Τη δημιουργία ενός μεγάλου και ευρύτατου συνασπισμού του μέτρου και της λογικής ζήτησε κατά την ομιλία του στο 13ο Τακτικό Συνέδριο της ΝΔ το πρωί του Σαββάτου (30.11.2019) ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, Γιώργος Στεργίου.
Ο κ. Στεργίου σημείωσε πως η δημιουργία αυτού του συνασπισμού θα πρέπει να είναι πέρα από κόμματα και πολιτικές αφετηρίες του καθενός.
Ταυτόχρονα ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος ζήτησε μια εθνική συνισταμένη απέναντι στη διχαστική συνισταμένη του παρελθόντος.
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Στεργίου:
“Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Αγαπητές & Αγαπητοί Σύνεδροι,
Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,
Σας καλωσορίζω και εγώ με τη σειρά μου στο 13ο Εθνικό Τακτικό Συνέδριο του κόμματος μας. Τη θεμελιώδη πολιτική διαδικασία της Παράταξης μας. Όλοι εδώ, ενωμένοι. Στελέχη. Μέλη και φίλοι του κόμματος.
Συναντιόμαστε σε μια πολύ απαιτητική πολιτική συγκυρία.
Αλλά και με μια καθαρή και ισχυρή εντολή από το λαό μας να προχωρήσουμε στη μεγάλη πολιτική αλλαγή που χρειάζεται η Ελλάδα.
Καθαρή γιατί στηρίχθηκε στην έντιμη «συμφωνία αλήθειας» που πρότεινε ο Μητσοτάκης προεκλογικά στον ελληνικό λαό. Και ισχυρή γιατί είναι η μεγαλύτερη στήριξη που απολαμβάνει φιλελεύθερη κυβέρνηση από το λαό της σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Φίλες και φίλοι,
Eδώ και πέντε μήνες, ξεκίνησε η μεγάλη προσπάθεια να μεταμορφώσουμε τον τόπο μας. Γρήγορα και στην πράξη. Να πυροδοτήσουμε την ανάπτυξη, να εκσυγχρονίσουμε τις δομές μας, να διαμορφώσουμε μια νέα, τίμια σχέση του κράτους προς τον πολίτη. Να μοχθήσουμε, για να ξαναχτιστεί η τραυματισμένη σχέση των πολιτών με την πολιτική.
Η προσπάθεια που ξεκίνησε έχει και έναν ακόμη στόχο. Με τη δουλειά και την αποτελεσματικότητά μας:
– Να πείσουμε από τη μια, τους καλοπροαίρετους αλλά απογοητευμένους συμπατριώτες μας που πιστεύουν ότι στην Ελλάδα «τίποτε και ποτέ» δεν πρόκειται πραγματικά να αλλάξει.
– Αλλά και να διαψεύσουμε από την άλλη όλους εκείνους που επιδιώκουν εδώ και χρόνια, «τίποτε και ποτέ να μην αλλάξει». Γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα στενά μικροσυμφέροντά τους και οι ιδεοληπτικές αγκυλώσεις τους.
Ως σύγχρονοι Λουδίτες δηλαδή, φανατικοί πολέμιοι κάθε εξέλιξης, από την αριστερά μέχρι τα άκρα δεξιά. Πρωτοσυναντήθηκαν στις ίδιες πλατείες το 2010 ως «αγανακτισμένοι», ξανάσμιξαν για τη διανομή των υπουργείων ως συγκυβερνήτες, συνυπέγραψαν φαρδιά-πλατιά με το 3ο μνημόνιο όσα ακριβώς προηγουμένως κατήγγειλαν. Και από κοντά τους, ως χρυσές εφεδρείες, και άλλοι ακραίοι νοσταλγοί του παρελθόντος και σύμμαχοι τους στην άρνηση του μέλλοντος.
Αυτά μέσα στη Βουλή. Γιατί εκτός, ο κόσμος τους εγκατέλειπε.
Ζήσαμε την ακραία πολιτική αντίφαση. Η Αριστερά, όταν γίνεται κυβερνώσα, ούτε καλή κυβέρνηση είναι, ούτε αριστερά παραμένει. Η συρρίκνωσή της θα ενταθεί το επόμενο διάστημα. Και θα είναι σταθερή, γρήγορη και αναπόδραστη.
Τα απροκάλυπτα ψέματα, οι διχαστικές πολιτικές, η ακραία φρασεολογία και φυσικά οι απλοϊκές εξηγήσεις για σύνθετα και πολύπλοκα ζητήματα έγιναν όπλο στα χέρια κυνικών εραστών της εξουσίας.
Εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι μεγάλες κοινωνικές ομάδες ένιωθαν ευάλωτες και ανασφαλείς εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Εμπορεύτηκαν τον φόβο και τόκισαν στην αγωνία τους. Έγιναν η επιτομή του σύγχρονου λαϊκισμού.
Σήμερα, το τοπίο έχει αλλάξει. Η αισιοδοξία και η εμπιστοσύνη σε ένα καλύτερο, πιο σίγουρο αύριο, σιγά-σιγά επιστρέφει.
Αυτό δεν συνέβη ως αποτέλεσμα μίας συγκυρίας. Δουλέψαμε σκληρά ως αντιπολίτευση, για να είμαστε έτοιμοι. Κι ως Κυβέρνηση δεν χάσαμε στιγμή. Αυτό μας πιστώνουν οι πολίτες.
Η άμεση παροχή πρώτων βοηθειών μπορεί να σώζει ζωές. Δεν θεραπεύει όμως τους ασθενείς.
Για να βγει η χώρα από την εντατική, από τη σκοτεινή περίοδο της 10ετους κρίσης, απαιτείται να οικοδομηθούν ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες. Με όλους εκείνους που μοιράζονται τις ίδιες επιδιώξεις, έχουν τους ίδιους σκοπούς και τις ίδιες αγωνίες με εμάς.
Η εκλογική πολυσυλλεκτικότητα που επέδειξε η Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές, καθώς και η θετική αποδοχή του κυβερνητικού έργου που διατρέχει, σχεδόν οριζόντια, όλο το πολιτικό φάσμα αποδεικνύουν ότι υπάρχει και το γόνιμο έδαφος.
Ο πρόεδρος μας Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας με ειλικρίνεια και απευθυνόμενος στη λογική έκτισε μία αδιαμεσολάβητη σχέση και επικοινωνία με μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού. Κατάφερε να φέρει κοντά μας ψηφοφόρους που μας είχαν εγκαταλείψει, αλλά και άλλους που δεν μας είχαν επιλέξει ποτέ ξανά στο παρελθόν.
Να λοιπόν, ποια πρέπει να είναι η πολιτική μας επιδίωξή: Να δημιουργήσουμε έναν ευρύ, έναν μεγάλο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ των οπαδών του μέτρου και της λογικής. Έναν ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, που με επικεφαλής τον Μητσοτάκη, θα μεταβάλει δομικά τους πολιτικούς συσχετισμούς της χώρας μας. Θα αλλάξει τον πολιτικό της χάρτη.
Πέρα από κόμματα και τις πολιτικές αφετηρίες του καθενός. Γιατί είμαστε μια ανοικτή και εξωστρεφής παράταξη. Τέτοια υπήρξε άλλωστε η Νέα Δημοκρατία σε όλη της την διαδρομή. Μια παράταξη που πάντα βρέθηκε στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Σκοπός μας είναι να χτίσουμε μία συναντίληψη που θα προχωράει την Ελλάδα μπροστά. Που θα αφουγκράζεται το νέο που έρχεται και θα το καταλαβαίνει. Θα το αξιοποιεί. Δεν θα το δαιμονοποιεί από άγνοια ή από ιδεοληψία.
Μια ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ, αυτό είναι το ζητούμενο. ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ απέναντι στις διχαστικές «συνιστώσες» που ζήσαμε.
Εδώ, στο Συνέδριό μας πρέπει να μπουν οι βάσεις, για να διατυπώσουμε ένα ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ και ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ, απέναντι στον εγχώριο αριστερό συντηρητισμό και στον υπεραπλουστευτισμό της ευρωπαϊκής άκρας δεξιάς.
Που θα έχει προβολή στο μέλλον και στις ανάγκες που έρχονται. Πού θα ασχοληθεί με όλα τα σύγχρονα ζητήματα. Με επίκεντρο την φιλελεύθερη και προοδευτική ανάλυση. Τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του.
Σπάμε ἐτσι μία παράδοση που λέει ότι τα κόμματα, όταν αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση της χώρας πέφτουν σε χειμερία νάρκη.
Η οργανωμένη βάση μας δεν θα μπει στη ναφθαλίνη, για να βγει από αυτήν λίγο πριν τις επόμενες εκλογές αλλά θα πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωση της σύγχρονης φυσιογνωμίας του κόμματος μας.
Γιατί η Νέα Δημοκρατία μπορεί και να κυβερνά και να αναστοχάζεται.
Φίλες και Φίλοι
Η οικονομική ανάκαμψη είναι η πρώτη μας προτεραιότητα και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Άλλωστε, αποτέλεσε τη βασική προεκλογική μας δέσμευση και βρίσκεται στον πυρήνα του κυβερνητικού μας σχεδίου. Εάν όμως κάτι διδαχθήκαμε από την κρίση, είναι ότι δεν πρέπει ποτέ ξανά να δημιουργήσουμε μία οικονομία επίπλαστης ευημερίας που υπονομεύει τις νεότερες γενιές και το μέλλον τους.
Η οικονομική ανάπτυξη δεν είναι αυτοσκοπός.
Δεν επιδιώκουμε την ανάπτυξη μόνο για την βελτίωση των οικονομικών δεικτών, όπως κάποιοι μπορεί να πιστεύουν. Για εμάς η ανάπτυξη είναι το μέσον για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής σε όλες της τις εκφάνσεις.
Στην κατεύθυνση αυτή, διευρύνουμε την προβληματική μας σε μια σειρά από θέματα αιχμής, όπως η κρίση του κλίματος, οι ευκαιρίες και οι προκλήσεις του ψηφιακού κόσμου, η ισότιμη συμμετοχή των δύο φύλων στην κοινωνική και οικονομική ζωή, η ουσιαστική στήριξη των πιο αδύναμων και η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Όλα μαζί και το καθένα χωριστά από αυτά τα ζητήματα αποτελούν εστίες δημιουργίας ανισοτήτων που δεν αφήνουν καμία ηλικία ανεπηρέαστη. Οι νέοι όμως είναι εκείνοι που πρωταγωνιστούν στην προσπάθεια αντιμετώπισης τους. Ας δούμε λοιπόν τον κόσμο με τα δικά τους μάτια.
Να εργαστούμε, ώστε να μετατρέψουμε όσα σήμερα φαντάζουν ως απειλή, σε μεγάλες ευκαιρίες για την Ελλάδα. Να προετοιμάσουμε καλά το αύριο. Να σχεδιάσουμε το μέλλον, τώρα!
Μη γελιέστε όμως. Τίποτα δεν θα γίνει εύκολα. Κάθε μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, κάθε νεωτερισμός στο ξεκίνημά του βρίσκει εμπόδια. Οι δυνάμεις της αδράνειας καιροφυλακτούν. Οι ρέκτες της ακινησίας, μέσα κι έξω από τη βουλή, είναι ακόμη εδώ.
Επιχειρούν να ναρκοθετήσουν το πεδίο. Τρανταχτό παράδειγμα η ΔΕΗ.
Σε τέτοια θέματα θα κριθεί επιπλέον, και η αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος και των ηγεσιών του. Η αναίτια και όψιμη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων που παρακολουθούμε σήμερα, αφαιρεί και το τελευταίο φύλλο συκής για την αφωνία τους όλη την προηγούμενη περίοδο. Όταν συντελούνταν τα πραγματικά «εγκλήματα» εναντίων εκείνων που εκπροσωπούν.
Είτε θα εκφράσουν γνήσια και αντιπροσωπευτικά τις έγνοιες και τις αγωνίες των εργαζομένων, είτε θα παραμείνουν στρατηγοί χωρίς στρατό. Απλοί κομπάρσοι σε ένα σόου επαναστατικής γυμναστικής.
Φίλες και φίλοι,
Όλοι εμείς στελέχη και μέλη του κόμματος έχουμε υποχρέωση να σταθούμε δίπλα στην κυβέρνηση προβάλλοντας το έργο της με νηφάλιο λόγο χωρίς κραυγές, επενδύοντας στο πολιτικό επιχείρημα και εξειδικεύοντας τις πρωτοβουλίες της.
Οι κεντρικές πολιτικές επιλογές μας έχουν βαθιά ιδεολογική αναφορά. Στον πυρήνα τους βρίσκεται ο πολίτης και τα δικαιώματά του.
Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ του φοιτητή το ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ. Αντιδραστικό (για να χρησιμοποιήσω εδώ και μία φράση της αριστεράς) είναι το ΚΛΕΙΣΤΟ Πανεπιστήμιο. Το υπό κατάληψη πανεπιστήμιο. Το νεκρό πανεπιστήμιο.
Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ των συνταξιούχων γονιών μας να βγαίνουν από το σπίτι τους, να κυκλοφορούν στη γειτονιά τους, να συναντούν τους γνωστούς τους, όποτε το επιθυμούν. Χωρίς ανησυχία και φόβο. Όχι μόνον μέρα, αλλά και σούρουπο.
Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ των παιδιών μας, μέσα και έξω από το σχολείο, να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τον κόσμο, χωρίς να κινδυνεύουν από οποιαδήποτε μορφή βίας για τις επιλογές τους λεκτικής-ψυχικής και πόσο μάλλον σωματικής.
Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ του πολίτη να απολαμβάνει τα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες γρήγορα, πολιτισμένα και υπεύθυνα, γιατί μόχθησε πληρώνοντας φόρους για να δημιουργηθούν.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ μου (για να έρθω και στο πρόσφατο θέμα του αντικαπνιστικού νόμου) είναι να εισπνέω τον αέρα μου, χωρίς να περιέχει τον καπνό των άλλων.
Φίλες και Φίλοι
Το βάρος της ευθύνης που αναλάβαμε απέναντι στη χώρα είναι πολύ μεγάλο.
Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός. Κάθε μήνας, κάθε μέρα που περνά πρέπει να αφήνει το μεταρρυθμιστικό μας αποτύπωμα. Δεν υπάρχουν μήνες του μέλιτος για τις κυβερνήσεις. Αυτά ανήκουν στην πολιτική μυθοπλασία. Όταν κάνεις σωστά τη δουλειά σου και φέρνεις μετρήσιμα αποτελέσματα, κάθε μήνας είναι μήνας του μέλιτος.
θα επιδιώκουμε το γόνιμο διάλογο και θα ακούμε την κοινωνία. Χρέος μας όμως είναι στην κατεύθυνση των αλλαγών να παραμείνουμε αταλάντευτοι. Χωρίς πισωγυρίσματα. Να κοιτάμε μόνο μπροστά.
Ούτε υπερβάλλων ζήλος χρειάζεται, μα ούτε και ο εφησυχασμός μας ταιριάζει.
Με σιγουριά. Χωρίς βιασύνη και μαξιμαλισμούς. Το ζητούμενο είναι όλα να γίνουν στην ώρα τους και σωστά.
Οι αποσκευές μας, φίλες και φίλοι, έρχονται από πολύ μακριά.
Ξέρουμε και μπορούμε να γυρίσουμε το τιμόνι της χώρας σε ήσυχα νερά. Σε σίγουρα νερά. Ξέρουμε και μπορούμε να πάμε την πατρίδα μας, ισχυρή στον νέο κόσμο που αλλάζει γρήγορα. Ξέρουμε και μπορούμε να κτίσουμε μια νέα εποχή Εθνικής αυτοπεποίθησης για εμάς και τα παιδιά μας.
Φίλες και φίλοι, το μέλλον αρχίζει τώρα. Και η Ελλάδα αποφάσισε πώς θέλει να το ζήσει.”
