Ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, μιλάει για τα 9 χρόνια που δεχόταν λάσπη και συκοφαντίες για δήθεν παράνομες προσλήψεις στο ΚΕΕΛΠΝΟ, για τη δικαίωσή του από την ελληνική Δικαιοσύνη και την κόντρα του με τον Παύλο Πολάκη.
Λίγες ώρες μετά τη σφοδρή αντιπαράθεσή σας με τον Παύλο Πολάκη, ήρθε η καταδίκη του. Πώς σχολιάζετε το περιστατικό στην Επιτροπή;
Κυρία Κουτροκόη, η συκοφαντία είναι μεγάλο ποινικό αδίκημα και μεγάλη αμαρτία. Στην πραγματικότητα, όταν μετά δόλου και προς ίδιον όφελος κάποιος επιδιώκει μετά μανίας την καταστροφή της ζωής των άλλων, είμαστε υποχρεωμένοι να την πολεμούμε παντού και με σφοδρότητα. Ζητώ συγγνώμη από όσους ενόχλησε το ύφος μου στην Επιτροπή της Βουλής κατά την αντιπαράθεσή μου με τον Παύλο Πολάκη, ελάτε όμως για λίγο στη θέση μας. Πώς θα αντιδρούσατε εάν εσείς οι ίδιοι ή μέλη των οικογενειών σας επί εννέα ολόκληρα χρόνια δεχόσασταν όλη αυτή τη λάσπη και τη συκοφαντία; Θα μένατε απαθείς; Οποιος είναι έξω από τον χορό, πολλά τραγούδια λέει. Ας μην εξισώνουμε επιτέλους τον θύτη με τα θύματα, κάπου υπάρχει και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Και επειδή εμένα μου αρέσει πολύ ο κοινοβουλευτισμός και τον υπηρετώ με την ψήφο των συμπολιτών μου ανελλιπώς εδώ και 18 χρόνια, έχω περάσει πολλές ώρες διαβάζοντας και βλέποντας συνεδριάσεις στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Εκεί να δείτε τι γίνεται με το «ύφος». Η ιδέα της Βουλής, που είναι Εκκλησία και κάποιοι θίγονται από το ύφος, είναι πατέντα των υποβαθμισμένων Κοινοβουλίων. Το Κοινοβούλιο δεν είναι μόνο χώρος πολιτικής σύνδεσης αλλά και χώρος βαθιάς πολιτικής σύγκρουσης και μεταφέρει και την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση, και καμιά φορά και τις υπερβολές. Το Κοινοβούλιο δεν είναι τίποτε άλλο από ένας καθρέφτης μιας κοινωνίας που πάλλεται με τον ρυθμό της κοινωνίας.
Να έρθω στην ουσία όμως του θέματος, που δεν είναι άλλη από την καταδίκη του κυρίου Πολάκη. Από προχθές, ο Παύλος Πολάκης είναι ένοχος. Και είναι ένοχος για ένα πολύ ατιμωτικό αδίκημα, το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Μετά την αμετάκλητη αθώωση των τεσσάρων ανθρώπων του ΚΕΕΛΠΝΟ και την πρωτόδικη καταδίκη του κυρίου Πολάκη, περίμενα από τον ΣΥΡΙΖΑ να πει έστω μία συγγνώμη για την απόλυση αυτών των ανθρώπων. Και αντί να τους ζητήσει συγγνώμη, εξέδωσε μια κατάπτυστη ανακοίνωση ότι «η καταδίκη του Παύλου Πολάκη δημιουργεί προβληματισμό σε κάθε δημοκρατικό πολίτη».
Δηλαδή, το κόμμα της Αριστεράς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όχι μόνο επέτρεψε επί της διακυβέρνησής του να απολυθούν τέσσερις δημόσιοι υπάλληλοι, εκ των οποίων ο ένας ήταν πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων, αλλά εξακολουθεί να μην έχει να πει κάτι σε αυτούς τους ανθρώπους που απολύθηκαν καταχρηστικά και άδικα. Αυτή είναι η υποκρισία της Αριστεράς. Η ευαισθησία τους για τα εργασιακά δικαιώματα τελειώνουν στο πολιτικό τους συμφέρον.
Τι σηματοδοτεί η απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης;
Η απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης κατέδειξε αυτό που γνωρίζει η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, ότι ο Παύλος Πολάκης είναι ένας κοινός ψεύτης και ένας συκοφάντης. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης κατά του Σταμάτη Πουλή και της Ανδρονίκης Θεοφιλάτου και τον καταδίκασε σε 12 μήνες φυλάκιση.
Η δικαίωση αυτών των παιδιών, που στάθηκαν όρθια όλα αυτά τα χρόνια και αντιμετώπισαν τις απειλές του, δίνοντας όλο τους το είναι για να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αθωωθούν, είναι μία δικαίωση για όλους όσοι –και εμού προσωπικά– έχουν υποστεί έναν ανηλεή πόλεμο ψεύδους, λάσπης και συκοφαντίας.
Κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο σε όσους δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή της χώρας. Ολα αυτά πλέον δεν θα γίνονται ανεκτά, σίγουρα όχι από εμένα. Σε λίγους μήνες εκδικάζεται και η μήνυση που έχω καταθέσει εναντίον του Παύλου Πολάκη για συκοφαντική δυσφήμηση σχετικά με τη σκευωρία της Novartis.
Πώς αισθάνεστε, σε προσωπικό επίπεδο, ύστερα από αυτήν την εξέλιξη και μετά το οριστικό κλείσιμο της υπόθεσης ΚΕΕΛΠΝΟ;
Ηταν 15 Δεκεμβρίου του 2016 όταν, αναπάντεχα, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, ήρθε στη Βουλή και επιτέθηκε σ’ εμένα και στη σύζυγό μου, με την κατηγορία ότι έκανα παράνομες προσλήψεις στο ΚΕΕΛΠΝΟ.
Την επόμενη μέρα ζήτησαν να με δουν στο γραφείο μου ο κύριος Σταμάτης Πουλής και η σύζυγός του, κυρία Ανδρονίκη Θεοφιλάτου, για να μου καταγγείλουν ότι ο κύριος Πολάκης τούς εκβίασε να καταθέσουν ψευδώς για μένα ότι τους διέταξα να κάνουν παράνομες προσλήψεις για λογαριασμό μου. Εκείνοι αρνήθηκαν και τους είπε ότι θα τους καταστρέψει. Από τότε ξεκίνησε για εμάς η οδύσσεια της υποθέσεως «ΚΕΕΛΠΝΟ». Τα υπόλοιπα είναι λίγο έως πολύ γνωστά.
Σήμερα, εννέα χρόνια μετά, με την αμετάκλητη αθωωτική απόφαση του Δικαστηρίου, ένας κύκλος κλείνει οριστικά και για πάντα. Ενας κύκλος απίστευτης τοξικότητας, ανθρωποφαγίας, ψεύδους και λάσπης εναντίον εμού, της οικογένειάς μου και των συνεργατών μου.
Αισθάνομαι προσωπικά δικαιωμένος γιατί δεν πρόδωσα ούτε μία στιγμή τις αξίες και τις αρχές μου. Δεν επέτρεψα σε κανέναν να παίζει με την τιμή και την υπόληψή μου. Δεν φοβήθηκα, ούτε κρύφτηκα. Εδωσα μάχες και πολλές φορές «τσαλακώθηκα», προκειμένου να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Διότι η αλήθεια και το δίκαιο στο τέλος πάντα επικρατούν του ψεύδους και της συκοφαντίας.
