Ειλικρινά το πρόσωπο Γιώργος Καμίνης- ξέρετε ο δήμαρχος που έγινε βουλευτής Επικρατείας αντί του Ευάγγελου Βενιζέλου- είναι ένας ευγενής άνθρωπος και καλός επιστήμονας. Μέχρι εκεί.
Ως δήμαρχος κατά τη γνώμη μας ήταν υπερτιμημένος και ως βουλευτής του ΚΙΝΑΛ είναι νωρίς να κριθεί. Ωστόσο θα μας επιτρέψει να σχολιάσουμε αρνητικά τη συνέντευξη που διαβάσαμε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο(24-25/8), όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στην ερώτηση του Άρη Ραβανού αν ο νέος Πρόεδρος θα προέρχεται από την Κεντροαριστερά, ο κ. Καμίνης τονίζει ότι: “Αναμφίβολα ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη δική μας παράταξη θα έφερνε μια ισορροπία στους πολιτικούς συσχετισμούς μετά τις εκλογές του Ιουλίου”. Σεβαστή η άποψη του κ. Καμίνη, αλλά κατά την ταπεινή μας άποψη η νωπή εντολή του ελληνικού λαού στη Νέα Δημοκρατία δεν είχε προσφορά “πακέτο” Πρόεδρο από την Κεντροαριστερά.
Παρακάτω, επί της ίδιας ερώτησης, ο κ. Καμίνης αφού επιμένει ότι ένας Πρόεδρος της Κεντροαριστεράς θα συμβολίσει μια νέα πορεία της Ελλάδας που έτσι θα αφήσει πίσω της τα γενεσιουργά αίτια της κρίσης, συμπληρώνει ότι το ΚΙΝΑΛ “έχει επωμισθεί μια ιστορική ευθύνη”. Ας μας συγχωρέσει αλλά την ιστορική ευθύνη την έχει επωμισθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος κατάφερε να γκρεμίσει το “σύστημα” ΣΥΡΙΖΑ και συγχρόνως να στείλει στα αζήτητα τη Χρυσή Αυγή. Εκτός κι αν ο κ. Καμίνης πιστεύει σοβαρά ότι το ΚΙΝΑΛ έκανε ζημιά στα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ.
Προσέξτε, όμως, γιατί όλα αυτά που λέει ο κ. Καμίνης είναι εκ του πονηρού. Γιατί ενώ εμμέσως καλεί τη Νέα Δημοκρατία να διασώσει την κεντροαριστερά, επιτίθεται στον Κώστα Καραμανλή μιλώντας για τον “καραμανλισμό” που συμπορεύτηκε με το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ “βλέπει” ως “κλασική κυβέρνηση της Δεξιάς” την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ούτε καν της κεντροδεξιάς! Και ασφαλώς το 40% του εκλογικού σώματος που ψήφισε τη Νέα Δημοκρατία δεν έχει τέτοιου είδους συμπλέγματα. Απλά ο κόσμος δεν ψηφίζει έννοιες, αλλά πολιτικές. Είναι όμως προφανές ότι ο κ. Καμίνης, που αναφέρεται απαξιωτικά στη “Δεξιά” και ταυτόχρονα για λόγους ισορροπίας την καλεί να εκλέξει κεντροαριστερό Πρόεδρο Δημοκρατίας, ότι δεν δείχνει παρόμοια περιφρόνηση για την “κλασική Αριστερά”.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κ. Καμίνης ψάχνει για κορόιδα. Μιλάει προσβλητικά για μια ιστορική παράταξη, τη Νέα Δημοκρατία, που αποκατέστησε τη Δημοκρατία το ’74, που με τον Καραμανλή η Ελλάδα έγινε Ευρώπη και με τον Μητσοτάκη διεσώθη από την “κλασική Αριστερά, λες και η Δεξιά δεν έχει προσφορά και έργο. Το ατόπημα του κ. Καμίνη είναι λυπηρό, αλλά και ταυτόχρονα χρήσιμο ώστε η Νέα Δημοκρατία να μην επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος.
Χάρης Παυλίδης