Αυτή η κοινοβουλευτική περίοδος θα μείνει –μέχρι την επόμενη– στην ιστορία. Μπορεί να έχουμε εννιά κόμματα κι... ένα των ανεξάρτητων (πλέρια δημοκρατία), αλλά ζωηρώς ελέγχεται αν έχουμε και επίπεδο.
Εκτός αν οι «εθνοπατέρες» μας και οι άρχοντες της Βουλής θεωρούν τις καθημερινές φωνασκίες και το μπάχαλο στις συζητήσεις στην ολομέλεια... αναβάθμιση του Κοινοβουλίου. Πάντως, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, προκύπτει και κάτι θετικό απ’ την κοινοβουλευτική μπαχαλοποίηση. Κι αυτό είναι ότι τέτοιες συζητήσεις «υψηλού επιπέδου» τις παρακολουθούν από τα θεωρεία μαθητές, οι οποίοι φεύγοντας μάλλον δεν θα είναι και τόσο ευχαριστημένοι από την εκπαιδευτική τους βόλτα στον ναό της δημοκρατίας. Και μετά ψάχνουν οι πολιτικοί τις πταίει που τα νέα παιδιά γυρίζουν την πλάτη τους στα κόμματα.
