Άκουσα εσχάτως από όψιμο εκπαιδευόμενο στο τιμόνι να στρίβει όχι αυτή τη φορά δια του αρραβώνος όπως στο παρελθόν με τον Ανεξάρτητο Έλληνα Πάνο Καμμένο, αλλά δια του κέντρου και μάλιστα να εξηγεί ότι αρκεί ένα… αριστερό φλας προκειμένου να φθάσει μέχρι εκεί. Ενδιαφέρον από κάθε άποψη το εγχείρημα και μάλιστα όταν αυτός που κρατάει το τιμόνι όταν χρειάστηκε δεν είχε τα αντανακλαστικά ώστε να αποφύγει τη σύγκρουση. Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ο φόβος και ο τρόμος των ασφαλιστικών εταιρειών για τις ζημιές που έχει προκαλέσει, αλλά κατά κάποιο περίεργο τρόπο τις ζημιές που έχει προκαλέσει τις πληρώνουν εκείνοι που προτιμούν να πάνε με τα πόδια για να συναντήσουν… το κέντρο παρά να μπουν στο αυτοκίνητο μαζί του.
του Χάρη Παυλίδη
Αναφέρομαι στον ταλαντούχο Αλέξη Τσίπρα, που αφού δοκίμασε να αλλάξει την Ευρώπη αλλά έμεινε στη διαδρομή από καύσιμα, ξαναπιάνει το τιμόνι ή τουλάχιστον επιχειρεί να ξαναδοκιμάσει να πιάσει το τιμόνι με κατεύθυνση αυτή τη φορά το κέντρο. Αν θέλετε τη γνώμη μου ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία τύχη. Όχι μόνο γιατί προσπαθεί με το αριστερό πόδι να πατήσει το γκάζι, όχι μόνο γιατί βρέθηκε πολλές φορές με το τιμόνι στο χέρι και όχι με το χέρι στο τιμόνι, αλλά κυρίως γιατί μετά από 10 χρόνια στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταλάβει τη διαφορά μεταξύ του κέντρου και του κέντρου διερχομένων. Σκέφτεται, ότι αφού μπόρεσε ο Μητσοτάκης να πάει στο κέντρο γιατί να μη μπορώ κι εγώ;
Κι αυτό είναι το σοβαρό πρόβλημα που έχει ο Αλέξης Τσίπρας. Πρώτον ότι… σκέφτεται και δεύτερον ότι δεν σκέφτεται ότι ο Μητσοτάκης δεν χρειάστηκε να στρίψει για να φθάσει στο κέντρο γιατί πολύ απλά ήταν πάντα στο κέντρο. Φωνάζει ο κλέφτης για να φύγει ο νοικοκύρης; Ας μη δραματοποιούμε τις καταστάσεις αφού και να πάρουμε στα σοβαρά όσα λέει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, όσοι έχουν αίσθηση της πραγματικότητας γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τον ίδιο γιατί ούτε ως διερχόμενος δεν θα μπορούσε να περάσει ο κ. Τσίπρας από το κέντρο. Και να το ήθελε ως εμπειρία είναι βέβαιο ότι θα τον απέτρεπε ο κ. Πολάκης και θα τον εμπόδιζαν οι Hells Angels και οι Bandidos της Κουμουνδούρου. Δηλαδή, ο εαυτός του.
Ας χαλαρώσουμε λοιπόν με Βιτόριο Ντε Σίκα και ένα ανέκδοτο με την προτροπή στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να βρει μεταξύ των δύο περιπτώσεων ποια ταιριάζει περισσότερο στις περιστάσεις που τον αφορούν. Τα αυτοκινητικά ατυχήματα, είχε πει ο διάσημος ιταλός ηθοποιός, συμβαίνουν γιατί οι σημερινοί οδηγοί τρέχουν πάνω σε χθεσινούς δρόμους, μέσα σε αυριανά αυτοκίνητα, με μεθαυριανή ταχύτητα. Και τώρα το ανέκδοτο: Ένας πεζός τρέχει να προλάβει το λεωφορείο που έχει πάρει την κατηφόρα. Ένας περαστικός βλέποντας τον πεζό να τρέχει κάθιδρος του φωνάζει: «Αδίκως τρέχεις, δεν το προλαβαίνεις…». «Πρέπει να το προλάβω», απαντά εκείνος «γιατί είμαι ο οδηγός»! Τρέχα, τρέχα, οδηγέ οδηγέ για να τον προλάβεις! Τον Μητσοτάκη εννοείται, γιατί το λεωφορείο…
