Στη Χαριλάου Τρικούπη είναι έτοιμοι ν’ ανοίξουν… σαμπάνιες. Μετρούν ημέρες, αν όχι ώρες, προκειμένου το ΠΑΣΟΚ ν’ αναγορευθεί αξιωματική αντιπολίτευση καταλαμβάνοντας αυτήν τη θέση λόγω της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Ένας βουλευτής έχει μείνει και είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει…
Η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνοδεύεται θεσμικά από ορισμένα… ωφελήματα. Ο αρχηγός της μιλάει στη Βουλή στις συζητήσεις μετά τον πρωθυπουργό. Έχει περισσότερο χρόνο από τους άλλους αρχηγούς των κομμάτων. Είναι τέταρτος τη τάξει πολιτειακός παράγοντας. Έχει μεγαλύτερο –συγκεκριμένο– γραφείο στη Βουλή ενώ το κόμμα επίσης καταλαμβάνει περισσότερο χώρο. Και όλα αυτά ανεξαρτήτως των ποσοστών.
Επίσης το κόμμα και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τυγχάνουν μεγαλύτερης προβολής και από τα ΜΜΕ. Καθίστανται συνομιλητές παραγόντων εντός και εκτός Ελλάδας και θεωρούνται εν δυνάμει κυβερνών κόμμα και πρωθυπουργός, μέχρι φυσικά να γίνουν οι εκλογές και ν’ αποφασίσει ο λαός πού τοποθετεί τον καθέναν.
Αρκούν όμως αυτά; Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε πως όχι. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας έλαβαν ένα ποσοστό που άγγιζε το 32% το 2019. Ήταν τότε που χτίζονταν τα σενάρια περί δεξιάς παρένθεσης και οι συριζαίοι έτριβαν τα χέρια τους λόγω της πανδημίας και των συνεπειών της όπως και από την ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια που έφερε.
Τι κατάφεραν; Να φτάσουν σε ένα ποσοστό της τάξης του 17,8% το 2023. Στις ευρωεκλογές με άλλον αρχηγό, τον Στέφανο Κασσελάκη, δεν κατάφεραν να πιάσουν το 15%. Η συνέχεια γνωστή σε όλους. Ήταν και η αρχή της ιλαροτραγωδίας την οποία σήμερα όλοι παρακολουθούμε.
Χωρίς σχέδιο, χωρίς προτάσεις, χωρίς μια έστω κίνηση που να δείχνει ότι εκτός από την καταστροφολογία έχουν να προσφέρουν κάτι στον τόπο, οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στα τάρταρα. Το ίδιο όμως δείχνει και το ΠΑΣΟΚ. Ακολουθεί τον δρόμο της καταστροφολογίας, χωρίς προτάσεις, με ένα όχι σε όλα να δονεί τις συζητήσεις στη Βουλή.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης υπόσχεται προτάσεις. Ένα «νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό». Μια φράση που είχε χρησιμοποιήσει και ο Αλέξης Τσίπρας το 2021 και πιο παλιά όμως, όταν γραφόταν και ανακοινωνόταν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που μοίραζε χρήματα, έσκιζε τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο και χάριζε σπίτια, οικόπεδα και χρέη.
Και κάτι ακόμη. Το ΠΑΣΟΚ δεν το επέλεξαν οι πολίτες για τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν το έφεραν καν στη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές. Είναι ένα δώρο του… ΣΥΡΙΖΑ, το πραγματικό πρόσωπο του οποίου φάνηκε μετά τις συνεχείς ήττες. Με απλά λόγια, δεν αρκεί ο τίτλος, πολύ περισσότερο όταν δεν τον έχεις κερδίσει.
Χρειάζεται μια πραγματικά σοβαρή αντιπολίτευση για να πιστέψει κάποιος ότι μπορεί να είναι και αξιωματική. Μέχρι τώρα ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει δείξει να μπορεί να εκπληρώσει αυτόν τον ρόλο. Ίσως για αυτό στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ τσιμπάει –εκ των πραγμάτων– αλλά ο ίδιος κινείται σε μονοψήφια ποσοστά.
Το να δηλώνει ο ίδιος ότι η κυβέρνηση πρέπει να φύγει μια ώρα γρηγορότερα για να έλθει να κυβερνήσει το κόμμα του, πέραν της αλαζονείας που δείχνει θυμίζει τα όσα ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αυτή η σύνδεση δεν είναι για… καλό.
