Τον μίτο της Αριάδνης για να βγει από τον λαβύρινθο των εσωκομματικών του μπελάδων αναζητά ο Αλέξης Τσίπρας. Προς το παρόν, η πόρτα που θα τον οδηγήσει στην οριστική έξοδο δεν έχει εξευρεθεί. Ωστόσο, οι περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρχίζει πλέον να αντιλαμβάνονται ότι η παγίδευση σε μια κατάσταση παρατεταμένης εμφύλιας αντιπαλότητας, με στρατόπεδα, λοχαγούς, ομάδες και ομαδάρχες, βάζει σε μεγάλους κινδύνους το εγχείρημα της δημιουργίας μιας ευρείας-πολυσυλλεκτικής προοδευτικής παράταξης και ταυτόχρονα αφήνει ανενόχλητη την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Σε σύγκριση με το προηγούμενο διάστημα της ακατάπαυστης φλυαρίας και του καταιγισμού συντροφικών πυρών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στον Τύπο και όποιο άλλο πρόσφορο βήμα δόθηκε στα στελέχη που ήταν πρόθυμα να «πυροβολήσουν», την τελευταία εβδομάδα δεν παρατηρήθηκαν αξιοσημείωτες εντάσεις και «θερμά» επεισόδια εντός της Κουμουνδούρου.
Πρόσκαιρα, συμπτωματικά ή από ένστικτο αυτοσυντήρησης, η προσοχή και η βαρύτητα δόθηκε -πλην εξαιρέσεων- στα σοβαρά και μείζονα ζητήματα, όπως είναι αυτά της διαχείρισης της πανδημίας και των ελληνοτουρκικών.
Χαρακτηριστική ήταν η δριμεία επίθέση που εξαπέλυσε -και ταυτόχρονα η ηχηρή προειδοποίηση που απηύθυνε- στην κυβέρνηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για την πορεία του κορωνοϊού, τονίζοντας ότι «η κατάσταση τείνει να βγει εκτός ελέγχου» και ο κ. Μητσοτάκης έχει μοναδικό του γνώμονα «την επικοινωνία και το πρόσκαιρο πολιτικό όφελος». Και συνεχίζοντας, κατέστησε σαφές προς τους ενοίκους του Μαξίμου ότι «απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή ανευθυνότητα» κανείς δεν πρόκειται να μείνει σιωπηλός. Με άλλα λόγια, τα ντεσιμπέλ του σκληρού ροκ θα αυξηθούν έτι περαιτέρω…
Διχογνωμία και ενότητα
Για τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, πάντως, πρέπει να επισημανθεί ότι για να υπάρξει κοινή απόφαση, ώστε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κινηθεί συντεταγμένα στη Βουλή για την ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και να αποφευχθούν παραφωνίες και παρατράγουδα, χρειάστηκε πολύωρη συνεδρίαση του προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με διευρυμένη σύνθεση. Εκεί, όπως κατέγραψε το ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.», οι συμμετέχοντες εμφανίστηκαν στην αρχή διχασμένοι και οι απόψεις που κατέθεσαν πριν από την κατάληξη σε ένα συμβιβαστικό μεν, αλλά αμήχανο «παρών», ήταν αντικρουόμενες. Αρκετοί τάχθηκαν υπέρ του «ναι» (Ν. Βούτσης, Π. Σκουρλέτης, Ευ. Τσακαλώτος, Ν. Φίλης, Ν. Μπίστης, Θ. Δρίτσας, Θ. Θεοχαρόπουλος) και κάποιοι άλλοι υπέρ του «όχι» (Ν. Παππάς, Δ. Βίτσας). Η σολομώντεια και πυροσβεστική εν πολλοίς λύση δόθηκε από τον Αλέξη Τσιπρα, ο οποίος επιχειρηματολόγησε για τα θετικά και τα αρνητικά της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας και εισηγήθηκε τη γραμμή που θα γεφύρωνε το διαφαινόμενο χάσμα. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, η ειδοποιός διαφορά ήταν ότι παρά τις διαφωνίες η συζήτηση ήταν παραγωγική, το κλίμα ουδέποτε ξέφυγε και τα παριστάμενα κορυφαία στελέχη έδειχναν να κατανοούν την ανάγκη να βγουν από την αίθουσα ενωμένοι.
«Αν αυτό γίνει κτήμα και συνείδηση όλων, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Είναι άλλο πράγμα η έκφραση διαφορετικής άποψης και ο σεβασμός της και άλλο η μη τήρηση των συλλογικών αποφάσεων ή οι απειλές εξοστρακισμού των διαφωνούντων», εξηγούσαν οι παλαιότεροι και καλύτερα μυημένοι στις διαδικασίες της Αριστερός, παίρνοντας αφορμή από τους ανησυχητικούς για την εξέλιξη της διεύρυνσης καβγάδες του Αυγούστου.
Ως καταλύτης για να πέσουν κάπως οι τόνοι εκτιμάται ότι επέδρασε η παρέμβαση του κ. Τσίπρα στην ίδια σύσκεψη την περασμένη Τρίτη, όπου με νόημα υπογράμμισε ότι επρόκειτο για μια συζήτηση εποικοδομητική, που σε τίποτα δεν θύμιζε τον διάλογο που αναπτύσσεται μέσω του διαδικτύου και ο οποίος τραυματίζει τη δημόσια εικόνα της Κουμουνδούρου, απομακρύνοντας -αντί να φέρνει κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ- τους δημοκρατικούς πολίτες.
Σε κάθε περίπτωση και με δεδομένο ότι το συνέδριο, εξαιτίας των αβεβαιοτήτων που δημιουργεί ο Covid-19, μπορεί να καθυστερήσει κι άλλο, κομματικές πηγές υποστηρίζουν ότι τα ανοιχτά μέτωπα πρέπει να κλείσουν το συντομότερο δυνατό. «Μια πληγή που την αφήνεις, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε γάγγραινα», πρόσθεταν χρησιμοποιώντας ιατρική ορολογία.
Οι προτεραιότητες
Με πολιτικούς όρους, προϋπόθεση για να συμβεί αυτό θεωρούν ότι είναι: πρώτον, να οριστικοποιηθούν τα προγραμματικά κείμενα και, δεύτερον, να αποκρυσταλλωθεί το στίγμα και η ιδεολογική φυσιογνωμία. Ακολούθως, θα πρέπει να επικαιροποιηθεί η οικονομική πρόταση υπό το πρίσμα της καταστροφής που προκαλεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας η κρίση του κορωνοϊού. Τέταρτον να συνταχθεί το μακροπρόθεσμο σχέδιο ανάκαμψης της χώρας και, τέλος, να ξεκαθαρίσει το τοπίο σε σχέση με τη δομή και τα πρόσωπα στο νέο σχήμα που βρίσκεται σε φάση διαμόρφωσης.
Σύμφωνα με όσα μεταδίδονται από προεδρικούς κύκλους, τα παραπάνω συγκροτούν το πλαίσιο των βασικών προτεραιοτήτων του Αλέξη Τσίπρα για τους προσεχείς μήνες του φθινοπώρου, σε ένα σχέδιο που θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται πολύ σύντομα, καθώς πολλές από τις επίμαχες θεματικές ενότητες βρίσκονται ήδη σε προχωρημένο στάδιο, ενώ σε ό,τι αφορά το οργανωτικό μοντέλο αλλά και τις ανακατατάξεις στην ανθρωπογεωγραφία, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έχει κατασταλάξει. Κατά συνέπεια, το επόμενο βήμα, έπειτα από τη συνεδρίαση των οργάνων, πρόκειται να είναι η ανακοίνωση των πολυαναμενόμενων αλλαγών, στις οποίες μάλλον αποδίδεται και μέρος της νευρικότητας σε ένα τμήμα του κομματικού προσωπικού. Από εκεί και μετά και εφόσον δεν υπάρξουν άλλα στραβοπατήματα στη διαδρομή, η μάχη θα δοθεί με ορίζοντα τις εκλογές, τις οποίες κανείς δεν ρισκάρει να αποκλείσει ότι θα διεξαχθούν αρκετά νωρίτερα από την εξάντληση της τετραετίας.
του Δημήτρη Κουκλουμπερη από την Εφημερίδα των Συντακτών
