Ο Ομέρ Ζουλφού Λιβανελί, ο μουσικός, συγγραφέας και ποιητής, στενός φίλος και συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη, τον αποχαιρέτησε μέσα από τον λογαριασμό του στο Twitter μόλις ανακοινώθηκε ο θάνατός του.
«Τι συνέβη από το 1983 όταν σε μία συναυλία στην Αθήνα εισέβαλε με το επιβλητικό σώμα του στο καμαρίνι μου; Την πρώτη φορά που ήρθε στην Κωνσταντινούπολη για την τελετή Golden Record για το άλμπουμ Güneş Topla Benim İçin» (Μάζεψε τον ήλιο για μένα), ήταν στο εστιατόριο Urcan στο Σάριγερ εκείνο το βράδυ. Καθώς πίναμε ρακί, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε την Ενωση Ελληνοτουρκικής Φιλίας…εκατοντάδες συναυλίες, η αξέχαστη νύκτα που είχαμε στην Εφεσσο με τον Χατζηδάκη, τον Θεοδωράκη και τριάντα χιλιάδες θεατές, ταξίδια, διακοπές, αρρώστιες…Ολα αυτά περνούν από το μυαλό μου»…
Με σειρά αναρτήσεων στο Twitter, ο Ομέρ Ζουλφού Λιβανελί γράφει για την διαδρομή του Μίκη Θεοδωράκη από την αντίσταση στη γερμανική κατοχή, τον εμφύλιο, την δικτατορία.
«…αυτός που πολέμησε κατά των Βρετανών, μαζί με τους αδελφούς του στον Εμφύλιο, έπειτα κατά της χούντας των συνταγματαρχών στα 40 του και στην συνέχεια αυτός που δεν δίστασε να ορθώσει το ανάστημά του οπουδήποτε θεωρούσε ότι υπήρχε καταπίεση ή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με λίγα λόγια, απέναντι σε κάθε είδος καταπίεσης και πολέμων σε όλη του τη ζωή»…
«…Εχασα έναν από τους καλύτερους φίλους μου στην ζωή και την τέχνη. Ο Μίκης Θεοδωράκης που αντιπροσωπεύει την καθαρότητα του ανθρώπινου πνεύματος, περασμένη μέσα από πόνο, πολέμους, εξορία, αγάπη και προδοσία. Ο πόνος είναι τόσο βαθύς! ».
