Ο Αλέξανδρος Κωστόπουλος είναι μια προσωπικότητα που δεν χρειάζεται συστάσεις. Με πάνω από 15 χρόνια ενεργού παρουσίας στο Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο –και με τη θέση του γενικού γραμματέα να την υπηρετεί με κύρος και ουσία–, έχει ήδη αποδείξει ότι δεν είναι απλώς ένας γνώστης του χώρου, αλλά ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει τα δύσκολα απλά και τα φιλόδοξα εφικτά.
Και όταν λένε όσοι τον γνωρίζουν ότι «ξέρει την Ουάσιγκτον», δεν είναι σχήμα λόγου. Με γερές ρίζες στη δημόσια διπλωματία, άμεσες προσβάσεις σε think tanks, κυβερνητικούς φορείς και πανεπιστημιακά ιδρύματα, αλλά και στρατηγικές επαφές με πολυεθνικούς κολοσσούς, ο Κωστόπουλος είναι ένας Ελληνας που δεν ζητά ακρόαση – είναι εκείνος που ήδη κρατά το μικρόφωνο.
Αληθινές ευκαιρίες
Μιλώντας πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, ο ίδιος δεν μάσησε τα λόγια του: «Το Επιμελητήριο πρέπει να γίνει πιο υπερβατικό, πιο δυνατό, πιο τολμηρό». Και αυτό δεν είναι απλή ρητορική· είναι η ουσία της δικής του πρότασης: όχι άλλο «business as usual», αλλά «business with impact». Οπως τόνισε, ο στόχος δεν είναι να διοργανώνονται απλώς 50 εκδηλώσεις τον χρόνο. Ο στόχος είναι οι εκδηλώσεις αυτές να λειτουργούν ως καταλύτες αλλαγής και ως πύλες πρόσβασης για τις ελληνικές επιχειρήσεις στην αμερικανική πραγματικότητα.
«Το παιχνίδι παίζεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού», είπε χαρακτηριστικά. Και με αυτή τη φράση συνοψίζει μια στρατηγική που δεν περιορίζεται σε συμβολισμούς και φωτογραφίες, αλλά αναζητά τις ουσιαστικές, τις αληθινές ευκαιρίες για το ελληνικό επιχειρείν.
Με ξεκάθαρη αντίληψη του γεωοικονομικού ρόλου που μπορεί να παίξει η Ελλάδα, ο κ. Κωστόπουλος βλέπει πέρα από τα τετριμμένα. «Οι ΗΠΑ δεν είναι μόνο η Νέα Υόρκη και η Ουάσιγκτον», επισημαίνει. Υπάρχουν δυνατότητες και για την ελληνική εταιρεία της Ροδόπης ή των Χανίων και όχι μόνο του Χολαργού. Επιδιώκει να φέρει πιο κοντά τον Ελληνα επιχειρηματία με την ευκαιρία που τον περιμένει – όπου κι αν βρίσκεται αυτή.
Και αυτό το έχει ήδη ξεκινήσει: από την προσέγγιση της ελληνικής startup κοινότητας με αμερικανικά funds μέχρι τις συναντήσεις του με επιδραστικούς παράγοντες της ομογένειας, όπως ο Τζον Κατσιματίδης και ο π. Αλέξανδρος Καρλούτσος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα πρώτα του μεγάλα βήματα ως υποψήφιος πρόεδρος ήταν η ενεργοποίηση του νέου γραφείου του Επιμελητηρίου στην Ουάσιγκτον. Ενα όνειρο δεκαετιών που έγινε πράξη, με σαφή στόχο: να φτιαχτεί μια «τελείως διαφορετική γέφυρα επικοινωνίας Ελλάδας και ΗΠΑ». Οχι μια γέφυρα συμβολική, αλλά μια γέφυρα πρόσβασης, στρατηγικής καθοδήγησης και αναπτυξιακής εξωστρέφειας.
Οπως λέει και ο ίδιος: «Δεν είναι θεωρία – είναι ο τρόπος με τον οποίο δρω εδώ και 25 χρόνια». Και όποιος έχει δει το αποτύπωμά του στη στρατηγική επικοινωνία, στην ηγεσία της Foresight ή στις διεθνείς επαφές του, ξέρει πως τα λόγια του έχουν αντίκρισμα.
Οι εκλογές της 30ής Ιουνίου δεν είναι απλώς άλλη μία αλλαγή φρουράς. Είναι μια ευκαιρία – και μάλιστα σπάνια– να αναβαθμιστεί ο ρόλος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου σε μια περίοδο που η Ελλάδα μεταμορφώνεται και η Αμερική κοιτά με ενδιαφέρον και επενδυτική διάθεση προς την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο κ. Κωστόπουλος δεν ζητά λευκή επιταγή. Ζητά συστράτευση. Το λένε και οι σημαντικές παρουσίες που έχουν ήδη ταχθεί στο πλευρό του: από την επιχειρηματική κοινότητα της ομογένειας μέχρι διπλωματικούς κύκλους, από κολοσσούς όπως η IBM, η Pfizer και η EY, μέχρι μικρομεσαίους επιχειρηματίες που τον ακούν και βλέπουν στο πρόσωπό του έναν πραγματικό συμπαραστάτη.
Θεσμός ανάπτυξης
Η εποχή απαιτεί υπευθυνότητα, συνέπεια και φαντασία. Ο Αλέξανδρος Κωστόπουλος έχει αποδείξει ότι διαθέτει και τα τρία. Και κυρίως, έχει το θάρρος να πει τα πράγματα με το όνομά τους, να σχεδιάσει χωρίς φιοριτούρες και να διεκδικήσει όσα δικαιούται η Ελλάδα.
Δεν βλέπει το Επιμελητήριο ως γραφειοκρατικό θεσμό, αλλά ως εργαλείο – και εργαλείο ανάπτυξης.
Με λίγα λόγια, είναι ο άνθρωπος της κατάλληλης στιγμής. Γιατί εκεί που οι άλλοι βλέπουν σύνορα, αυτός βλέπει γέφυρες. Και εκεί που οι άλλοι βλέπουν «εκδηλώσεις», αυτός χτίζει σχέσεις, επιρροή και μέλλον.
