«Οι δικές μας ψήφοι είναι καλές, οι άλλες είναι απάτη». Δεν το είπε αλλά αυτό ακριβώς εννοούσε ο Ντόναλντ Τραμπ όταν ανακοίνωνε πως θα προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας ώστε να σταματήσει η καταμέτρηση των ψήφων. Ποτέ όμως δεν εξήγησε γιατί.
του Θεοδόση Παπανδρέου
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν χρειάζεται συστάσεις ούτε επιδέχεται ανάλυσης. Απρόβλεπτος και προβληματικός, δεν μπορούσε να κρύψει τον εκνευρισμό του απευθυνόμενος στον αμερικανικό λαό γέρνοντας πάνω στο πόντιουμ.
Λίγα λεπτά αργότερα θα ερχόταν το πρώτο άδειασμα. «Η καταμέτρηση συνεχίζεται κανονικά» είπε ο αντιπρόεδρος Πενς διαχωρίζοντας την θέση του από τον πολιτικό του προϊστάμενο. Δεν είναι σίγουρο πως ο πρόεδρος το κατάλαβε.
Η καθυστέρηση στην εμφάνισή του ερμηνεύθηκε από πολλούς ως προσπάθεια των συνεργατών του να τον μεταπείσουν και να μην επαναλάβει όσα νωρίτερα έγραψε στο twitter κατηγορώντας (ποιους αλήθεια;) πως προσπαθούν να του κλέψουν τη νίκη. Δεν τα κατάφεραν.
Έτσι ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε μπροστά στις κάμερες αντιθεσμικός, αντισυνταγματικός, αντιδημοκράτης, αμφισβητώντας ένα ολόκληρο σύστημα. Ξέχασε (είτε έκανε πως ξέχασε) πως πίσω στο 2016 εκείνος κέρδισε την Αριζόνα μετά από καταμέτρηση ημερών.
Σαν κακομαθημένο παιδί (brat στη δική του γλώσσα) επιβεβαίωσε εκείνους που σχολίαζαν από μέρες πως σε καμία περίπτωση δεν θα αποδεχθεί την ήττα του. Και όμως η ήττα ακόμα δεν ήρθε, η καταμέτρηση θα κρατήσει μέρες ενώ η μικρή διαφορά από τον Μπάιντεν δείχνει πως όλα θα κριθούν στη μία ψήφο. Και τότε; Αν χάσει;
Μικρή σημασία έχει τι θα συμβεί αν χάσει. Γιατί χάσει – κερδίσει θα είναι ανυπόληπτος και ο μεγάλος χαμένος της εκλογικής διαδικασίας. Ένας μικρός πραξικοπηματίας που για πολλοστή φορά δείχνει γιατί νιώθει κοντά στον Ταγίπ Ερντογάν ενώ βλέπει με συμπάθεια τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Δυστυχώς για εκείνον και ευτυχώς για τον πλανήτη οι ΗΠΑ είναι δημοκρατικές.
