Το χοντρό… καλαμπούρι με την παραπλανητική προπαγάνδα της Κουμουνδούρου

περί ανελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα και οι ευθύνες της Ενωσης Συντακτών

 

Γράφει ο Άρης Διάκος

 

Κάποια στιγμή θα πρέπει να τελειώνει το καλαμπούρι με την παραπλανητική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ περί ανελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα και το διαρκές δυσφημιστικό παραλήρημα σε βάρος όσων δημοσιογράφων δεν κάνουν τεμενάδες στον Αλέξη Τσίπρα ή δεν επιθυμούν να γίνουν με το ζόρι «υπάλληλοι» της Κουμουνδούρου.

Και εδώ έχει ευθύνη η ΕΣΗΕΑ, που δεν αντιδρά όταν κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρίζουν νυχθημερόν όσους δημοσιογράφους δεν είναι έμμισθοι της Κουμουνδούρου ή δεν εργάζονται σε ΜΜΕ που ανήκουν στη σφαίρα επιρροής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η στάση αυτή των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν συνιστά μόνο μια καραμπινάτη προσπάθεια εκφοβισμού και εκβιασμού των δημοσιογράφων. Είναι και μια κουτοπόνηρη πρακτική για να δικαιολογεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ την αδυναμία της να εκφέρει πειστικό πολιτικό λόγο, να ασκήσει υπεύθυνη και αξιόπιστη αντιπολίτευση και κυρίως να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου με οδηγό την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Η τακτική της ακατάπαυστης ρητορικής μίσους εναντίον των δημοσιογράφων οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Γιατί είναι το κόμμα που μονίμως στοχοποιεί τα ΜΜΕ. Από την εποχή του «αντιμνημονιακού» αγώνα, όπου συναγωνιζόταν στο βρισίδι και την προσβολή τη Χρυσή Αυγή, μέχρι και σήμερα. Εχει δηλητηριάσει την ελληνική κοινωνία με το να της δείχνει πως εχθρός του λαού είναι η δημοσιογραφία. Και αυτό για να μην αποκαλυφθεί πόσο γυμνός είναι ο βασιλιάς της Κουμουνδούρου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έριχνε στην πυρά όσους σοβαρούς και λογικούς δημοσιογράφους προειδοποιούσαν την κοινή γνώμη πως οι παλικαριές και τα νταηλίκια του Αλέξη Τσίπρα δεν θα περάσουν το 2015 ή έκριναν ψευδείς τους ισχυρισμούς του για σκίσιμο των μνημονίων και απέλαση της τρόικα από τη χώρα. Και όμως η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις αλήθειες των δημοσιογράφων ήταν η εκτόξευση ύβρεων προς τα ΜΜΕ, συνθήματα του τύπου «Πρετεντέρη, Πρετεντέρη, θα τρέχεις σαν τον Κώστα τον Κεντέρη», απόδοση του χαρακτηρισμού «γερμανοτσολιάδες» και αιτήματα από κομματικούς εγκάθετους της Αριστεράς για παραπομπή στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ όσων δημοσιογράφων ήταν απέναντι στο δημοψήφισμα-παρωδία.

Και όμως η ιστορία έχει αποδείξει πως οι κανονικοί δημοσιογράφοι έλεγαν την αλήθεια στον ελληνικό λαό και ο ΣΥΡΙΖΑ ψέματα για να υφαρπάξει την ψήφο του και μετά που ο κόσμος απομακρύνθηκε από το ταμείο της κάλπης για να δικαιολογήσει ο Αλέξης Τσίπρας τη μεγαλόπρεπη κωλοτούμπα του το έριξε στις «αυταπάτες».

Ομως το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένουν οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που δεν ελέγχονται από την Κουμουνδούρου. Από την εποχή της άτσαλης απόπειρας ποδηγέτησης των ΜΜΕ με τον περίφημο διαγωνισμό του Νίκου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες μέχρι και τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν νοιάζεται για την ελευθερία του Τύπου, αλλά για τη «σιωπή» του και την «υποδούλωση» της ανεξάρτητης και αδέσμευτης δημοσιογραφίας.

Επίσης είναι για γέλια ο ισχυρισμός ότι τα ΜΜΕ ελέγχονται από τη Ν.Δ. όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα-εργοδότης εφημερίδων, ραδιοφώνου και site. Οταν η συντριπτική πλειονότητα των εφημερίδων σε ημερήσια βάση είναι εναντίον της Ν.Δ. Αρκεί να ρίξει μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των περιπτέρων.

Εάν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ως «βαρόνος» των μίντια δεν παράγει αξιόπιστο προϊόν και τα έντυπα που τον στηρίζουν δεν έχουν για αναγνώστες ούτε τα μέλη του κόμματος, αυτό δεν σημαίνει πως «πρέπει να σκοτώσουν την κατσίκα του γείτονα». Δηλαδή τα υπόλοιπα ΜΜΕ που δεν παίρνουν εντολές από την Κουμουνδούρου. Δεν φταίει η δημοσιογραφία επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε την έκδοση εφημερίδων και sites που στη συνέχεια έκλειναν το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο.

 

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”