είναι το προϊόν, είναι η… χάρη που έχει αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτό για το οποίο του γύρισε την πλάτη ο κόσμος. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα τοξικό κόμμα που κινείται με πυξίδα τον λαϊκισμό και τον διασυρμό των πολιτικών αντιπάλων. Και αυτό ο Στέφανος Κασσελάκης ως πρόεδρος όχι μόνο δεν το έχει αλλάξει, αλλά το έχει μετατρέψει σε βασικό του όπλο.
Εδώ και έναν χρόνο ο Στέφανος Κασσελάκης έχει υιοθετήσει κάθε είδους θεωρία συνωμοσίας, έχει καταγγείλει τα πάντα, έχει απορρίψει κάθε πρόταση και κάθε νόμο χωρίς να πει το παραμικρό χωρίς να εμφανίσει ένα πρόγραμμα, χωρίς να καταθέσει μια εναλλακτική λύση. Ακόμη και τη Δευτέρα που πήγε στον Βόλο για… αυτοψία, το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει είναι το πάγιο αίτημα της αποπομπής υπουργών της κυβέρνησης.
Με γνώμονα την καταστροφολογία, με πλήρη υιοθέτηση του πολακισμού, με στοιχεία τραμπικής λογικής, όσα ονόματα και αν αλλάξει δεν πρόκειται να πείσει πως έγινε κάτι άλλο, κάτι νέο στην πολιτική σκηνή του τόπου. Ακόμη και αν ξεφορτωθεί τον Αλέξη Τσίπρα και τη φρουρά του, η κατάσταση παραμένει η ίδια. Του το έχουν πει οι ψηφοφόροι, αλλά δεν φαίνεται να άκουσε τι του βροντοφώναξαν και στις ευρωεκλογές.
Και κάτι ακόμη: ένα κακό προϊόν είναι κακό ακόμη και αν αλλάξει το όνομα, τη συσκευασία, την εταιρεία που το παράγει, τη διαφημιστική εταιρεία, τον τρόπο διαφήμισής του. Ένα καλό προϊόν όποια εταιρεία και αν το αναλάβει, εφόσον δεν το αλλάξει, παραμένει καλό ακόμη και αν του δώσει ένα κακό όνομα…
