Σκηνές από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο αναβίωσαν τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Τέλενδο, όταν το καΐκι- ταξί έφερνε στο μικρό νησάκι, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Κάλυμνο, τον δάσκαλο του σχολείου, που κατέφτανε για να διδάξει στον έναν και μοναδικό μαθητή, τον μικρό Σάββα.
Όπως και στην ταινία «Η δασκάλα με τα Χρυσά Μαλλιά», που η Αλίκη Βουγιουκλάκη ως δασκάλα κατεβαίνει από τον θρυλικό «Μουτζούρη» στον σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού Κρυόβρυση στο Πήλιο -που κατά το σενάριο ήταν στην… Πιερία- και βρίσκεται μπροστά σε μια ενθουσιώδη υποδοχή, έτσι και ο Παναγιώτης Καλαϊτζίδης βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη αγκαλιά από τους κατοίκους και τα παιδιά της Τελένδου, με το που πάτησε στεριά, κατεβαίνοντας από το καΐκι- ταξί που τον πήγε στο νησί.
«Η υποδοχή ήταν πολύ συγκινητική. Με περίμεναν στο λιμάνι όλοι σχεδόν οι κάτοικοι. Μού έχει αποτυπωθεί στο μυαλό. Ήρθαν να με υποδεχθούν με πολλή χαρά και μού έδωσαν κι εμένα δύναμη γιατί είχα αγωνία γι’ αυτή τη νέα εμπειρία», λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο νεοδιόριστος δάσκαλος από τη Δράμα, που ως αναπληρωτής είχε επί 7-8 χρόνια γυρίσει πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Στα 31 του χρόνια, ο Παναγιώτης Καλαϊτζίδης βρέθηκε στην Κάλυμνο τη φετινή σχολική χρονιά και όταν τού ανακοινώθηκε η τοποθέτηση στην Τέλενδο, αρχικά τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Ωστόσο, δεν χρειάστηκαν παρά μερικές ώρες με τους κατοίκους του ξεχωριστού αυτού τόπου για να νιώσει σαν στο σπίτι του. «Στην αρχή δίσταζα λίγο, αλλά ήθελα να ζήσω αυτή την εμπειρία. Πολύ γρήγορα, όμως, βγήκαν στην επιφάνεια άλλα συναισθήματα καθώς οι άνθρωποι στο νησί είναι πολύ καλοί», τονίζει ο νεοδιόριστος δάσκαλος, που έχει «χτίσει» μια μοναδική σχέση με τον Σάββα, τον μοναδικό μαθητή του σχολείου της Τελένδου.
«Ο Σάββας είναι στην πρώτη δημοτικού, είναι δηλαδή σε μια πολύ ιδιαίτερη χρονιά της σχολικής του ζωής. Έχουμε πολύ καλές σχέσεις, πολύ καλή συνεργασία. Είναι ιδιαίτερος μαθητής, προσπαθεί πάρα πολύ», λέει ο Παναγιώτης Καλαϊτζίδης, περιγράφοντας με ενθουσιασμό τις ώρες που περνά με τον μαθητή του είτε μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας είτε στην αυλή, παίζοντας την ώρα του διαλείμματος.
«Είμαι τυχερός που είναι ένα παιδί, που ό,τι θα του πω το κάνει, αλλά παράλληλα λέει τη γνώμη του και παίρνει και πρωτοβουλίες. Αν και είναι ένα πολύ μικρό παιδί, μαθαίνω κι εγώ απ’ αυτόν. Έχει να μού δώσει πράγματα», αναφέρει χαρακτηριστικά o δάσκαλος, ο οποίος μένει στην Κάλυμνο και πηγαινοέρχεται καθημερινά στην Τέλενδο με τα καΐκια- ταξί, δωρεάν, όπως τονίζει, ευχαριστώντας θερμά τους ιδιοκτήτες τους.
Στην Τέλενδο, ο χειμώνας βρίσκει το νησί με λιγοστούς κατοίκους -καμιά δεκαπενταριά όλοι κι όλοι, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δάσκαλος- ενώ μέχρι τον Νοέμβριο οι κάτοικοι είναι ελαφρώς περισσότεροι καθώς είναι ακόμη ανοιχτά τα 3-4 μαγαζιά (κυρίως ταβέρνες) που λειτουργούν για να εξυπηρετούν τουρίστες, κυρίως αναρριχητές, αφού οι εντυπωσιακοί κατακόρυφοι βράχοι του προσελκύουν λάτρεις του σπορ από όλο τον πλανήτη. Η περίοδος αυτή είναι και η μοναδική που στο σχολείο φοιτούν περισσότερα παιδιά, τα οποία είναι γραμμένα σε άλλα σχολεία αλλά επειδή οι γονείς τους δουλεύουν στο νησί παρακολουθούν ως τον Νοέμβριο μαθήματα εκεί. «Ένα μικρό διάστημα έχει παρέα τα άλλα παιδιά ο Σάββας. Το υπόλοιπο διάστημα είναι η δική μου παρέα», επισημαίνει ο δάσκαλος με τη «χρυσή καρδιά».
Σε αυτόν τον «κρυφό παράδεισο», ένα νησάκι με πολύ ωραίες παραλίες και μοναδικό ανάγλυφο, όπως περιγράφει την Τέλενδο ο Παναγιώτης Καλαϊτζίδης, ο δάσκαλος από τη Δράμα έχει βρει ανθρώπους που, όπως λέει, είναι πολύ φιλικοί και τού δείχνουν με κάθε τρόπο την αγάπη τους.
«Είμαι πολύ χαρούμενος με την επιλογή μου. Δεν μετανιώνω ούτε στιγμή! Μάλιστα, περιμένω πώς και πώς να γυρίσω μετά τις διακοπές και να κάνουμε μάθημα με τον Σάββα», λέει χαρακτηριστικά κι εξηγεί πως ο Σάββας, με τον οποίο επικοινώνησαν και μέσα στις γιορτές για να ανταλλάξουν ευχές, είναι το παιδί που ουσιαστικά θα κρατάει ανοιχτό και τα επόμενα χρόνια το σχολείο της Τελένδου.
Όταν ο Σάββας «συνάντησε» παιδιά σε γεμάτες αίθουσες
Φύση ανήσυχη, ο Παναγιώτης Καλαϊτζίδης σκέφτεται συνεχώς ιδέες και δράσεις για να κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον του μικρού Σάββα, του μοναδικού όχι απλώς μαθητή, αλλά παιδιού σε όλο το νησί κατά τους χειμερινούς μήνες. Σε συνεργασία με την συντοπίτισσά του Ιωάννα Αμπατζίδου, δασκάλα μουσικής, που υπηρετεί φέτος στην Κω, έφεραν τον Σάββα σε διαδικτυακή επαφή με μικρούς μαθητές από την Κω, που τού τραγούδησαν μέσα από την οθόνη του υπολογιστή ένα τραγούδι αγάπης που έφτιαξαν γι’ αυτόν και τα άλλα παιδιά στα ακριτικά νησιά.
Αυτή ήταν μια από τις δράσεις, στις οποίες ο Σάββας, ένιωσε μέλος μιας… τάξης. «Όταν είδε τα παιδιά χάρηκε! Είδε πώς είναι αλλού οι τάξεις», εξηγεί ο κ. Καλαϊτζίδης, ο οποίος συμμετείχε με τον Σάββα σε μια άλλη δράση που προκάλεσε τον ενθουσιασμό στον μικρό του μαθητή. «Τρέχουμε μια ακόμη δράση, στο πλαίσιο της οποίας μαζεύαμε κάρτες από όλη την Ελλάδα. Μας βοήθησε μια δημοσιογράφος από το Human Stories σ’ αυτό (σσ: όπως και στην προηγούμενη δράση). Λάβαμε από όλη την Ελλάδα κάρτες και γεμίσαμε δώρα, ζωγραφιές παιδιών κά. Μάλιστα, ο Σάββας χάρηκε πολύ κι έχει αρχίσει να κάνει ζωγραφιές θέλοντας να εκφράσει το δικό του ευχαριστώ σε όλους», τονίζει ο δάσκαλος του μοναδικού μαθητή της Τελένδου.
Βασικό μέλημα του Δραμινού δασκάλου είναι να δει τις εγκαταστάσεις του σχολείου στην Τέλενδο να βελτιώνονται και η αυλή, η οποία τώρα είναι χωρίς περίφραξη, να γίνει λειτουργική ώστε ο Σάββας να απολαμβάνει το παιχνίδι του. «Το σχολείο είναι μια μεγάλη αίθουσα κι ένα μικρό γραφείο. Έχει μια αρκετά μεγάλη αυλή, σαν ένα μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου, όμως είναι παρατημένη, δεν έχει καν περίφραξη. Κάνουμε διάλειμμα με τα προβατάκια, τις κοτούλες, ένα κουνελάκι που μας επισκέπτεται κάθε πρωί», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Καλαϊτζίδης, σύμφωνα με τον οποίο ο δήμος έχει εξασφαλίσει κονδύλι για να γίνουν βελτιώσεις στο σχολείο, κάτι που ευελπιστεί πως θα δει σύντομα να υλοποιείται.
