«Εψαχναν ένα πρόσχημα προκειμένου να καταδικάσουν τους αμυνόμενους και να στηρίξουν τους επιτιθέμενους. Η μετατροπή του γεγονότος αυτού σε εφαλτήριο μικροψυχίας και μικροπολιτικής με φοβίζει ως προς την ικανότητά μας να αντιληφθούμε το μέγεθος των προκλήσεων»: με αυτή τη φράση ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, εξηγεί στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την παρέμβαση Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή και τα παρεμβαλλόμενα βίντεο.

Αναφερόμενος στους ευρύτερους συσχετισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Βενιζέλος μιλάει για το momentum που ποτέ δεν έρχεται, τονίζοντας πως το Ουκρανικό δείχνει ότι «η Τουρκία είναι γεωγραφικά “καταδικασμένη” να λειτουργεί ως δύναμη ανάσχεσης της Ρωσίας υπέρ της δυτικής στρατιωτικής ασφάλειας». Οσο για εκείνους που αντέδρασαν στη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή πως το Αιγαίο «δεν είναι ελληνική λίμνη», στην οποία και ο ίδιος αναφέρθηκε πρόσφατα, σχολίασε πως «αντιδρούν οι ανιστόρητοι, οι άσχετοι και όσοι κάνουν καριέρα ως “τουρκοφάγοι” και τώρα κρύβουν πίσω από την “τουρκοφαγία” τον νοσηρό φιλοπουτινισμό τους».

«Η ομιλία Ζελένσκι ήταν μια μεγάλη στιγμή για τη Βουλή, αλλά και για την ιστορική και γεωπολιτική αυτοσυνειδησία της χώρας» σημειώνει και εξηγεί πως «η Ελλάδα ακολουθεί μια καθαρή δυτική γραμμή. Αντιδρά ως κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και ως στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ».

Αναφερόμενος στην ομιλία Ζελένσκι, εξηγεί ότι «ο τρόπος με τον οποίο η συγκλονιστική ομιλία Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή γίνεται προσπάθεια να μετατραπεί σε όχημα διατήρησης αποστάσεων από το θύμα μιας βάρβαρης πολεμικής επίθεσης, δείχνει ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε μεγάλο βαθμό δεν έχει τη βούληση και τις αξιακές προϋποθέσεις να αντιληφθεί το νέο γεωπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται πλέον αναγκαστικά η χώρα. Η παρεμβολή βίντεο στην ομιλία Ζελένσκι ήταν λάθος, για τα ελληνικά δεδομένα. Γιατί δυστυχώς ορισμένοι έψαχναν ένα πρόσχημα προκειμένου να καταδικάσουν τους αμυνόμενους και να στηρίξουν τους επιτιθέμενους.

Η μετατροπή του γεγονότος αυτού σε εφαλτήριο μικροψυχίας και μικροπολιτικής με φοβίζει ως προς την ικανότητά μας να αντιληφθούμε το μέγεθος των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι φιλελεύθερες δημοκρατίες. Σε κάθε δε περίπτωση ο θόρυβος αυτός δεν μπορεί να καλύψει τον κρουστό ήχο του μηνύματος Ζελένσκι για τον πραγματικό πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία και για τις υποχρεώσεις του δυτικού κόσμου στον οποίο ανήκει η Ελλάδα».

Σχολιάζοντας την στάση της Τουρκίας στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία υποστηρίζει ότι «η Τουρκία είναι γεωγραφικά «καταδικασμένη» να λειτουργεί ως δύναμη ανάσχεσης της Ρωσίας υπέρ της δυτικής στρατηγικής ασφάλειας. Δεν επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία αλλά εξοπλίζει την Ουκρανία, φιλοξενεί τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα στο Ιντσιρλίκ, κλείνει τα Στενά εφαρμόζοντας τη Συνθήκη του Μόνιμέ, που είναι όμως «δίδυμο» με τη Συνθήκη της Λωζάννης. Η ενότητα και λειτουργικότητα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ είναι σημαντική για όλους του συμμάχους και για την Τουρκία, περισσότερο από ό,τι για την Ελλάδα. Η μόνη ασφαλής πλευρά των τουρκικών συνόρων είναι αυτή με την Ελλάδα. Η Τουρκία θα έκανε βαρύ σφάλμα αν δεν το σεβόταν αυτό».

Ερωτώμενος για την ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ότι «το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη» υποστηρίζει ότι «αντιδρούν οι ανιστόρητοι, οι άσχετοι και όσοι κάνουν καριέρα ως «τουρκοφάγοι» και τώρα κρύβουν πίσω από την «τουρκοφαγία» τον νοσηρό φιλοπουτινισμό τους. Η δήλωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή έχει διατυπωθεί επισήμως και δεσμεύει διεθνώς τη χώρα. Η επανάληψή της είναι αυτονόητη.

Οσοι διστάζουν να πουν το αυτονόητο βλάπτουν το εθνικό συμφέρον γιατί εμφανίζουν την Ελλάδα ως παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου. Το Αιγαίο είναι θάλασσα ανοικτή στη διεθνή ναυσιπλοΐα, όπως επιβάλλει το Διεθνές Δίκαιο και όπως θέλουν κυρίως όλες οι ναυτικές χώρες με πρώτη την Ελλάδα. Προφανώς η Ελλάδα ως παράκτια και νησιωτική χώρα έχει το συντριπτικά μεγάλο ποσοστό χωρικής θάλασσας και των άλλων θαλασσίων ζωνών. Αλλά το Αιγαίο έχει και διεθνή ύδατα. Η δε Τουρκία ως παράκτια χώρα έχει ό,τι της αναλογεί κατά το Διεθνές Δίκαιο. Το μεγάλο θέμα είναι βέβαια η Ανατολική Μεσόγειος, ιδίως ενεργειακά. Μέχρι το 2013 που ανέλαβα το ΥΠΕΞ η Ελλάδα δεν μιλούσε ούτε για Μεσόγειο ούτε για ΑΟΖ. Μιλούσε μόνο για Αιγαίο και υφαλοκρηπίδα. Ομως πολλά νησιά μας και πολλές θαλάσσιες περιοχές μας ανήκουν κατά τη γεωγραφική τυπολογία στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το παράδοξο είναι ότι ενώ στο Αιγαίο, Ελλάδα και Τουρκία έχουν χωρικά ύδατα 6 ν.μ., στη Μεσόγειο η Ελλάδα έχει χωρικά ύδατα 6 ν.μ. και η Τουρκία 12 ν.μ. Είπα και επαναλαμβάνω ότι ισχύει βεβαίως η εθνική δήλωση ότι η Ελλάδα διατηρεί πάντα το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα που ανήκουν στον πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας και συνιστούν επικράτεια. Ομως η πρώτη και αυτονόητη κίνηση για την οποία η Τουρκία δεν μπορεί να έχει αντίρρηση είναι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στη Μεσόγειο στα 12 ν.μ. όπως το έχει κάνει ,η Τουρκία. Μια τέτοια προσέγγιση, πάντα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, δεν θα επιτρέπει στην Τουρκία να ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα θέλει να την αποκλείσει από τη Μεσόγειο. Η Τουρκία αποκλείει την Κυπριακή Δημοκρατία. Η Ελλάδα δεν αποκλείει καμία μεσογειακή χώρα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου».