Γράφει ο Χάρης Παυλίδης
Η δουλειά ενός δημοσιογράφου, ενός μέσου ενημέρωσης, είναι η ενημέρωση με ακριβείς πληροφορίες, ενίοτε ο σχολιασμός προσώπων και καταστάσεων έστω και καθ’ υπερβολήν, αλλά οι δολοφονίες χαρακτήρων δεν είναι μέρος της δουλειάς μας. Προφανώς ο έλεγχος της εξουσίας και των προσώπων που την ασκούν είναι δουλειά μας, αλλά ο οι μέθοδοι που χρησιμοποιούμε και οι πρακτικές που εφαρμόζουμε δεν συνάδουν πάντα με τον σκοπό για τον οποίον υποτίθεται ότι εργαζόμαστε: την αλήθεια!
Επί του θέματος: έχει κορυφωθεί μια επιχείρηση που έχει στόχο τη φθορά του πρωθυπουργού με σκοπό να οδηγηθεί η κυβέρνηση σε εκλογές και στη συνέχεια σε ακυβερνησία ώστε να βρεθεί ο από μηχανής θεός που θα σώσει τη χώρα και την «παράσταση» που έχει στηθεί. Προκειμένου, όμως, να φθάσουν στον στόχο τους χρειαζόταν να βγάλουν απ’ τη μέση όλους όσοι είχαν σχηματίσει μια ασπίδα προστασίας για τον Κυριάκο Μητσοτάκη με το παραγωγικό έργο τους, το οποίο αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.
Η «σαλαμοποίηση» ξεκίνησε από τον Γρηγόρη Δημητριάδη, το «πολιτικό IQ» ενός μηχανισμού που έφερε εις πέρας με επιτυχία αλλεπάλληλες κρίσεις και έλυσε προβλήματα, συνεχίζεται με τον Κυριάκο Πιερρακάκη που πληρώνει το τίμημα της ουσιαστικής επανίδρυσης του κράτους, και ποιος ξέρει ποιος θα είναι ο επόμενος. Μήπως η οργή και οι διαψεύσεις δεν αρκούν για να ματαιώσουν τα σχέδιά τους οι συνωμότες;
