Το 2023, μετά τις εκλογές του Μαΐου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στην Christiane Amanpour στο CNN τονίζει τα εξής: «Καταφέραμε να νικήσουμε τη λαϊκίστικη αντιπολίτευση για δεύτερη συνεχή φορά. Αυτό αποδεικνύει, πιστεύω, ότι εφόσον φέρεις αποτελέσματα για τους πολίτες, απέναντι στο αφήγημα του λαϊκισμού και στις φαντασιώσεις για εύκολες λύσεις αντί για απτά αποτελέσματα, οι πολίτες θα σε ανταμείψουν στην κάλπη – αν μπορείς όντως να φέρεις πραγματική αλλαγή για τους πολίτες. Κι αυτό είναι, εκτιμώ, ένα ενθαρρυντικό μήνυμα για όλους, σίγουρα στην Ευρώπη. Για εμένα αυτό ήταν το πιο ενθαρρυντικό μήνυμα αυτών των εκλογών. Οχι μόνο αυξήσαμε το ποσοστό μας, τον απόλυτο αριθμό των ψήφων μας, αλλά και η αντιπολίτευση, η λαϊκίστικη αντιπολίτευση, ουσιαστικά καταστράφηκε σε αυτές τις εκλογές».
Σήμερα, διαβάζοντας ξανά αυτές τις επισημάνσεις του πρωθυπουργού, μπορεί κάποιος να πει ότι ήταν, μάλλον, αισιόδοξες. Δυστυχώς για τη χώρα και την κοινωνία, ο λαϊκισμός έχασε μερικές μάχες, όχι όμως και τον πόλεμο. Η μηδενιστική και τοξική αντιπολίτευση το αποδεικνύει περίτρανα.
Το «πνεύμα» των Τσιπροκαμμένων, η «ιδεολογία του πολακισμού» και τα πολιτικά άκρα δεν νικήθηκαν: μόνο για λίγο καιρό ξαπόστασαν και τώρα βγήκαν ξανά στα αλώνια της εχθροπάθειας, της τοξικότητας και του μίσους. Κι αυτό πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την κυβέρνηση και προσωπικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Κοντολογίς, όσοι εντός κι εκτός κυβέρνησης νόμιζαν ότι ο λαϊκισμός ηττήθηκε το 2019 και το 2023 έκαναν λάθος. Είναι εδώ –δυστυχώς– και μάλιστα σε χειρότερη μορφή από αυτή που τον γνωρίσαμε το 2012-2019. Ο νοών νοείτω.
