Με αφορμή το τελευταίο περιστατικό δαγκώματος από οχιά, που είχε σαν αποτέλεσμα ένα κοριτσάκι 4 ετών να εισαχθεί στη ΜΕΘ στη Θεσσαλονίκη, και το αντίστοιχο που είχε προηγηθεί όταν 39χρονη εθελόντρια επιχείρησε να απομακρύνει φίδι από σχολείο, την τσίμπησε και έπαθε αναφυλακτικό σοκ, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζουμε τους κινδύνους που διατρέχουμε.
Σημειώνεται ότι τα φίδια που έχουν δηλητήριο στη χώρα μας, είναι ο σαπίτης, το αγιόφιδο και οι οχιές. Τα δύο πρώτα έχουν δηλητήριο στα πίσω δόντια και άρα είναι πάρα πολύ δύσκολο να δαγκώσουν με τρόπο που να εγχύσουν δηλητήριο σε άνθρωπο. Σχετικά με τις οχιές, πέντε είναι τα είδη που υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά μόνο ένα, η Vipera ammodytes, εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα.
Οι ειδικοί του Μetropolitan Hospital ενημερώνουν για όσα μπορούμε να κάνουμε σε περίπτωση δαγκώματος από φίδι, καθώς και όσα πρέπει να αποφύγουμε για το καλό μας.
Τι να κάνετε και τι να μην κάνετε αν σας δαγκώσει φίδι
Αρχικά κρατήστε την ψυχραιμία σας. Σε αυτό μπορεί να σας βοηθήσει η γνώση ότι: οι οχιές στην Ελλάδα δεν διαθέτουν τόσο ισχυρό δηλητήριο που να μπορεί να σκοτώσει έναν άνθρωπο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, και ότι το δηλητήριό τους έχει κυτταρολυτική και όχι νευροτοξική δράση όπως π.χ. το δηλητήριο της κόμπρας. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει χρόνος για μεταφορά σε νοσοκομείο (χρειάζονται κάποια 24ωρα χωρίς νοσηλεία για να χάσει κάποιος τη ζωή του μετά από δάγκωμα οχιάς στην Ελλάδα).
Επιπλέον, ο πανικός αυξάνει την πιθανότητα μιας λάθος αντίδρασης που θα επιβαρύνει την κατάσταση αλλά και τον καρδιακό ρυθμό, κάτι που με τη σειρά του επιταχύνει την κυκλοφορία του δηλητηρίου, αυξάνει το ρυθμό του μεταβολισμού και την εξέλιξη των συμπτωμάτων.
Ελέγξτε το δάγκωμα. Το δάγκωμα της οχιάς αφήνει διπλή πληγή με δύο «παράλληλα» χαρακτηριστικά σημάδια. Ωστόσο, αυτό αφορά περισσότερο τους ειδικούς στο θέμα επιστήμονες και τους καλώς γνωρίζοντες, οπότε ακόμα και αν δεν δείτε τα σημάδια μη ρισκάρετε, ακολουθήστε τη διαδικασία βήμα-βήμα:
-Αφαιρέστε οποιοδήποτε αντικείμενο ή ρούχο θα μπορούσε να είναι σε επαφή με την περιοχή του δαγκώματος όσο αυτή πρήζεται (θα πρηστεί σε κάθε περίπτωση).
-Κρατήστε το δαγκωμένο μέλος όσο το δυνατόν πιο ακίνητο και πιο χαμηλά από το ύψος της καρδιάς. Μην αρχίσετε να τρέχετε σε αναζήτηση βοήθειας. Καλέστε βοήθεια και περιμένετε να έρθει ή ακολουθήστε τις οδηγίες που θα σας δοθούν.
-Μην πειράζετε το σημείο του δαγκώματος, μην κόβετε ή σκίζετε το δέρμα γύρω από αυτό και μην επιχειρήσετε σε καμία περίπτωση να ρουφήξετε το δηλητήριο.
-Μην πιέζετε την περιοχή του δαγκώματος, μη βάζετε πάγο στο δάγκωμα, μη δένετε το δαγκωμένο μέλος, μην παίρνετε (και μη δίνετε) παυσίπονα −με εξαίρεση την παρακεταμόλη−, μη χρησιμοποιείτε αλκοόλ.
Απευθυνθείτε σε νοσοκομειακή δομή, έχοντας τηρήσει όλα τα παραπάνω. Έχετε δε υπόψη ότι οι οδηγίες αυτές είναι οι ίδιες και για την περίπτωση που θύμα του δαγκώματος είναι το κατοικίδιό σας: θα πρέπει να προσπαθήσετε να τις ακολουθήσετε και να το μεταφέρετε σε κτηνίατρο.
Καλό θα είναι να θυμάστε ότι: τα φίδια είναι δραστήρια καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας. Ωστόσο, οι οχιές δεν «συμπαθούν» τις υψηλές θερμοκρασίες (παρόλο που την άνοιξη μπορεί να τις δούμε να «λιάζονται»), οπότε τους καλοκαιρινούς μήνες δραστηριοποιούνται τη νύχτα. Σε περίπτωση συναπαντήματος με άνθρωπο οι οχιές, που είναι «αργοκίνητα» φίδια, μένουν ακίνητες προκειμένου να μη γίνουν αντιληπτές.
Αν νιώσουν πως έγιναν αντιληπτές πρώτα θα προσπαθήσουν να απομακρυνθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, σε περίπτωση που νιώσουν απειλητική παρουσία τόσο κοντά τους ώστε να μην μπορούν να φύγουν συρίζουν (παράγουν χαρακτηριστικό ήχο) δυνατά, κουλουριάζονται σε θέση άμυνας και ετοιμάζονται να δαγκώσουν.
Πριν το καλοκαίρι όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά: συγκεκριμένα την άνοιξη οι οχιές δεν υποχωρούν/φεύγουν εύκολα, επιτίθενται πιο εύκολα αν ενοχληθούν/φοβηθούν και το δηλητήριό τους είναι πιο τοξικό από ό,τι άλλες εποχές του χρόνου.
Επίσης, να θυμάστε ότι όλα τα φίδια και φυσικά οι οχιές, παρά την αρνητική ατμόσφαιρα που τα περιβάλλει και τις φοβίες που τα αφορούν, είναι πολύτιμα για την ισορροπία των οικοσυστημάτων στα οποία συμμετέχουν και στο δηλητήριό τους −ας σημειωθεί ότι και τα μη δηλητηριώδη φίδια παράγουν δηλητήριο αλλά σε μικρότερες ποσότητες και δεν μπορούν να το διοχετεύσουν με το δάγκωμά τους− διαθέτουν ουσίες οι οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τη φαρμακευτική βιομηχανία και να γίνουν οροί ή φάρμακα για να σώσουν ζωές, πολύ περισσότερες μάλιστα από αυτές που φοβόμαστε ότι μπορεί να αφαιρέσουν ή αυτές που πραγματικά αφαιρούν (σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, από το 2000 έως και το 2014, 6 άνθρωποι πέθαναν από δάγκωμα οχιάς στην Ελλάδα, και αυτά λόγω βεβαρημένης υγείας).
