Στις αιχμές των υποψηφίων του, για τη θέση του στο ευρωκοινοβούλιο απάντησε στο Debate ο Νικόλας Φαραντούρης, ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως η διεθνής προσωπικότητα που έχει ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Κάποιοι που έχουν κομματική εμπειρία και πολλά χιλιόμετρα στο κόμμα κατάφεραν να φτιάξουν ένα κόμμα το οποίο σήμερα δεν διαθέτει τα στοιχειώδη. Μιας κοινωνίας που αναζητεί πυξίδα και βλέπει τα ποσοστά του να συρρικνώνονται συνέχεια. Εγώ και θα είμαι νεότερος στον κομματικό βίο, στρατεύτηκαν στην ήττα, στο προσκλητήριο του Αλέξη Τσίπρα, το 2019. Οι ομόλογοί μου είναι επικεφαλής αξιωματικής αντιπολίτευσης στη χώρα τους. Είναι ευρωβουλευτές. Αν αναλάβω την ηγεσία και χρειαστεί να εγκαταλείψω την ευρωβουλή, δεν έχω κανένα δισταγμό να το κάνω», απαντώντας σε ερώτηση του Σωκράτη Φάμελου.
Στη συνέχεια απάντησε στον Παύλο Πολάκη «Είμαι νέος στην πολιτική, αλλά δεν είμαι άγνωστος. Έτσι, πριν από έναν χρόνο με πήρες απ' το χέρι. Υποστήριξες με ψυχή και σώμα έναν εντελώς άγνωστο, τον οποίο φρόντισες πρώτα να ψάχνεις για να βρεις αν πράγματι πληροί κάποιες στοιχειώδεις προϋποθέσεις.
Εγώ λοιπόν κατέθεσα υποψηφιότητα έχοντας γυρίσει χωριό χωριό όλη την Ελλάδα και γνωρίζοντας τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έφερα ποτέ σε δύσκολη θέση το κόμμα. Άρα λοιπόν θεωρώ ότι μπορώ να δώσω το χαμένο κύρος που κάποιοι άλλοι φρόντισαν στο παρελθόν».
Ενώ στον Απόστολο Γκλέτσο τόνισε: «Αυτό που έχει μεγαλύτερη ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ, περισσότερο από ποτέ και από οτιδήποτε άλλο αυτήν τη στιγμή, είναι η ανάκτηση του κύρους, της αξιοπιστίας του, της συμμετοχής του στο κέντρο λήψης των αποφάσεων.
Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απαξιωθεί από αυτό το σπιράλ της εσωστρέφειας, της τοξικότητας και του διχασμού.
Άρα λοιπόν, αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα.
Η θέση που έχω στην Ευρωβουλή, για να ξαναβάλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στο κέντρο λήψης των πιο κρίσιμων αποφάσεων.
Σήμερα το βράδυ συζητάμε για τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί στην Ευρώπη και τα απόνερα εμείς τα λουζόμαστε εδώ.
Διότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί τα στοιχειώδη σιωπηλά και μοιραία να κάθεται στη γωνιά της, για να μη δυσαρεστήσει τον Γερμανό, τον Γάλλο.
Θεωρώ λοιπόν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται αυτήν τη στιβαρή φωνή παντού, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Υπήρξε το μεγαλύτερο κόμμα της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Και ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ήταν τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κύρος να συζητήσει με διεθνείς ηγέτες. Άρα, λοιπόν, χρειαζόμαστε αποκέντρωση με κεντρική συγκρότηση. Χρειαζόμαστε αντιπροέδρους.
Χρειαζόμαστε ένα νέο ευρωπαϊκό κόμμα της Αριστεράς για να πάμε μπροστά.
Και αυτό νομίζω μπορεί να το εξασφαλίσει και η δική μου συμμετοχή στα ευρωπαϊκά πράγματα».
