ασθενοφόρο (το) 1. μυθική κατασκευή που υποτίθεται ότι προορίζεται για τη μεταφορά ασθενών και τραυματιών «μέχρι τα 6 μου πίστευα ότι ο Αγιος Βασίλης και τα ασθενοφόρα υπάρχουν στ’ αλήθεια» 2. οτιδήποτε καθυστερεί υπερβολικά και δεν είναι ποτέ στην ώρα του «η συναυλία ήταν τόσο ασθενοφόρο που είχε ώρα έναρξης τις 21.00 και ξεκίνησε στις 22.40» 3. αυτό που αποκαλύπτει την κρατική δυσλειτουργία «είναι ένα πολύ ωραίο ρεπορτάζ, πραγματικό ασθενοφόρο».
Οι αντιδράσεις για τα περιστατικά με τα ασθενοφόρα στην Κω και στο Μάτι δείχνουν πόσο βαθιά νυχτωμένο είναι συνολικά το πολιτικό προσωπικό της χώρας και ταυτοχρόνως αποκαλύπτουν την «αδυναμία» πολιτικών και δημοσιογράφων να συζητήσουν θέματα που είναι πολύ πιο σημαντικά από το αν θα γίνει ή δεν θα γίνει ντιμπέιτ ή από το αν οι πολιτικοί χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον προεκλογικό τους αγώνα. Βάζω την «αδυναμία» σε εισαγωγικά γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για απροθυμία και των δύο πλευρών, αφού η οποιαδήποτε συζήτηση για πρακτικά ζητήματα καταλήγει σε αποκαλυπτήριο της τσαπατσουλιάς με την οποία αντιμετωπίζουν τα πάντα. Αντιθέτως, οι ατελείωτες καφενειακές «αναλύσεις» είναι πολύ ασφαλέστερες και κυρίως δεν βάζουν σε κίνδυνο της δημόσιες σχέσεις. Είτε αυτές είναι με πολιτικούς της κεντρικής σκηνής είτε με πολιτικούς της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Πρόσφεραν κάτι;
Είπα τοπική αυτοδιοίκηση και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ τι ακριβώς έκαναν ο δήμος της Κω και η αρμόδια περιφέρεια για να προσελκύσουν προσωπικό ασθενοφόρου στο νησί τους. Αφού το υπουργείο δεν κατάφερε να κάνει τη θέση ελκυστική, τι επιπλέον πρόσφεραν εκείνοι, που στο κάτω κάτω είναι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι;
Προς τους αρνητές της πραγματικότητας
Εντυπωσιακό είναι το πώς κάποιοι δημοσιολογούντες συμπολίτες βαφτίζουν «αλαζονική» τη διαπίστωση του Κυριάκου του Μητσοτάκη ότι χωρίς αυτοδυναμία πάμε σε τρίτες εκλογές τον Αύγουστο, ενώ ταυτοχρόνως κρίνουν ως «απολύτως θεμιτή» την πεισματική άρνηση του συντρόφου Ανδρουλάκη να συνεργαστεί «ακόμα κι αν η Νέα Δημοκρατία έχει 149 βουλευτές». Ισως δεν καταλαβαίνουν ότι αν κάποιος δεν έχει αυτοδυναμία δεν μπορεί να κάνει κυβέρνηση μόνος του.
Κλασική μανιέρα
Το ότι η διεξαγωγή του ντιμπέιτ (πέντε παράλληλες συνεντεύξεις με προβλεπόμενες ερωτήσεις και ακόμα πιο προβλεπόμενες απαντήσεις) αποτελεί θέμα στα δελτία ειδήσεων είναι άλλο ένα καλό παράδειγμα του πώς δημοσιογράφοι και πολιτικοί συχνά εμφανίζουν ως ιδιαιτέρως σημαντικό κάτι που αφορά μόνο τους ίδιους και το μικρόκοσμό τους.
