Η ιστορική οινοποιία Τσάνταλης, ένα από τα πλέον εμβληματικά ονόματα της ελληνικής οινοπαραγωγής, έφτασε στο τέλος της διαδρομής της μετά από 135 χρόνια λειτουργίας. Η πτώχευση της εταιρείας αποκαλύπτει μια σειρά λαθών, οικονομικών πιέσεων και γεωπολιτικών εξελίξεων που οδήγησαν στη διάλυσή της.
Η αίτηση πτώχευσης και οι πιστωτές
Η αίτηση πτώχευσης της Ευάγγελος Τσάνταλης Α.Ε. συζητήθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, με την απόφαση να αναμένεται μέσα στους επόμενους μήνες. Με συνολικά χρέη που ανέρχονται σε 66 εκατ. ευρώ, οι περισσότερες τράπεζες και πιστωτές στήριξαν την πτώχευση, ενώ αντιρρήσεις προέβαλαν μόνο η ΑΑΔΕ και μια εταιρεία συμβούλων. Από τον Σεπτέμβριο του 2023, η εταιρεία έχει σταματήσει κάθε παραγωγική δραστηριότητα, αφήνοντας 100 εργαζομένους σε αβεβαιότητα, όπως αναφέρει το Βήμα.
Σημαντικό μέρος των χρεών αφορά τις τέσσερις συστημικές τράπεζες (Alpha, Eurobank, Πειραιώς και Εθνική), οι οποίες διεκδικούν 40 εκατ. ευρώ, ενώ οφειλές υπάρχουν και προς το δημόσιο, εταιρείες συμβούλων και ασφαλιστικούς οργανισμούς. Οι εργαζόμενοι, που παραμένουν απλήρωτοι για μήνες, διεκδικούν συνολικά 3 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων δεδουλευμένων, επισχέσεων εργασίας και αποζημιώσεων.
Οι αιτίες της κατάρρευσης της Τσάνταλης
Η κατάρρευση της Τσάνταλης αποδίδεται σε πολλαπλά λάθη και δυσμενείς εξελίξεις:
- Υπερβολικός δανεισμός: Ο υψηλός δανεισμός επιβάρυνε την εταιρεία, καθιστώντας αδύνατη την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών της.
- Μη τήρηση συμφωνιών: Η αποτυχία τήρησης των όρων αναδιάρθρωσης οφειλών με τις τράπεζες επιδείνωσε την οικονομική κατάσταση.
- Απώλεια αγορών: Η ανάκληση της άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή περιόρισε το πελατολόγιο, ενώ η διακοπή των εξαγωγών στη Ρωσία εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία αποτέλεσε σοβαρό πλήγμα.
- Στρατηγικά λάθη: Η διοίκηση δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της αγοράς, ενώ η απόρριψη δεσμευτικών προσφορών από υποψήφιους επενδυτές δημιούργησε επιπρόσθετα προβλήματα.
Οι «μνηστήρες», μετά την πτώχευση της Τσάνταλης
Μετά την πτώχευση, η περιουσία της Τσάνταλης, που περιλαμβάνει αμπελώνες σε Χαλκιδική, Μαρώνεια, Νάουσα και Ραψάνη, αναμένεται να προσελκύσει ενδιαφέρον από πιθανούς αγοραστές. Η Ελληνικά Οινοποιεία του Ηλία Γεωργιάδη, που έχει ήδη αποκτήσει την οινοποιία Μπουτάρη, είναι ένας από τους κύριους «μνηστήρες», παρά το γεγονός ότι η προσφορά της ύψους 11 εκατ. ευρώ απορρίφθηκε.
Τσάνταλης: Από το ένδοξο παρελθόν στην παρακμή
Η ιστορία της οικογένειας Τσάνταλη ξεκινά το 1890, με τον Ευάγγελο Τσάνταλη να παίζει καθοριστικό ρόλο στη μετεξέλιξη της επιχείρησης σε ηγέτιδα δύναμη στον χώρο της ελληνικής οινοποιίας. Με οινοποιεία από τις Σέρρες έως τη Νάουσα, η εταιρεία επένδυσε στη δημιουργία αμπελώνων υψηλής ποιότητας, όπως ο αμπελώνας Χρωμίτσας στο Άγιο Όρος.
Το Όραμα της Χρωμίτσας
Ο Ευάγγελος Τσάνταλης, σε συνεργασία με τη Ρώσικη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα, αναβίωσε τα εγκαταλελειμμένα αμπέλια της Χρωμίτσας το 1969. Η περιοχή έδωσε μερικά από τα πιο φημισμένα κρασιά της Ελλάδας, όπως ο Αγιορείτικος Τοπικός Οίνος, ενώ δημιούργησε μια μοναδική σύνδεση με τη ρωσική αγορά.
Η άγνωστη σχέση με τον Πούτιν
Η ειδική σχέση της Τσάνταλης με τη Ρωσία ενισχύθηκε το 2005, όταν ο πρόεδρος Πούτιν επισκέφθηκε τη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Ο Κορμίλιτσα, ένας εξαιρετικής ποιότητας οίνος, αναδείχθηκε ως «Επίσημος Προμηθευτής του Κρεμλίνου». Ωστόσο, η γεωπολιτική ένταση που ακολούθησε διέκοψε αυτή τη σημαντική συνεργασία.
