Διαβάζω έντονες διαμαρτυρίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το ότι εφεξής στους λογαριασμούς ρεύματος, οι συνεπείς καταναλωτές θα επιβαρύνονται με ένα επιπλέον τέλος για τα φέσια των κακοπληρωτών. Θα σας ταράξω, αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον τομέα της ενέργειας. Συμβαίνει παντού και στα πάντα, ακόμα και όταν δεν το καταλαβαίνετε. Γιατί; Διότι έτσι λειτουργεί η οικονομία ανά τους αιώνες.
Όταν κάποιος κλέψει μπισκότα από ένα σουπερ μάρκετ, τη ζημία του καταστήματος θα την πληρώσουν οι πελάτες με αυξήσεις τιμών. Όταν κάποιος δεν πληρώνει εισιτήριο στα μέσα μαζικής μεταφοράς, τη ζημιά θα την πληρώσει ο φορολογούμενος, όχι στο εισιτήριο αλλά στο εκκαθαριστικό της Εφορίας. Όταν κάποιος δεν πληρώσει το δάνειό του στην τράπεζα, τη ζημιά θα την πληρώσει ο συνεπής οφειλέτης, ο οποίος θα δει το επιτόκιο του δικού του δανείου να αυξάνεται. Όταν κάποιος επιχειρηματίας δεν καταβάλλει τις φορολογικές του υποχρεώσεις, καλείται σε περαίωση και φορολογική αμνηστία σε βάρος των συνεπών φορολογουμένων.
Αυτού του είδους η δραστηριότητα οδηγεί σε πολλές στρεβλώσεις στη διάρθωση της οικονομίας, στη διανομή του εισοδήματος και στην παραγωγικότητα, με κύρια συνέπεια ότι η ζημιά περνάει στον συνεπή και στον έντιμο, παντού και πάντα. Είναι άδικο; Βεβαίως και είναι. Θα έπρεπε το κράτος να έχει αποδοτικότερους μηχανισμούς ελέγχου; Ασυζητητί. Όμως, αυτή είναι η κατάσταση.
Γι’ αυτό, πριν σπεύσετε να προστατέψετε τον νεαρό που μπαίνει στο μετρό χωρίς εισιτήριο, πριν κατηγορήσετε τις «ανάλγητες εταιρείες ενέργειας που κόβουν το ρεύμα στον κοσμάκη» ή τον υπάλληλο που είδε την ανήλικη ρομά να κλέβει από το ράφι του σούπερ μάρκετ ή πριν πάτε για διαδήλωση έξω από σπίτι που πλειστηριάζεται για να φωνάξετε «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», να θυμάστε ότι όταν σας έρθει ο λογαριασμός, εσείς -και μόνο εσείς- ζητήσατε να αναλάβετε το χρέος. Ακόμη κι αν δεν το καταλάβατε
