Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης επιλέγει ξανά τον λόγο της υπερβολής και του δραματισμού, παρουσιάζοντας την κυβέρνηση ως εχθρό των εργαζομένων. Με λέξεις όπως «εργασιακή εξάντληση» και «φτηνή ανάπτυξη», προσπαθεί να δημιουργήσει εικόνα καταστροφής, ενώ αγνοεί την πραγματικότητα της σταθερότητας της οικονομίας και των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται.
Η ομιλία του μετατρέπει τα στατιστικά της κόπωσης σε προσωπική επίθεση προς την κυβέρνηση, χωρίς να προτείνει εφαρμόσιμες λύσεις. Κατηγορεί χωρίς να αναλαμβάνει καμία ευθύνη για την αδυναμία της δικής του πολιτικής παράταξης να φέρει αποτελέσματα όταν είχε την ευκαιρία να κυβερνήσει.
Η επίθεση στην υπουργό Εργασίας και η αναφορά σε «Μαρίες Αντουανέτες» δείχνει πολιτική αλαζονεία και έλλειψη σοβαρότητας. Αντί να επιχειρηματολογεί με ρεαλιστικά στοιχεία, περιορίζεται σε θεατρικές εικόνες που ενισχύουν μόνο την προσωπική του πολιτική προβολή.
Το μήνυμα του Χαρίτση είναι ξεκάθαρο: επικρίσεις και καταγγελίες χωρίς ουσία. Οι πολίτες βλέπουν ότι πίσω από τις μεγαλοστομίες δεν υπάρχει σχέδιο για την πραγματική βελτίωση των συνθηκών εργασίας, αλλά μόνο προσπάθεια πολιτικής αντιπαράθεσης. Η αντιπολίτευση γίνεται έτσι θέαμα, όχι λύση.
