Εδώ και πολύ καιρό, πολλοί τραπεζίτες με πρώτο το διοικητή της ΤτΕ κ. Γ. Στουρνάρα λένε ότι για την οικονομική ανάκαμψη σε επίπεδα προ κρίσης, απαιτούνται ρυθμοί ανάπτυξης της τάξεως του 3% – 4% για τα επόμενα 5-7 χρόνια με συνολική προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων έως και 100 δις ευρώ αυτή την περίοδο.

Ας μην λησμονούμε πως οι αποταμιεύσεις των πολιτών και των επιχειρήσεων εξαϋλώνονται με ταχείς ρυθμούς για να πληρωθούν δυσβάστακτες και άδικες υποχρεώσεις ενώ παράλληλα δεν δημιουργούνται νέα εισοδήματα ικανά να κρατήσουν σε ανεκτά επίπεδα τον «τραπεζικό κουμπαρά» των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.

Επισημαίνουν επίσης και σωστά οι τραπεζίτες πως «θα απαιτηθεί μία χωρίς προηγούμενο αύξηση εξαγωγών για τουλάχιστον 10 χρόνια. Η υλοποίηση αυτών των φιλόδοξων στόχων θα απαιτήσει εμβάθυνση μεταρρυθμίσεων, καθώς και προσήλωση στη δημοσιονομική, χρηματοπιστωτική και θεσμική σταθερότητα» ενώ αναφέρονται και στην ανασφάλεια που έχουν για τα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα που διοικούν: «από την ανάκαμψη της Οικονομίας θα κριθεί η εξυγίανση των ελληνικών τραπεζών και η δυνατότητά τους να επιστρέψουν στο ρόλο του χρηματοδότη της Οικονομίας. Στο επενδυτικό μπουμ και στη μείωση της ανεργίας στηριζόμαστε κι εμείς για να μειώσουμε τα κόκκινα δάνεια, ενώ η ταχύτερη ανάπτυξη της οικονομίας θα ανεβάσει τις αξίες των στοιχείων ενεργητικού των τραπεζών μας και την αξία των ενεχύρων που έχουμε έναντι μη εξυπηρετούμενων δανείων».

Για να καταρρίψουν μάλιστα το μύθο Τσίπρα περί ανάπτυξης και επενδύσεων την τελευταία διετία υπενθυμίζουν απλώς τα επίσημα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία «οι επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ υποχώρησαν στο 11,1% του ΑΕΠ το 2018 από 12,9% που ήταν το 2017. Και αυτό, όταν κατά μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι επενδύσεις αποτελούν το 20,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ».

Είναι ξεκάθαρο ότι περιμένουν και αυτοί μαζί με τις δυνάμεις τις εργασίας, το ρεαλιστικό και αποτελεσματικό πρόγραμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη για να ξαναγίνουν οι τράπεζες «η πραγματική ατμομηχανή» της οικονομίας και αυτή τη φορά χωρίς τα μεγάλα σφάλματα χρηματοδοτήσεων του παρελθόντος που οδήγησαν σε σκανδαλώδεις αλλά και βαρύγδουπες χρεοκοπίες μεγάλων επιχειρηματικών Ομίλων.