Η «επιχείρηση» εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων γνώρισε μεγάλες πιένες τα χρόνια που το τιμόνι της χώρας είχαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Σύμφωνα με το «εγχειρίδιο» κάποιων φωστήρων της Κουμουνδούρου, η ενημέρωση στην Ελλάδα πρέπει να αρχίζει με το πόσο «καλός ηγέτης» είναι ο «άχαστος» και να τελειώνει με το πόσο «κακός πρωθυπουργός» είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οτιδήποτε άλλο έξω απ’ αυτές τις «νόρμες» καταγγέλλεται και καταδικάζεται. Αυθωρεί και παραχρήμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, πριν από δέκα χρόνια στενός συνεργάτης του «άχαστου» είχε την ιδέα να στηθεί ένας κίτρινος και παρακρατικός μηχανισμός (α λα Τραμπ) με «μπιστόλια» και τρολ. Μ’ έναν και μοναδικό σκοπό: την κατασυκοφάντηση –διά της μαύρης και ενίοτε φασιστικής προπαγάνδας– της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οπερ και εγένετο…

Τα «μπιστόλια» βρέθηκαν εύκολα, όπως και η οικονομική στήριξη από διάφορα μικρά και μεγάλα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Η «επιχείρηση» εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων γνώρισε μεγάλες πιένες τα χρόνια που το τιμόνι της χώρας είχε ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝΕΛ.

Ο «σκοτεινός» εγκέφαλος, που ήταν κι ο «νονός» αυτού του εκτρώματος, έδινε από τ’ αχάραγα κατευθύνσεις και εντολές για τη διαμόρφωση της επικαιρότητας. Οποιος δε δημοσιογράφος δεν συμμορφωνόταν… προς τας υποδείξεις, αναλάμβαναν να τον «συνετίσουν» το ΣΔΟΕ και άλλες υπηρεσίες του καθεστώτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο καλός και έγκυρος συνάδελφος Γιώργος Παπαχρήστος, τον οποίο πήγαν να εξοντώσουν ηθικά και επαγγελματικά.

Και μετά ήρθαν τα βοσκοτόπια και ο «σύντροφος» Καλογρίτσας, τον οποίο έπεισαν να στήσει για λογαριασμό τους το ΣΥΡΙΖΑ Channel. Τριτοκοσμικές και λούμπεν καταστάσεις.

Αυτά κι άλλα πολλά και χειρότερα έζησε η χώρα και η δημοσιογραφία επί καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά κι άλλα πολλά και χειρότερα σχεδίαζαν να κάνουν, αλλά δεν πρόκαμαν. Αυτά, προφανώς, έχουν στο μυαλό τους να κάνουν τη «δεύτερη φορά αριστερά». Κι όποιος από το δημοκρατικό τόξο δεν το βλέπει αυτό, είναι, τουλάχιστον, αφελής.

Υγ. 1: Οι πληροφορίες ότι γνώριζε ο Αλέξης Τσίπρας την ύπαρξη αυτού του μηχανισμού ή ότι «έδωσε το πράσινο φως» δεν ισχύουν. Οι τύποι που έστησαν όλο αυτό το άθλιο και κίτρινο κατασκεύασμα, στο όνομα της ενημέρωσης, λειτούργησαν αυτόνομα και παράπλευρα της κεντρικής εξουσίας. Για τους δικούς τους λόγους ο καθένας πουλούσε (ακριβά) εκδούλευση στην κυβέρνηση Τσίπρα, αν και κανείς από τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ζητήσει τις «υπηρεσίες» τους.

Υγ. 2: Στο στόχαστρο αυτού του κίτρινου και παρακρατικού μηχανισμού βρέθηκαν και αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούσαν οριζοντίως και καθέτως μ’ αυτές τις πρακτικές.

 

Τελική ευθεία

Ετοιμος να «θυμηθεί» διάφορα γεγονότα είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Χρήστος Καλογρίτσας για την περίοδο που κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου «αξιοποίησαν την εμπειρία και το κύρος του» για να στήσουν κανάλια και εφημερίδες. Ο «κόκκινος εργολάβος» αναμένεται να προσέλθει να δικαστεί στο Ειδικό Δικαστήριο, όπου έχει παραπεμφθεί μαζί με τον Νίκο Παππά, με «νέους φακέλους» και τιμολόγια, για τη ζοφερή εκείνη περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να χειραγωγήσει, με «γνωστούς-άγνωστους» αχυρανθρώπους, τα μέσα ενημέρωσης.

 

Το σωτήριο 112

Μπορεί σήμερα η λειτουργία του 112 και οι οργανωμένες εκκενώσεις να θεωρούνται κάτι δεδομένο, όμως μέχρι πρόσφατα δεν ήταν καθόλου έτσι. Ούτε σύστημα ειδοποίησης υπήρχε ούτε σχέδια και εμπειρία οργανωμένων εκκενώσεων. Αλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι οι ειδοποιήσεις με το 112 και η πρακτική των οργανωμένων εκκενώσεων με τη συνδρομή των αστυνομικών δυνάμεων αποδίδει και σώζονται ανθρώπινες ζωές.

 

Πονοκέφαλος

Σε δύσκολη θέση έχουν φέρει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη οι πρώην υπουργοί του Κινήματος που «φλερτάρουν» με τη Νέα Δημοκρατία. Τελευταίος πονοκέφαλος για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ πρώην υπουργός που προορίζεται για επικεφαλής ανεξάρτητης αρχής. Είτε τη στηρίξει είτε όχι το ΠΑΣΟΚ, στη Χαριλάου Τρικούπη δεν κρύβουν την ενόχλησή τους. Και αυτό γιατί το να εμφανίζονται κάθε τρεις και λίγο πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ «πρόθυμα» να αξιοποιηθούν από τη ΝΔ είναι κάτι που κάνει ζημιά στο αφήγημα του κόμματος για αυτόνομη πορεία.

 

Η συγγνώμη (για το Μάτι) που δεν ήρθε ποτέ…

Αύριο συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Τέσσερα χρόνια από την ημέρα που έχασαν τη ζωή τους 102 ψυχές. Τέσσερα χρόνια από την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του έστηναν το άθλιο σόου στο κέντρο επιχειρήσεων, χωρίς να πουν μια λέξη για τους νεκρούς που υπήρχαν εκείνη την ώρα. Τέσσερα χρόνια από την ημέρα που ο Νίκος Τόσκας έλεγε: «Οι πολιτικές ευθύνες αφορούν εμένα. Προσπαθώ να βρω ποια είναι τα λάθη και ποιοι έχουν την ευθύνη, σας λέω ότι δεν μπορώ να βρω μεγάλα λάθη επιχειρησιακά σε όλη αυτήν την κατεύθυνση των επιχειρήσεων. Φυσικά οι απώλειες είναι μεγάλες και μας έχουν συγκλονίσει όλους, πάνω απ’ όλους εμάς που διαχειριστήκαμε αυτήν την κατάσταση. Την επόμενη μέρα της τραγωδίας, υπέβαλα, για λόγους συνειδησιακούς, την παραίτησή μου στον πρωθυπουργό κι εκείνος μου είπε ότι είναι η ώρα της πάλης. Εγώ έθεσα την παραίτησή μου στον κ. πρωθυπουργό και δεν την έκανε δεκτή». Τέσσερα χρόνια από την ημέρα που δύο υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ έδιναν εκείνη την άθλια συνέντευξη δείχνοντας έναν «δορυφορικό» χάρτη με… καντηλάκια για να πείσουν την κοινή γνώμη για το δήθεν σχέδιο εμπρησμών. Τέσσερα χρόνια από την τραγωδία, χωρίς μια ειλικρινή συγγνώμη από τους έχοντες εκείνη την εποχή την πολιτική ευθύνη. Μόνο μισόλογα και μασάλια. Δυστυχώς.