Οι απόπειρες διεξαγωγής του 37οu Συνεδρίου της ΓΣΕΕ σε Καλαμάτα και Ρόδο το 2019, δυστυχώς ακυρώθηκαν από τις βιαιότητες και τους προπηλακισμούς των εκπροσώπων των εργαζομένων, από το συνδικαλιστικό επιχειρησιακό βραχίονα του ΚΚΕ , ο οποίος κινητοποίησε χιλιάδες μέλη του που δεν είχαν καμία σχέση με το Συνέδριο.
Γράφει ο Θανάσης Δανούσης*
Η παρακολούθηση όλων αυτών των ασχημονούντων από τους ξένους αντιπροσώπους αλλά και από τον κόσμο της εργασίας, διέσυραν την εικόνα του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και της χώρας μας διεθνώς και μετέφεραν εντυπώσεις οι οποίες παραπέμπουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, που όλοι οι δημοκράτες δεν θέλουμε να θυμόμαστε.
Η ματαίωση του Συνεδρίου, η οποία συνοδεύτηκε από την σαθρή επιχειρηματολογία του ΠΑΜΕ περί δήθεν νόθων και εργοδοτών ως αντιπρόσωποι στο Συνέδριο, είχε ως αποτέλεσμα τη μη εκλογή των οργάνων διοίκησης στη ΓΣΕΕ και κατ επέκταση τον ακρωτηριασμό και την αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος στον ιδιωτικό τομέα.
Οι εργαζόμενοι, σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο παραμένουν χωρίς «νομιμοποιημένη» εκπροσώπηση και ανίσχυροι να υπερασπιστούν τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Ο ιδιότυπος και παράδοξος τραμπουκισμός των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, ο οποίος καθορίζει δια της σωματικής ρώμης τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, ακυρώνοντας νόμους και καταστατικό, αποτελεί πρωτόγνωρη διαδικασία και κόλαφο για τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Το οξύμωρο είναι ότι οι αμφισβητήσεις των 53 συνέδρων από τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, ως φυσικά πρόσωπα και συλλογικότητες ήταν αυτοί ακριβώς οι οποίοι συμμετείχαν και στο προηγούμενο 36 Συνέδριο της ΓΣΕΕ και οι οποίοι νομιμοποιήθηκαν κανονικά από αυτούς που τώρα τους αμφισβητούν για το 37ο Συνέδριο.
Οι πατερναλιστές και οι αυτόκλητοι σωτήρες του εργατικού κινήματος της χώρας μας, οδηγήθηκαν σε μία στρατηγική συρρίκνωση των δυνάμεών τους στα συνδικάτα όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων, μεταφέροντας αυτά ακριβώς τα πολιτικά αδιέξοδα της κομματικής τους εκπροσώπησης στη χώρα, στον κόσμο της εργασίας και στα λαϊκά στρώματα. Δυστυχώς σε αυτή την εκτροπή αρνητικοί και καθοριστικοί παράγοντες, οι μεγάλοι απόντες, οι οποίοι με την ανοχή τους και τη συνέργειά τους προσδιόρισαν όλες αυτές τις εξελίξεις, ήταν η αστυνομία και η προηγούμενη κυβέρνηση, οι οποίοι σφύριζαν αδιάφορα στα δραματικά γεγονότα που ελάμβαναν χώρα μπροστά στα μάτια τους.
Όλα αυτά που συνέβησαν δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο. Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Η ίδια η δημοκρατία βάλλεται, αν και αυτή τη φορά δεν πραγματοποιηθεί το Συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Οι εργαζόμενοι έχουν υποχρέωση και δικαίωμα να ασκήσουν το δημοκρατικό τους δικαίωμα και να εκλέξουν εκπροσώπους για την κορυφαία έκφραση της μεγαλύτερης συνδικαλιστικής οργάνωσης της χώρας.
Οι συσχετισμοί και τα κουκιά φαντάζουν τόσο μικροπρεπή μπροστά στο ύψιστο καθήκον το οποίο είναι να λειτουργήσει η δημοκρατία και οι θεσμοί. Η ευθύνη της κυβέρνησης να υπερασπιστεί αυτό το δικαίωμα είναι τεράστια, αλλά όπως λέει και ο σοφός λαός μας «κοντός ψαλμός αλληλούια».
*Ο Θανάσης Δανούσης είναι Αναπληρωτής Γ.Γ. της ΓΣΕΕ
