Εν αρχή ην τα γεγονότα.
1. Ο ανασχηματισμός είναι προνομία του πρωθυπουργού.
2. Σύμφωνα με το άρθρο 82 παρ.1 του Συντάγματος ο Πρωθυπουργός έχει, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
Προεδρεύει στο Υπουργικό Συμβούλιο και στα συλλογικά κυβερνητικά όργανα και εκπροσωπεί την Κυβέρνηση
Προσδιορίζει επακριβώς την κυβερνητική πολιτική στο πλαίσιο των αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου
Συντονίζει την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής
Επιλύει τις διαφωνίες μεταξύ των υπουργών
Εποπτεύει τη δημόσια διοίκηση και τη λειτουργία των υπηρεσιών του κράτους και των Ν.Π.Δ.Δ.
Επομένως είναι εκ του περισσού και εκ του πονηρού όσα λέγονται και γράφονται για “ανασχηματισμό ισορροπιών”, για “εκλογικό ανασχηματισμό” και για “καρατομήσεις υπουργών”.
Αυτό που ωστόσο δεν λέγεται απ΄ τους γκρινιάρηδες και τους πικραμένους είναι ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης με διευρυμένη απήχηση στην κοινή γνώμη σε σχέση με αυτή που είχε στις εκλογές του 2019. Επίσης, παραβλέπεται το γεγονός ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα μας στην Ελλάδα έχουμε πρωθυπουργικό σύστημα.
Σύμφωνα με πηγές του Μαξίμου “ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης αποφάσισε, μετά από 18 μήνες, να προχωρήσει σε ανασχηματισμό. “Ο ανασχηματισμός είναι ουσιαστικά ένα μέσο, ώστε μία κυβέρνηση να επιτυγχάνει τους στόχους της, καθώς βάσει αυτών (των στόχων) έχει εξασφαλίσει τη λαϊκή έγκριση. Δεν είναι αυτοσκοπός, ωστόσο αποτυπώνει δυνατότητες, αλλά και αδυναμίες, που έχουν εντοπιστεί. Επίσης, αναδιατάσσει δυνάμεις της κυβέρνησης, ώστε να μπορέσει να επιτελέσει αποτελεσματικότερα το έργο της”.
Συμπερασματικά, ο πρωθυπουργός έφτιαξε κι αυτό το υπουργικό συμβούλιο για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Προφανώς αυτή η επιλογή του πρωθυπουργού δεν “άρεσε” στον ΣΥΡΙΖΑ και σε κάποιους κατ΄ επάγγελμα γκρινιάρηδες, αλλά τα έχει αυτά τα… καλά η Δημοκρατία μας.
