Zήκος (ο) 1. ήρωας της ελληνικής ταινίας «Της κακομοίρας» τον οποίο υποδυόταν ο Κώστας Χατζηχρήστος «όσες φορές κι αν δω την ταινία με τον Ζήκο, δεν τη χορταίνω ποτέ»

2. αυτός που προσπαθεί να ξεγελάσει, αλλά αποτυγχάνει εξαιτίας της περιορισμένης ευφυΐας του, κουτοπόνηρος «είναι τόσο ζήκος, που έναν μήνα μετά την κηδεία της μάνας του προσπάθησε να πάρει άδεια για να την πάει στο νοσοκομείο» ΣΥΝ τσίπρας

Αν κάποιος δεν ήξερε την κουτοπονηριά του «προοδευτικού» κόΖμου της χώρας, μπορεί να νόμιζε ότι οι σύντροφοι που απαιτούν την «πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη» το εννοούν κιόλας. Στην πραγματικότητα, αν κάποιοι πραγματικά τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί η κυβέρνηση να πέσει (δηλαδή στην ιδέα της προσφυγής στις κάλπες), είναι αυτοί που το ζητούν μετ’ επιτάσεως.

Μπορεί οι σύντροφοι να μην είναι τέρατα ευφυΐας, αλλά τόσο χαζοί ώστε να μην μπορούν να διαβάσουν ούτε τις δημοσκοπήσεις δεν είναι (τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς). Ξέρουν καλά ότι πιθανές εκλογές σημαίνουν για τον ΣΥΡΙΖΑ την επιστροφή στα μονοψήφια και για το ΠΑΣΟΚ τη διάψευση κάθε ελπίδας να διαδραματίσει κυβερνητικό ρόλο.

Έτσι ζητούν να πέσει η κυβέρνηση με τον ίδιο τρόπο που ο Ζήκος πουλούσε τσαμπουκάδες στην ταινία «Της κακομοίρας»: εκ του ασφαλούς και έχοντας κάποιον να τον κρατάει. Εν προκειμένω, τη βεβαιότητα ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι τσίπρας να παίξει τη χώρα στα ζάρια.

Πνευματική ισχύς

Βλέπω τους συμπολίτες που κοροϊδεύουν τον σύντροφο Πολάκη, ο οποίος άνοιξε διάλογο με το σύστημα αυτοματοποιημένων μηνυμάτων της ΗΔΙΚΑ και τους λυπάμαι που δεν καταλαβαίνουν ότι ο αψύς Σφακιανός έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο πνευματικής ισχύος, που είναι σε θέση να συνομιλεί ακόμα και με τις μηχανές.

Το μετρό δεν σχεδιάστηκε για παχύσαρκους

Πολύ σωστά απέδωσε στο μέγεθος της αποβάθρας τον συνωστισμό που παρατηρείται τις καθημερινές στο μετρό του Συντάγματος ο αρμόδιος υπουργός, αλλά κακώς δεν αποκάλυψε ότι εξίσου υπεύθυνη είναι και η παχυσαρκία. Το μετρό σχεδιάστηκε με άλλες προδιαγραφές, αλλά τρώμε πολύ, παχαίνουμε και δεν χωράμε.

Δεν είναι σε θέση

Επειδή κάποιοι συμπολίτες που περνούν πολλές ώρες μπροστά στην τηλεόραση μπερδεύονται, υπάρχει ένας κανόνας που είμαι σίγουρος ότι θα τους βοηθήσει: αν κάποιος μπορεί να συζητήσει στα σοβαρά για το διαζύγιο του Νίνο και τους τσακωμούς των παικτών στο «Σαρβάιβορ», δεν είναι σε θέση να συζητήσει στα σοβαρά ούτε για την υγεία, ούτε για την παιδεία, ούτε για τα Τέμπη.