Περίπου δύο χρόνια περίμενε γυναίκα στον Πύργο για να λάβει τη σύνταξη χηρείας αλλά σκόνταφτε πάνω στην... αναρρωτική που είχε λάβει ο αρμόδιος υπάλληλος έως ότου η ιστορία της έφτασε στο γραφείο του υπουργού Εργασίας Άδωνι Γεωργιάδη

Όπως έγραφε η εφημερίδα του Πύργου «Πατρίς», «την "μέρα της μαρμότας" ζει τους τελευταίους 22 μήνες, η Τζίνα Σαπνίκοβα, η οποία δίνει «μάχη» με το τέρας της γραφειοκρατίας και τις δυσλειτουργίες του Δημοσίου, καθώς δεν έχει λάβει ακόμη τη σύνταξη χηρείας που δικαιούται, ενώ παράλληλα προσπαθεί να εξασφαλίζει μια καλύτερη καθημερινότητα για εκείνη και κυρίως για την ανήλικη κόρη της, την Αντωνία, με την οποία μένουν μαζί στη Βαρβάσαινα, του Δήμου Πύργου».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «Λίγο διάστημα μετά το θάνατο του συζύγου της ξεκίνησε τις διαδικασίες, ώστε να λάβει τη σύνταξη χηρείας που δικαιούται. Ένα λάθος στα χαρτιά, κακές συνεννοήσεις και μια άνιση "μάχη" με τη γραφειοκρατία, καθυστέρησαν για μεγάλο διάστημα την αίτησή της, η οποία τελικά κατατέθηκε στον ΕΦΚΑ, τον Μάρτιο του 2022. Η διαδικασία όμως ούτε τότε ολοκληρώθηκε.

Όπως είπε η ίδια στην εφ. "Πατρίς" η απάντηση που λαμβάνει σε εβδομαδιαία πια βάση από τους υπαλλήλους του ΕΦΚΑ είναι πως η εργαζόμενη που έχει αναλάβει τον φάκελό της βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια, άρα πρέπει να κάνει… υπομονή να επιστρέψει, να εξετάσει το φάκελό της –όπου και αυτό χρειάζεται χρόνο- και καλώς εχόντων να ξεκινήσει να λαμβάνει το επίδομα σε δύο ή και τρεις μήνες από τώρα».

Το ρεπορτάζ έφτασε μέχρι το γραφείο του Άδωνι Γεωργιάδη και ο υπουργός Εργασίας έδωσε αμέσως λύση. Όπως ο ίδιος έγραψε στο twitter, «ενημερώθηκα για την καθυστέρηση έκδοσης της σύνταξης χηρείας της κυρίας από την Ηλεία από το διαδίκτυο και αμέσως το προώθησα στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ. Πριν λίγο με πληροφόρησαν ότι βρέθηκαν τα σφάλματα στην αίτηση της, που ήταν και η αιτία για την καθυστέρηση και όχι η απουσία της υπαλλήλου μας. Η σύνταξη της εκδίδεται την Δευτέρα και η πρώτη πληρωμή της θα γίνει τον Αύγουστο. Της ζητώ εκ μέρους του ΕΦΚΑ συγγνώμη, όπως και από κάθε πολίτη που ταλαιπωρείται. Κάνουμε μεγάλη πρόοδο αλλά έχουμε δρόμο ακόμη».