Ο Αλέξης Τσίπρας δεν γράφει απλά τη δική του αλήθεια μέσω από μια μυθιστορηματικού τύπου αφήγηση αλλά διαψεύδει μέχρι και τον ίδιο του τον εαυτό και όσα δήλωνε και έκανε ως πρωθυπουργός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Γιανη Βαρουφάκη που όλοι γνωρίζουν ότι τον θαύμαζε και τώρα τον εμφανίζει ως… αναξιόπιστο.
Τέλη Απριλίου του 2015 με τη δημιουργική ασάφεια και την πολιτική του Αλέξη Τσίπρα να οδηγούν τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό, ο Αλέξης Τσίπρας έδινε συνέντευξη στο Star και δήλωνε για τον υπουργό Οικονομικών που είχε επιλέξει:
«Ο Γιάνης ο Βαρουφάκης (σς ανευ σχολίου) είναι ένα σημαντικό asset για την κυβέρνηση. Έχει ενοχλήσει γιατί μιλά τη γλώσσας τους καλύτερα από αυτούς. Δεν κάνει πίσω εύκολα. Έίναι ένα χαρακτηρας έντιμος, όμως η διαπραγματευση δεν ανήκει σε ένα άνθρωπο» προσθέτοντας ότι «έχει δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα κατά του Γιανη Βαρουφάκη» καθώς και οτι είναι μέρος της διαπραγματευτικής τακτικής «αφού προσπαθούν να τον αποδομήσουν».
Και συνέχιζε ως εξής: «Σίγουρα δεν προτιμούν να έχουν τον Βαρουφάκη απέναντί τους αλλά κάποιον που να του έλεγαν forget it Yiannis και αυτός να το ξέχναγε. Ή κάποιον που να του έλεγαν πήγαινε στην Ελβετία να μαζέψεις κανένα φράγκο, επειδή είχε τα λεφτά του έξω, να μην πήγαινε πουθενά».
Ναι αυτά έλεγε για τον Γιάνη Βαρουφάκη ο Αλέξης Τσίπρας. Τον εκθείαζε και για την τακτική του και ενώ παράλληλα τον θεωρούσε καλύτερο οικονομολόγο από τους ευρωπαίους και ξεκαθάρισε ότι τη διαπράγματευση δεν την κάνει μόνος άρα όλα ήταν με δική του απόφαση.
Στην… Ιθάκη του όμως λέει, μεταξύ πολλών άλλων ότι: «Στο Eurogroup πρέπει να έχεις υπομονή, να πείσεις, να κάνεις συμμαχίες που θα σου επιτρέψουν να βγεις ισχυρότερος. Κι εκεί, ο Βαρουφάκης έδειχνε να ξεχνά πως δεν μιλούσε σε φοιτητικό αμφιθέατρο, αλλά σε συναδέλφους του. Η στάση του θύμιζε περισσότερο κάποιον που κάνει μάθημα, παρά υπουργό που επιδιώκει συνεννόηση.
Με ειρωνικά σχόλια, θεωρητικές αναλύσεις και διαρκείς υπεκφυγές, προκαλούσε τον εκνευρισμό αρκετών εκεί μέσα. Από τους ομολόγους του, αρκετοί ένιωθαν πως τους υποτιμούσε, ενώ κάποιοι άλλοι τον χαρακτήριζαν τζογαδόρο και τυχοδιώκτη. Ακόμα κι οι πιο φιλικοί, ή μετριοπαθείς, είχαν χάσει την υπομονή τους μαζί του.
Οι αίθουσες συνεδριάσεων του Εurogroup είχαν γεμίσει από υπουργούς που έμοιαζαν με ταύρους σε υαλοπωλείο. Και ο ίδιος, χολωμένος πλέον από τη στάση τους συμπεριφερόταν σαν να ήθελε να τα τινάξει όλα στον αέρα. Απομονώθηκε από τους Ευρωπαίους ομολόγους του, κυκλοφορούσε μόνος του στους διαδρόμους των κτηρίων, συντροφιά αποκλειστικά με τα μέλη της στενής του ομάδας.
Από ένα σημείο και μετά δεν αντάλλασσε ούτε «καλημέρα» με τους Ευρωπαίους συναδέλφους του. Ήταν τέτοια η απομόνωσή του, που αισθανόταν αμήχανα να συμμετέχει ακόμα και στα καθιερωμένα γεύματα μεταξύ των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Ήταν μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση.
Είχα απόλυτη συνείδηση πως δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι. Δεν είχα ψευδαισθήσεις. Ο Βαρουφάκης δεν μπορούσε πλέον να προχωρήσει τα πράγματα».
Τον λέει αναξιοπιστο εγωκεντρικό ότι δεν τον άντεχαν οι συνεργάτες του.
Ο Αλέξης Τσίπρας δουλεύει τον κόσμο και τον δουλεύει χοντρα. Όπως και τότε. Λέει τα ίδια και τ αντίθετα. Εμφανίζεται να έχει αυταπάτες και ουτοπικές αναζητήσεις. Έπαιξε στα ζάρια μια χώρα, κορόιδεψε όσους τον πίστεψαν και τώρα επιδιώκει να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή με ένα ακόμη… παραμύθι
