Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται εγκλωβισμένο στη δική του εσωστρέφεια. Οι διαρκείς δημόσιες διαφοροποιήσεις, οι προσωπικές στρατηγικές και η αδυναμία συλλογικής κατεύθυνσης έχουν παγιώσει τη φθορά του κόμματος. Η ηγεσία λειτουργεί με στενό επιτελείο και αφήνει τα κομματικά όργανα ανενεργά, προκαλώντας απογοήτευση στη βάση.
Η εικόνα διάλυσης ενισχύεται από τα προειδοποιητικά βέλη κορυφαίων στελεχών. Ο Παύλος Γερουλάνος μιλά για προθεσμία δύο μηνών, ο Χάρης Δούκας ζητά συνέδριο και καθαρή γραμμή, η Άννα Διαμαντοπούλου καταγγέλλει λαϊκισμούς. Οι παρεμβάσεις τους αποκαλύπτουν πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης στη σημερινή πορεία του κόμματος.
Οι δημοσκοπήσεις παραμένουν στάσιμες και αποτυπώνουν την αποσυσπείρωση των ψηφοφόρων. Το ΠΑΣΟΚ χάνει τη δυναμική που απέκτησε μετά τις εσωκομματικές εκλογές και επιστρέφει στην εικόνα κόμματος που δεν μπορεί να εκφράσει πειστική εναλλακτική πρόταση εξουσίας.
Η Νέα Δημοκρατία διατηρεί προβάδισμα που φτάνει έως και τις 16 μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρνει να καρπωθεί τη φθορά της κυβέρνησης, δεν προσελκύει τις δυνάμεις που απομακρύνονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν παρουσιάζει συγκροτημένο πολιτικό αφήγημα. Η αυτοϋπονόμευση έχει πλέον μετατραπεί σε σταθερό γνώρισμα του κόμματος.
