Ζωάρα για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βραζιλία και ο πειρασμός του… Καράκας
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ
Ηταν αρχές 1962. Ο Μανώλης Γλέζος έχει αποφυλακιστεί, αφού έχει εκλεγεί με την ΕΔΑ στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Λαμβάνει μια πρόσκληση από την ηγεσία της νεαρής επαναστατικής Κούβας. Συμμετέχει σε διεθνή συνάντηση αλληλεγγύης στην Αβάνα.
Την άλλη μέρα το πρωί ο Γλέζος έφευγε από Αβάνα για Αθήνα μέσω Παρισιού, στο πλαίσιο ενός ταξιδιωτικού μαραθωνίου. Συνεπής στα όσα πρέσβευε, γύρισε τον μισό πλανήτη για να πάρει μέρος σε μια συνάντηση διεθνιστικής αλληλεγγύης και φυσικά είχε τον σεβασμό όλων.
Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας κάνει τουρισμό στη μακρινή Βραζιλία συμμετέχοντας στην εκδήλωση για την ανάληψη της εξουσίας από τον πρόεδρο Λούλα – ύστερα από πρόσκληση που έλαβε και τη δέχθηκε δίχως τον παραμικρό δισταγμό (sic).
Λες και άμα δεν πήγαινε, ο Λούλα δεν θα ορκιζόταν…
Από το πρόσφατο παρελθόν ο Τσίπρας είχε μια «ιδιαίτερη» σχέση με τα καθεστώτα και τους «ηγέτες» της Λατινικής Αμερικής.
Λίγα χρόνια πριν, με την ιδιότητα του Ελληνα πρωθυπουργού, ήταν ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που παρέστη στην επικήδεια τελετή για τον Φιντέλ Κάστρο, στην Αβάνα, και ξεπέρασε τον εαυτό του συγκρίνοντας την Κούβα με την ελληνική επανάσταση του 1821.
Στην Κούβα
«Ελευθερία ή θάνατος ήταν το σύνθημα της ελληνικής επανάστασης το 1821. Patria o muerte (πατρίδα ή θάνατος), το σύνθημα της κουβανικής επανάστασης το 1959», είχε πει χαρακτηριστικά…
«Γιατί η Ελλάδα, η ευρωπαϊκή χώρα που βίωσε μία σκληρή, στρατιωτική χούντα την περίοδο 1967-1974, στέλνει ένα μήνυμα υποστήριξης και αποδοχής σε μια διεφθαρμένη στρατιωτική δικτατορία στη Βενεζουέλα;» είχε διερωτηθεί στο πρόσφατο παρελθόν, σε άρθρο του στον «Independent» το 2017, ο Denis MacShane, πρώην υπουργός Ευρώπης και Λατινικής Αμερικής της Βρετανίας επί Τόνι Μπλερ, με αφορμή την παροχή στήριξης που προσέφερε δημοσίως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στον Νικολάς Μαδούρο.
Οπως αναφερόταν στο δημοσίευμα, «το καθεστώς του Μαδούρο είναι μια δικτατορία που έχει επιβάλει μια ομάδα η οποία έχει καταλάβει τον έλεγχο του κράτους για προσωπικό της όφελος. Εχουν καταστρέψει τη χώρα, προκάλεσαν πείνα και τη μεγαλύτερη έξοδο ανθρώπων που έχει βιώσει ποτέ η Νότια Αμερική» και συνέχιζε «η ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα υποστήριξε τη δικτατορία του Μαδούρο ενώ άλλοι Ευρωπαίοι αριστεροί πρωθυπουργοί, όπως ο Ισπανός Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος γνωρίζει την αλήθεια για την τυραννία του Μαδούρο, ζήτησε τη διεξαγωγή νέων εκλογών».
Τέλος, έγραφε τότε ότι «το καλό όνομα της Ελλάδας στην Ευρώπη έχει δεχθεί ένα πλήγμα με την απόφαση Τσίπρα να υποστηρίξει ένα καθεστώς στη Βενεζουέλα εξίσου κακό με εκείνο των Ελλήνων συνταγματαρχών την περίοδο 1967-1974».
Η «κόκκινη βίλα»
Αν ο πρώην Βρετανός υπουργός ήταν αφοπλιστικός στο άρθρο του, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μια άλλη δυσώδης υπόθεση είχε εξοργίσει το πανελλήνιο: ο πρέσβης της Βενεζουέλας μετακόμισε τον Ιούλιο του 2014 στην περιβόητη «κόκκινη βίλα», όπως αποκαλούν το σπίτι του αποθανόντος Δημήτρη Μητροπάνου στο Παλαιό Ψυχικό. Πρόκειται για μια ειρωνεία της τύχης, αν σκεφτεί κανείς τι συνέβαινε στην προηγούμενη πρεσβευτική κατοικία η οποία, αν και όχι κόκκινη, έκρυβε ένα ροζ σκάνδαλο.
Αυτή στην οποία διέμεινε για περίπου οκτώ μήνες ο Φρανκλίν Ραμόν Γκονσάλες, πρέσβης της Βενεζουέλας. Ο άνθρωπος που κατάφερε να αφήσει το στίγμα του όχι τόσο για τη σύσφιγξη των σχέσεων Βενεζουέλας-Ελλάδας, όσο για την προσπάθεια σύσφιγξης των σχέσεων του ιδίου με κάθε υφισταμένη του.
Η υπόθεση υπερβαίνει αυτήν ενός ερωτικού σκανδάλου. Είχε προκαλέσει, εξάλλου, τη σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν περιορίστηκε, όμως, μόνον εκεί – οδηγήθηκε στη Βουλή. Εβδομήντα βουλευτές της αντιπολίτευσης, μεταξύ αυτών η αείμνηστη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Αδωνις Γεωργιάδης κ.ά., που είχαν καταθέσει ερώτημα προς τον Αλέξη Τσίπρα, ζητούσαν απαντήσεις για το περιεχόμενο μιας επιστολής που είχε στείλει για το θέμα ο τότε πρωθυπουργός.
Φρούδες ελπίδες
Οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την πρεσβεία της Βενεζουέλας έστρεψαν στην Κουμουνδούρου εξαρχής τις ελπίδες των εργαζόμενων γυναικών.
Κομβικό ρόλο έπαιξε ένα πρόσωπο-κλειδί. Ηταν η κόρη υψηλόβαθμου τότε στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ που εργαζόταν στην πρεσβεία. Αυτός ήταν, εξάλλου, και ο υπεύθυνος για την ανάπτυξη των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, οργανώνοντας και το τότε ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα σε Αργεντινή και Βραζιλία. Ο ίδιος ταξίδευε συχνά στη Βενεζουέλα, την οποία είχε γνωρίσει και σε άλλα κορυφαία στελέχη του κόμματος.
Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ συνέχιζε να διαβεβαιώνει τις γυναίκες ότι γρήγορα θα βρεθεί μία λύση, αλλά η υπομονή τους είχε εξαντληθεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει παραδοσιακά ό,τι έχει σχέση με τα ανελεύθερα καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής σαν την ιερή αγελάδα. Στο πλαίσιο μιας διεθνιστικής λατινοαμερικανικής αλληλεγγύης βρέθηκε τώρα στην ορκωμοσία Λούλα. Θα του λέγαμε, αφού είναι στην περιοχή, να πεταχτεί για ένα γεια και στον φίλο του τον Μαδούρο στο Καράκας. Ενα τσιγάρο δρόμος είναι…
