Στο Α' νεκροταφείο είπαν συγγενείς και φίλοι το τελευταίο «αντίο» στον Χρήστο Ροκόφυλλο, ο οποίος απεβίωσε τα ξημερώματα του Σαββάτου σε ηλικία 94 ετών.
Στην κηδεία παραβρέθηκαν ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πλήθος στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και εκπρόσωποι άλλων κομμάτων.
Παράκληση της οικογένειάς του ήταν αντί στεφάνων να δοθούν δωρεές στον Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η Φλόγα», ΕΛΕΠΑΠ και ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου.
Ο εκλιπών είχε διατελέσει αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ, πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι και το Βατικανό, καθώς και διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας, ενώ υπήρξε ο βασικός δικηγόρος του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο.
Ο Χρήστος Ροκόφυλλος είχε γεννηθεί στις 19/11/1931, στην Αμφιλοχία, ήταν έγγαμος με την Έλσα Αγαθονίκου, με την οποία είχε έναν γιό τον Κωνσταντή και μία κόρη, την Άννα.
Είχε αποφοιτήσει από την Νομική Σχολή Πανεπιστημίου Αθήνας και είχε Διδακτορικό Δίπλωμα Ανωτέρων Νομικών Σπουδών (DΕS) του Πανεπιστημίου Σορβόνης Παρισίων.
Μέλος του ΔΣ του Ομίλου «Αλέξανδρος Παπαναστασίου» από το 1965. Στις 22 Απριλίου 1967, μία ημέρα μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, μαζί με τους Σ. Καράγιωργα, Κ. Σημίτη, Μ. Δελούκα και άλλους δημοκράτες ίδρυσαν την αντιστασιακή οργάνωση «Δημοκρατική Αμυνα».
Τον Οκτώβριο του 1967, συνελήφθη για πρώτη φορά από το καθεστώς της δικτατορίας και φυλακίστηκε στα υπόγεια της οδού Μπουμπουλίνας. Το 1969, τον Ιούλιο, συνελήφθη για δεύτερη φορά, κρατήθηκε τρεις μήνες σε αυστηρή απομόνωση και άλλους έξι μήνες μαζί με άλλους δημοκράτες για να οδηγηθεί στην πολύκροτη δίκη των 34, οπότε το στρατοδικείο τον καταδίκασε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης σε πολλές δίκες αντιστασιακών.
Στις 31 Αυγούστου 1974, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, εξελέγη μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Δημοκρατικής Αμυνας, η οποία διαπραγματεύθηκε και συμφώνησε τη συγχώνευσή της με το ΠΑΣΟΚ.
Το 1975, διαγράφηκε για μικρό χρονικό διάστημα από το κόμμα. Το 1977, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Το διάστημα από τον Οκτώβριο του 1981 έως το καλοκαίρι του 1982, διετέλεσε διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας.Την περίοδο 1989-1993, υπήρξε μέλος της κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1990, στο 2ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος το διάστημα 1993-1994.
Στις 17 Απριλίου 1994, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ στις 8 Ιουλίου του ιδίου έτους, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας.
Στις 30 Ιουνίου 1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελέγη εκ νέου μέλος της ΚΕ του Κινήματος. Το 1997, ανέλαβε επικεφαλής της ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στο ΝΑΤΟ.
Το Μάρτιο του 1999, στο 5ο συνέδριο του Κινήματος, επανεξελέγη μέλος της ΚΕ και τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, ορίστηκε γραμματέας του Τομέα Εξωτερικών και Αμυνας.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ανέλαβε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών -μετά τον θάνατο του Γιάννου Κρανιδιώτη- μέχρι τον Απρίλιου του 2000. Στις 7 Οκτωβρίου του 2000, παραιτήθηκε από μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ.
