Αράχοβα, Καλάβρυτα, Περτούλι, Τρία Πέντε Πηγάδια, Παρνασσός, Πάρνηθα και όπου αλλού τα δελτία καιρού προειδοποιούσαν ότι θα πέσει χιόνι έγιναν μια ακόμη φορά οι τόποι «μαρτυρίου» χιλιάδων εκδρομέων, οι οποίοι ξεχύθηκαν με ξέπλεκα μαλλιά και το κινητό στο χέρι να χαρούν τη φύση και να ανταμώσουν το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Τελικά αντάμωσαν τον πίσω προφυλακτήρα του μπροστινού τους αυτοκινήτου, είτε ηλεκτροκίνητου είτε βενζινοκίνητου, έμειναν σε ουρές χιλιομέτρων επί ώρες, αντάλλαξαν ευφάνταστα μπινελίκια, πολύ μακριά από το γιορτινό πνεύμα που επιτάσσει αγάπη μόνο, άλλοι γύρισαν πίσω, άλλοι ξεμπάρκαραν στην πρώτη ταβέρνα που βρήκαν τραπέζι ελεύθερο.
Όλοι μαζί άρχισαν να παραγγέλνουν δίχως αύριο, «παιδί, πιάσε ένα κιλό κρασί για τώρα, πορτοκαλάδες μπλε για τα μικρά, πατάτες τηγανητές άμεσα και ξαναέλα». Το «παιδί» τρέχει να προλάβει το «τώρα», που όλη η υφήλιος ξέρει πως δεν έχει χρονική διάρκεια –το είπες, πέρασε ανεπιστρεπτί– όμως οι Έλληνες έλειπαν από αυτό το μάθημα και είναι εσαεί μετεξεταστέοι.
Όταν έρχονται τα πιάτα όλοι σηκώνουν τα κινητά να φωτογραφήσουν το κοντοσούβλι και το σπληνάντερο για τις ανάγκες του story στο Instagram – η σωστή σειρά αυτή είναι: πρώτα φωτογραφίζουμε, μετά τρώμε και πιο μετά ξαναφωτογραφίζουμε τις άδειες πιατέλες για να στείλουμε σήμα στα νοσοκομεία να ετοιμάζονται για τα επακόλουθα εμφράγματα, εγκεφαλικά ή τροχαία λόγω μέθης.
Για να μη σας κουράζω, όλα αυτά συμβαίνουν επειδή δεν υπάρχει κράτος! Διότι αν υπήρχε, προφανώς και θα έκανε έλεγχο στο πορτμπαγκάζ ενός εκάστου αυτοκινήτου για αλυσίδες, ρεζέρβα, θα φρόντιζε να φτιάξει λεωφόρους σε όλα τα βουνά και σε περίπτωση που –ο μη γένοιτο– προέκυπτε μποτιλιάρισμα, θα μοίραζε μπριός με σολομό, σαμπάνια και καυτή σοκολάτα.
Γυρίστε πίσω όπως μπορείτε – άλλωστε ξέρετε ότι για όλα φταίει κάποιος άλλος, ανεβάστε στα προφίλ σας τις ιστορίες σας από τις ουρές στο Περτούλι, κρατήστε έξω την ουρά σας από οποιαδήποτε ευθύνη και αύριο ξεκινάμε τον έλεγχο τιμών για το τριήμερο της Πρωτοχρονιάς. Προτείνω πάλι ορεινά, αυτήν τη φορά αποκλείεται να σκεφτούν όλοι τον ίδιο προορισμό…
